Fréttablaðið - 17.11.2007, Síða 32

32 17. nóvember 2007 LAUGARDAGUR
SANNLEIKUR EÐA KONTÓR: ÞÓRA
SIGURÐARDÓTTIR, RITHÖFUNDUR
OG FYRRVERANDI KYNNIR STUND-
ARINNAR OKKAR.
Við hvaða aðstæður roðnaðir þú
mest?
Þegar einhver sem maður var
hrifinn af svo mikið sem leit á
mann. Þurfti yfirleitt ekki meira
til. Svo fór maður heim og rang-
túlkaði míkrósekúndna augnsam-
bandið út í hið óendanlega.
Hvaða útlitskomplexa varstu með
á unglingsárunum?
Augntennurnar komu út úr gómn-
um á mér þannig að í nokkra mán-
uði leit ég út eins og vampíra. Svo
var ég líka frekar seinþroska og
gleymi seint gleðinni sem fylgdi
fyrsta Freemans-brjóstahaldaran-
um. Loksins var ég orðin kona.
Svo var ég með fæðing-
arblett í andlitinu sem
óx skelfilegt hár úr og
gott ef nefið á mér var
ekki nokkrum númer-
um of stórt!
Í hvað eyddir þú ferm-
ingarpeningunum?
Eitthvað algjörlega
ömurlegt! Man alla-
vega ekki eftir því.
Hver voru hryllileg-
ustu tískumistökin?
Permanent, Tark-buxur,
þykkur varablýantur
og appelsínugul gler-
augu.
Hvað ætluðir þú að
verða þegar þú varðst
stór?
Frú Bret Michaels!
Eina takmark mitt í
fjölda ára var að giftast
gullinhærða glysrokk-
aranum í Poison! Man
ennþá hvenær mann-
fjandinn á afmæli!
Hvað gerðuð þið á
föstudögum eftir
skóla?
Heim að þrífa. Maður
þurfti að vinna fyrir
vasapeningnum. Mitt
djobb var að þurrka af.
Á kvöldin fór maður
síðan að hitta vinina.
Hvar hénguð þið með
vinum ykkar? Hvar var
aðalstaðurinn?
Félagsmiðstöðin og
sjoppan!
Nú er þetta fyrir tíma
MSN og SMS-skilaboða.
Hvernig nálguðust þið
þá sem þið voruð skotn-
ar í?
Yfirleitt með því að vinkonur
mínar byrjuðu með þeim og ég
fékk að hanga með. Einu sinni
fékk ég meira að segja að hætta
með strák fyrir vinkonu mína í
kaupfélaginu á Blönduósi – því
hún nennti því ekki. Dömpaði
honum við Helly Hansen-sokka-
rekkann! Umræddur drengur var
Árni Þór Vigfússon og við höfum
oft hlegið að þessari skelfingu í
seinni tíð.
Hvað kom ykkur mest á óvart í
fyrstu samböndum við hitt kynið?
Hvað þeim fannst vinkonur mínar
yfirleitt miklu sætari en ég.
Eftirminnilegasta ástarsorgin?
Þegar Gugga vinkona byrjaði með
Atla! Ég skil ekki ennþá hvernig
reglurnar gátu verið svona sikk!
Hvernig gat það verið í lagi að
byrja með stráknum sem besta
vinkona þín svaf ekki út af! Ég var
lengi að jafna mig á því áfalli og
sneri mér tímabundið að New Kids
on the Block.
Veistu hvar fyrsta ástin í lífi þínu
er stödd í dag?
Hann var nýkominn úr meðferð
síðast þegar ég vissi.
Svindlaðir þú einhvern tíma á
prófum?
Já, og var afbragðs flink í því.
Verstu vandræði sem þú komst
þér í?
Úff, ég man að útivistartíminn var
alltaf vesen. Ég og vinkona mín
þurftum alltaf að koma fyrstar
heim og það var ekki til sú afsökun
sem við höfðum ekki notað. Sú
besta var sjálfsagt drullupollur-
inn sem við duttum í með þeim
skelfilegu afleiðingum að úrin
okkar blotnuðu og því – af mjög
svo skiljanlegum ástæðum –
gátum við ekki komið heim á rétt-
um tíma! Ég gæti sagt margt
meira og verra en af tillitssemi
við foreldra mína læt ég hér staðar
numið.
Hvað myndir þú leggja aðal-
áherslu á sem foreldri
unglings?
Opin tjáskipti held ég
að séu númer eitt, tvö
og þrjú. Svo má maður
heldur ekki gleyma því
að unglingar eru hundr-
að sinnum slyngari en
meðalforeldrið ætlar
þeim. Ég myndi því
sjálfsagt vera við öllu
búin en vona – og svo
sannarlega reyna – mitt
besta.
Gastu rætt við foreldra
þína um „syndirnar
þrjár“ – kynlíf, dóp og
áfengi?
Nei, það hefði liðið yfir
mömmu og pabba og
sjálfsagt mig í leiðinni.
Finnst þér unglingar
vera eitthvað öðruvísi í
dag en þegar þú varst
fimmtán ára?
Tískan er heppilegri og
stelpurnar þar af leið-
andi sætari. Tark-buxur
og hvítur augnblýantur
voru ekki að gera mikið
fyrir mann – hvað þá
þegar maður toppaði
vitleysuna með perman-
enti.
Er söguhetja bókarinn-
ar, Klara Thoroddsen,
byggð að einhverju
leyti á eigin reynslu?
Í mínu tilfelli held ég að
Klara sé fantasía – hún
er allt það sem ég hefði
viljað vera án þess þó
að fara út í öfgar. Það
er fullt af sönnum
atvikum í bókinni sem
koma bæði úr manns
eigin lífi sem og lífi vinkvenn-
anna. Klara er til dæmis tuttugu
sinnum úrræðabetri og sjálfsör-
uggari en ég var og ábyggilega sjö
sinnum meira töff. Hún myndi til
dæmis aldrei setja í sig perman-
ent!
SANNLEIKUR EÐA KONTÓR: MARTA
MARÍA JÓNASDÓTTIR, RITHÖFUND-
UR OG BLAÐAMAÐUR
Við hvaða aðstæður roðnaðir þú
mest?
Maður var með stöðugan fiðring í
maganum út af einhverjum hlut-
um. Ætli það hafi þó ekki oftast
tengst strákum.
Hvaða útlitskomplexa varstu með
á unglingsárunum?
Mér fannst ég vera allt of feit og
hugsaði með mér að ég myndi
aldrei giftast út af því. Breiðir
kjálkar fylgdu svo í kjölfarið. Á
tímabili var ég orðin mjög flínk í
því að hafa sítt hár fyrir andlitinu
til að fela þennan „útlitsgalla“.
Í hvað eyddir þú ferm-
ingarpeningunum?
Þeir voru frystir í
banka en komu eins og
himnasending inn í líf
mitt þegar ég var 17
ára. Þá fóru þeir upp í
bíl sem síðar varð að
íbúð og enduðu í rað-
húsi. Fermingargræj-
urnar mínar lifa líka
ennþá góðu lífi og það
er slegist um að fá þær
lánaðar.
Hver voru hryllileg-
ustu tískumistökin?
Að halda að hneppt ull-
arpeysa gæti falið á
manni vaxtarlagið
með því að toga hana
niður fyrir rass. Svo
var maður í Levi‘s 501
sem er versta snið í
heimi ef þú ert með
mitti og mjaðmir.
Þegar ég náði tökum á
því að sauma breyttist
hins vegar allt og þá
tók við ódauðlegt
„taftefnis“ tímabil.
Hvað ætlaðir þú að
verða þegar þú varðst
stór?
Fyrst ætlaði ég að
verða sjónvarpskona í
19:19 á Stöð 2 en eftir
að þátturinn var lagð-
ur niður vandaðist
málið. Það eina sem ég
var viss um var að ég
ætlaði að verað forrík,
en það hefur eitthvað
látið á sér standa.
Hvað gerðir þú á föstu-
dögum eftir skóla?
Við vinkonurnar
fórum alltaf í
Kringluna, ekki til að
kaupa okkur föt held-
ur til að skoða stráka
og fara á Kvikk til að
deila einum skammti
af brauðstöngum. Alla
föstudaga labbaði
maður hring eftir
hring eftir hring og
skemmti sér konung-
lega. Ef maður var
heppinn var manni
boðið í partí í öðrum
hverfum og það þótti
náttúrlega mun smart-
ara en að hanga allar
helgar í Árbæ-city.
Hvar hékkstu með vinum þínum?
Hvar var aðalstaðurinn?
Fyrir utan Kringluferðir var
félagsmiðstöðin Ársel heitasti
staðurinn.
Nú er þetta fyrir tíma MSN og
SMS-skilaboða. Hvernig nálgaðist
þú þá sem þú varst skotin í?
Ég byrjaði eiginlega ekki að ná
alvöru tengslum við stráka fyrr en
ég fékk gemsa átján ára gömul.
Fyrir þann tíma var maður aðal-
lega í því að labba framhjá heimil-
um þeirra sem maður var skotinn
í og ég var orðin snillingur í að
draga vinkonur mínar með mér í
þessa leiðangra. Það sem við
græddum á þessu var ekkert nema
kannski fróðleikur um gardínu-
smekk mæðra þeirra.
Hvað kom þér mest á óvart í
fyrstu samböndum við hitt kynið?
Hvað strákar voru einhvern
veginn allt öðruvísi en mann hafði
grunað. Yfirleitt var maður sjálfur
búinn að ákveða hvernig persónu-
leika viðkomandi strákar hefðu að
geyma. Það voru mikil vonbrigði
þegar maður fattaði að þeir væru
bara mannlegir eins og maður
sjálfur.
Hver er eftirminnilegasta ástar-
sorgin?
Þegar strákurinn sem ég var búin
að vera skotin í í nokkur ár
eignaðist kærustu. Þetta var svona
ást í leyni, hann vissi örugglega
ekki að ég elskaði hann.
Veistu hvar fyrsta ástin í lífi þínu
er stödd í dag?
Bjarni Arason vinnur á Bylgjunni.
Ég sé hann reglulega niðri í mat-
sal og vona heitt og innilega að
hann viti ekki að ég var geð-
sjúklingurinn sem sendi honum
tyggjóplötur í pósti þegar ég var
tólf ára.
Svindluðuð þið einhvern tímann á
prófum?
Já, já, maður varð að redda sér!
Verstu vandræði sem þið komuð
ykkur í?
Fjórum dögum eftir að ég fermd-
ist bauð ég bróður mínum á rúnt-
inn á bíl foreldra okkar. Ég var
fjórtán ára og hann tólf ára. Þegar
ég var að keyra inn á bílaplanið
fipaðist ég, enda ekki með bílpróf,
ýtti á bensíngjöfina í staðinn fyrir
bremsuna með þeim afleiðingum
að bíllinn endaði framan á bíl-
skúrshurðinni. Bíllinn var
splunkunýr og gereyðilagðist, sem
vakti litla kátínu á heimilinu. Mér
var ekki fyrirgefið fyllilega fyrr
en í fyrra.
Hvað munduð þið leggja aðal-
áherslu á sem foreldrar unglings?
Að vera vinur unglingsins og
reyna að taka húmorinn á það
sem upp getur komið.
Gátuð þið rætt við foreldra ykkar
um „syndirnar þrjár“ – kynlíf,
dóp og áfengi?
Það var ekki rætt á neinum alvar-
legum nótum, meira í gríni. Boð-
skapurinn var að það væri sjoppu-
legt að reykja og áfengi ætti að
nota í hófi. Kynlífið komst aldrei
á grínlistann enda stóralvarlegt
mál.
Finnst ykkur unglingar vera eitt-
hvað öðruvísi í dag en þegar þið
voruð fimmtán ára?
Við vorum miklu meiri nördar en
á sama tíma er ég þakklát fyrir að
það var ekki búið að finna upp
bloggið. Þá gengi maður um með
hauspoka, betra að geyma ungl-
ingahugsanir í dagbókum í
geymslunni þar sem sólin skín
aldrei.
Er söguhetja bókarinnar, Klara
Thoroddsen, byggð að einhverju
leyti á ykkar eigin reynslu? Eru
einhver sönn atvik í bókinni og
frá hvorri ykkar komu þau?
Já og nei, meira fært í stílinn. Það
sem Klara upplifir gerðist frekar
hjá vinum manns eða yngri syst-
kinum og auðvitað hefði maður
viljað vera jafn klár og orðheppinn
og Klara.
Ég sé Bjarna
Arason
reglulega
niðri í mat-
sal og vona
heitt og inni-
lega að hann
viti ekki
að ég var
geðsjúkling-
urinn sem
sendi hon-
um tyggjó-
plötur í pósti
þegar ég var
tólf ára.“
Komplexar
og ástarsorgir
Stöllurnar Þóra Sigurðardóttir og Marta María Jónasdóttir
voru að gefa út bráðskemmtilega unglingabók sem fjallar um
hina fimmtán ára Klöru Thoroddsen. Anna Margrét Björnsson tók
þær Þóru og Mörtu í sannleikann eða kontór um pínlegheit eigin
unglingsára.