Fréttablaðið - 01.12.2007, Síða 90

Fréttablaðið - 01.12.2007, Síða 90
54 1. desember 2007 LAUGARDAGUR Hvítt silkibindi í uppáhaldi Ragnar Bjarnason stór- söngvari notar alltaf tvö- faldan hnút en þegar hann lærði af föður sínum að binda hnút var hann ein- faldur og þá segir hann að hann hafi mikið þurft að passa upp á að bindið næði ekki niður á mitt brjóst. „Þú verður að gera þér grein fyrir því að ég hef verið með bindi alla ævi. Þetta var svo stór hluti af kúlt- urnum hér þegar ég var að alast upp og þá keypti maður og gekk með bindi með hesthausum, stúlkum í bikiníi og var í gulum sokk- um við!“ Í dag eru bindin öllu hefðbundnari og þar er hvítt silkibindi í uppáhaldi sem og annað blátt og hvítt röndótt. „Ætli ég eigi ekki um einhver 25 stykki en ég er svo mikill gikkur að ég nota kannski bara einhver tvö. Ég er líka þannig að ef ég á einhverja skó sem eru góðir, er ég í þeim þar til konan kippir mér úr þeim. Og hún hjálpar mér líka að velja bindin svo þetta sé allt í stíl.“ Hefur notað sama hnútinn í 20 ár Páll Magnússon útvarps- stjóri notar í dag hnút sem Sævar Karl kenndi honum að binda árið 1986 en ein- hver sagði honum að þetta væri tvöfaldur Windsor- hnútur. Fram að því hafði hann notað einfaldan ferm- ingarbarnahnút. „Ég á gríð- arlega mörg bindi og stund- um gef ég þau í stórum skömmtum. Gamli frétta- stjórinn minn, Leifur Björnsson heitinn, lagði mér eina lífsreglu en hann sagði við mig að vera alltaf með bindi – „því það trúir engum neinum manni sem er ekki með bindi“. Þegar ég hef sérstaka þörf fyrir að láta trúa mér set ég því upp bindi.“ Páll segir það fara eftir aðstæðum og skapi hvernig bindi hann setur upp en hann kaupir þau nán- ast öll hjá læriföður sínum, Sævari Karli. „Ég kom mér einhvern tímann upp einni viðmiðun, að ef ég ætla að vera með sterk og áberandi bindi er ég frekar með þau við einlita skyrtu og jakka- föt. Ég hef átt nokkur svaka- leg bindi en það versta er nærbuxnableikt bindi sem ég notaði einu sinni áður en ég komst að því hvernig ég leit út með það. Það er í hópi þeirra sem verða næst gefin þótt ég geti ekki ímyndað mér að nokkur lifandi maður vilji eiga það. Það stendur allavega til boða.“ Bindið er hluti af mér Skjöldur Sigurjónsson kaup- maður segir að það hafi verið faðir sinn sem kenndi honum upphaflega að hnýta einfald- an bindishnút. „í dag nota ég yfirleitt tvöfaldan Windsor en þó kemur fyrir að ég bregði upp einföldum. Ég set á mig alls kyns bindi, í öllum litum og gerðum, allt eftir skapi, en í uppáhaldi er samt þetta klassíska svarta og ég er mjög mikið með það. Ætli ég eigi ekki um 40 bindi – ef frá eru talin bindin í búðinni minni.“ Skjöldur segir að í jólamán- uðinum finnist honum mjög gaman að vera með rauðleit bindi og hann segist svo vanur að ganga með bindi að hann finni ekkert fyrir því – það sé bara hluti af hans kúltúr. „Bindi eru engin auka þyngsl fyrir mér eins og þau eru fyrir svo mörgum. Ég vel bindið eins og áður sagði út frá tilefni en það þýðir samt ekki að í gleði velji ég endi- lega skærleitt bindi, þau dökku ganga líka þá. Ljótustu bindin, sem ég vil alls ekki láta sjá mig með, eru pastel- lituð bindi, þau eru hrikaleg.“ Konurnar kenna mér og leiðbeina Snorri Helgason, söngvari Sprengjuhallarinnar, segir að það hafi verið konur sem kenndu honum að hnýta bindishnúta. „Það var ann- aðhvort systir mín Heiða eða Silla, sem var kærastan mín þegar ég var 15 ára. Þetta var að minnsta kosti ekkert „Hallmark-dæmi“, þar sem pabbi tók mig afsíð- is og sagði við mig að nú væri ég orðinn maður. Ég nota þennan hnút enn þá, sem er hefðbundinn einfald- ur. Ég hef nokkrum sinnum reynt að læra þennan tvö- falda en aldrei náð því.“ Snorri segist eiga um tíu bindi en hann hrífst einkum af skáröndóttum bindum og á eitt grænt uppáhalds. „Ég vil alls ekki hafa þau glans- andi heldur mött og þau mega vera í frekar hefð- bundnum litum, rauð eða græn. Ég kaupi bindin yfir- leitt í „second-hand“ búðum og reyni að gera góð kaup.“ Einn einfaldan eða tvöfaldan Hátíðin nálgast og jafnvel þeir sem fúlsa við bindum allan árs- ins hring bregða einu um hálsinn í tilefni jólagleði og áramóta. Júlía Margrét Alexandersdóttir hitti fjóra karlmenn, hvern af sinni kynslóð, sem sögðu henni frá litum, hnútum og leyndar- dómum hálsbinda sinna. BINDIN KLASSÍSKARI EN ÁÐUR Raggi Bjarna hefur gengið með hálsbindi í marga áratugi og segir þau mun hógværari en áður þegar hann var með þau skærlit og sokka í stíl. FRÉTTABLAÐIÐ/VÖLUNDUR BLEIKT BINDI FÆST GEFINS Páll Magnússon útvarpsstjóri þykist viss um að enginn vilji eiga ljótasta bindið í skápnum sínum en það standi samt til boða. FRÉTTABLAÐIÐ/GVA SVART OG HEFÐBUNDIÐ Bindin sem eru í uppáhaldi hjá Skildi Sigurjónssyni kaupmanni eru svört og klassísk. Hann notar jafnan tvöfaldan Windsor-hnút til að binda þau. FRÉTTABLAÐIÐ/GVA YNGSTA KYNSLÓÐIN Á ÁTTA BINDI Snorri Helgason, söngvari Sprengjuhallarinnar, vill engin „bankastrákabindi“ og hefur reynt að læra tvöfaldan Windsor- hnút í lengri tíma með litlum árangri. FRÉTTABLAÐIÐ/GVA Fjórir algengustu bindishnútarnir kallast Wind- sor-hnútur, tvöfaldur Windsor-hnútur, „four in hand“-hnúturinn og svo er það slaufuhnútur. Four in hand-hnúturinn er fremur mjór og látlaus og er gott að nota þegar bindin eru efnismikil og breið en sértu með efnislítið bindi getur hnúturinn líka gert þau bindi breiðari. Windsor-hnúturinn er þríhyrndur og veglegur og hafirðu hann tvöfaldan ertu enn meiri á velli. Góður bankastjóra- hnútur. Slaufuhnútur er fyrir þá sem kjósa gömlu góðu slaufuna og kunna að bregða á leik með bindið. Fyrir þá sem vilja ná valdi á þessum bindishnútum og fleiri fyrir hátíðina má benda á nokkrar handhægar vefsíður með nákvæmum leiðbeiningum og skýringarmyndum: http://www.tie-a-tie.net/ http://www.totieatie.com/ http://www.scoutdb.org/h2tat/ FJÓRIR GRUNNHNÚTAR
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128

x

Fréttablaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.