Tíminn - 18.09.1981, Blaðsíða 16

16
Wmtmi
Föstudagur 18. september 1981
Carite
Dönsku
leikfimibolirnir
eru komnir
Heildsala
Smásala
Sportval Hlemmtorgi
! Simar (91) 1-43-90 (t 2-66-90
NÝTT FRÁ BARBIE
Póstsendum
Leikfanga
húsið Sími 14806
SkólavörðustíglO
Felagsmálastofnun Reykjavíkurborgar,
1*1 ON
'V Starf forstöðumanns
Grænuborgar er laust til umsóknar.
Fóstrumenntun áskilin.
Laun skv. kjarasamningi borgarstarfs-
manna.
Umsóknarfrestur er til 4. okt.
Umsóknir sendist til skrifstofu dagvistun-
ar Fornhaga 8, en þar eru veittar nánari
upplýsingar.
Dagvistun barna Fornhaga 8, simi 27277.
Kvennalandsliðið í knattspyrnu
leikur sinn fyrsta lands-
leik á morgun í Skotlandi
■ Föstudaginn 18/9 1981 fer
landslið Islands i kvennaknatt-
spyrnu til Skotlands þar sem það
leikur fyrsta landsleik fc kvenna-
knattspyrnu gegn Skotlandi.
Þessi leikur er liður i þvi starfi
hjá Knattspyrnusambandi
Islands _ að efla knatt-
spyrnuáhuga hjá islensku kven-
fólki. Viða um heim er kvenna-
knattspyrna nú þegar orðin mjög
vinsæl og meöal annars er
kvennaknattspyrna næst vinsæl-
asta iþróttin i Sviþjóð.
Af Islands hálfu hafa verið
valdar eftirtaldar stúlkur til
þessa leiks:
Markverðir:
Guðriður Guðjónsdóttir U.B.K.
Ragnheiður Jónasdóttir t.A.
Aðrir leikmenn:
Rósa Valdimarsdóttir U.B.K.,
Jónina Kristjánsdóttir U.B.K.,
Asta Maria Reynisdóttir U.B.K.,
Magnea Magnúsdóttir U.B.K.,
Bryndis Einarsdóttir U.B.K.,
Ásta B. Gunnlaugsdóttir U.B.K.,
Svava Tryggvadóttir U.B.K.,
Kristin Aðalsteinsd. I.A., Kristin
Reynisdóttir I.A., Cora Barker
Val, Ragnheiður Vikingsd. Val,
Bryndis Valsdóttir Val, Brynja
Guðjónsdóttir Vikingi og Hildur
Harðardóttir F.H. bjálfari er
Guðmundur Þórðarson. Farar-
stjórar: Ellert B. Schram, Svan-
friður Guðjónsdóttir og Gunnar
Sigurðsson.
GULT — og
RAUTT spiald
■ Skýrslur dómara vegna
spjalda ileikjum i sumar skipta
hundruðum, ég vil þvi spyrja, er
þetta ekki öfug þróun?
Hvers vegna þessi fjöldi
spjalda?
Það kom fram i' blööum fyrir
skömmu, að um og yfir 80%
spjalda á drinu séu fyrir kjaft-
brúk. Restin liklega fyrirgrófan
leik og minniháttar óprúðmann-
lega framkomu.
Það má með sanni segja, að
hér sé mjög athyglisvert rann-
sóknarefni á ferð, er varðar ffll
knattspyrnufélög i landinu,
dómara og ekki sist áhorfendur,
en hvað varðar svo sökudólginn
sjálfan, (leikmanninn) það er
sér kapituli.
t upphafi tslandsmótsins i 1.
deild sýndu leikmenn óþarfa
kæruleysi og söfnuöu sér refsi-
stigum, en um miðbik mótsins
fóru þeir að átta sig og hugsa
sina framkomu og þegar siðustu
umferðirnar byrjuöu kom það
fyrir að leikmenn höfðu tal af
dómara fyrir leiki og báðu um
miskunn ef þeim skyldi verða á i
messunni, að forða sér þá frá
spjaldi. Að sjálfsögðu geta
dómarar ekki oröiö við þeim
óskum. Ef leikmaður gerist
brotlegur við þær greinar knatt-
spyrnulaganna, sem krefjast
róttækra aðgerða hjá dómara
verður hann að sýna við-
komandi leikmanni spjaldið án
tillits til afleiöinga fyrir hann.
Þá máspyrja, hvað er til ráöa
i þessum vanda?
Má heyra það frá ýmsum for-
ustumönnum félaga, þjálfurum
og leikmönnum, að dómarar séu
of viðkvæmir fyrir svivirðing-
um leikmanna og misjafnir i
notkun spjalda t.d. fyrir grófan
leik. Tvö tilfelli hafa mikið verið
rædd manna á meöal. Þessi til-
vik eru keimlik en hafa ólikan
aðdraganda, i báðum tilvikum
tóku dómararnir mjög hart á
brotunum e.t.v. harðar en
tiðkast hefur til þessa.
Fyrra tilfellið er brottvisun
fyrirliða Vals (í 1. deild) af leik-
velliá Akureyri, fyrir að bregða
mótherja, visvitandi að mati
dómara, og stöðva þannig upp-
hlaup andstæðinga. Þess skal
sérstaklega getið að hann hafffl
ekki fengið gult spjald i leikn-
um. Likt tilfelli skeði i leik i
Vestmannaeyjum, að einum
leikmanna Vikings (i 1. deild)
var vikið af leikvelli fyrir að
sparka visvitandi i andstæðing
® Grétar Noröfjörð skrifar.
að mati dómara. Hann hafði
ekki fengið gult spjald i leikn-
um. Ég ætla ekki að taka hér
persónuiega afstöðu til gerða
dómaranna, en visa til
samþykktar Alþjóðanefndar á
fundi 13. júni 1981 þar sem hún
leggur til að ... „leikmanni er
gerist sekur um vitaverða
framkomu eða mjög gróft brot
gegn andstæðingi verði þegar I
staö vfsaö af leikveili”.
Þessirtveir dómararhafa þvi
samkvæmt þessari samþykkt
nefndarinnar gert rétt þó svo
e.t.v. hefði verið réttara að á-
kveða þetta ekki fyrr en að vori
1982, en um það má deila.
Onnur ákvörðun Alþjóðá-
nefndar á sama fundi um kjaft-
brúk leikmanna. Nefndin leggur
til að „leikmönnum verði visað
af leikvelli fyrir gróf um-
mæli”... án áminningar.
Á þessu má sjá aö þetta
vandamáler ekki sérvandamál
okkar. Að sjálfsögðu munu
islenskir dómarar taka þetta til
gaumgæfitegrar athugunar á
næstu ráðstefnusinni.en eins og
gefur að skilja geta þessar á-
kvarðanir nefndarinnar haft
mjög alvarlegar afleiðingar
fyrir knattspymuna hérlendis
þvisvo forhertir eru einstakir
ieUimam við dómara aö e.t.v.
þyrftu sum félög að eiga heilt
varaiið til að keppa þegar
stjörnur þeirra taka út leikbönn.
Hér er mjög alvarlegt mál á
ferðinni og engin ástæða fyrir
forustumenn eöa leikmann, að
ætla að dómarar fari ekki eftir
samþykktum Alþjóðanefndar,
en hún likist hæstarétti i túlkun
á knattspyrnulögunum. Það
yrði skaðlegt fyrir islenska
knattspyrnu ef ekki yrði farið
eftir ákvörðunum hennar.
t sama fréttabréfi segir frá
Alþjóðanefnd... „að dómarar
hafi rétt tilað gefa leikmönnum
á varamannabekk spjöld á
meðan á leUi stendur telji þeir
þá hafa unnið tU þeirra.”
Það ergreinilegt þegarlitið er
yfir liðið keppnistimabil, að eitt
aðalmál vetrarins til Urlausnar,
er framkoma leikmanna við
dómara. Ég tel vist að dómarar
muni ræða það niður i kjölinn,
það sama verða Ieikmennirnir
að gera ásamt þjálfurum og
öðrum sem stjörna liðum i
keppni. Það er nauðsynlegt að
þessir aðUar skilji að dómarar
skila sinu hlutverki eftir bestu
getu, en þeim kann að vera mis-
lagðar hendur eins og leik-
mönnum.
Ég tel það vangá hlutaöeig-
andi, að kenna dómurum um
tap eða jafntefli og ala þannig
upp i leikmönnum, sérstaklega
yngri flokka, andUð á þeim
mönnum, sem taka að sér hlut-
verk dómara. Mér er kunnugt
um að það viðhorf hefur rikt hjá
einstökum mönnum langt fram
eftir aldri, að dómarar séu upp
til hópa andsnúnir þeirra félagi i
stað þess að leita orsaka getu-
leysisins hjá leikmönnum fé-
lagsins.
Ég vona að breyting verði á
þessu samstarfi dómara og leik-
manna á leikvelli á næsta leik-
ári og um ókomna framtíð.
Grétar Norðfjörð