Fréttablaðið - 13.02.2008, Síða 19

[ ]Kúbein er afkastamikið og nauðsynlegt verkfæri þegar byggja á eitthvað upp því oft þarf fyrst að brjóta niður.
Há hús geta auðveldlega sveigst til í
snörpum vindhviðum. Þó er ekkert að
óttast að sögn Flosa Sigurðssonar, verk-
fræðings hjá Verkfræðistofu Sigurðar
Thoroddsen.
„Háhýsi geta verið hönnuð stíf eða sveigjan-
leg. Þó að hér á landi séu byggð hús upp á 12
til 14 hæðir þá teljast þau ekki háhýsi á
alþjóðlegan mælikvarða. Við erum ekki með
50-100 hæða hús eins og eru sums staðar
erlendis og geta sveiflast allt upp í metra
enda byggð úr stálgrindum. Hér á landi eru
hús steypt og eru mjög stíf. Hæstu hús á
Íslandi sveiflast ekki nema um fáeina
sentimetra. Þau verða að vera járnbent,
þannig næst sveigjan í þau án þess að steypan
springi.“ Þetta segir Flosi þegar hann er
inntur eftir þeim eiginleikum sem háhýsi
þurfa að hafa til að standast bæði hvassviðri
og jarðskjálfta. Hann tekur þó fram að hann
sé ekki sérfræðingur í hönnun háhýsa.
Flosi segir ekki yfirmáta flókið að hanna
12-14 hæða íbúðablokk. Vissulega þurfi að
fara vel yfir alla krafta sem að þeim steðji og
leysa vandamálin með aðstoð stáls og steypu.
„Það verður að reikna jarðskjálfta á húsið og
finna út hvernig krafturinn dreifist um það.
Svo þarf að hanna súlur og bita þannig að
húsið sjái við þeim krafti án þess að bila,
brotna eða velta. Þetta er allt gert í tölvum í
dag. Þar eru búin til líkön, bæði einföld og
flókin.“
Hvassviðri skekur hús líka og ef byggð eru
mörg há hús með stuttu millibili geta mynd-
ast stífir vindstrengir. Flosi segir tekið tillit
til afstöðu næstu húsa þegar ný eru sett niður.
En hversu mikinn vind eiga íslensk hús að
þola? „Ég get nú ekki svarað því þó að ég hafi
átt þátt í því fyrir tíu, fimmtán árum að vinna
að vindstaðlinum sem notaður er. Það fer eftir
formi hússins, hæð og staðsetningu hvernig
álagið er reiknað. Við Íslendingar setjum
okkar gildi inn á evrópskan staðal. Hann er
mismunandi frá einum stað til annars. Hitt
veit ég að íslenski vindstaðallinn er mjög
strangur. Menn eru að tala um þök fyrir 50 m
á sekúndu hér í Reykjavík og enn meiri sums
staðar annars staðar. Síðan er krafa um að
gera sérrannsóknir ef byggð eru verðmæt
mannvirki þar sem vænta má vindsveipa. Þá
er átt við hvort byggt sé fyrir fólk eða ekki.
Aðalatriðið er að menn kunni til verka. Það er
til staðall og það eru til vinnubrögð og ef
menn fylgja þeim þá á að vera hægt að hanna
mannvirki án þess að mönnum sé hætta
búin.“
Flosi segir fólk ekkert hafa að óttast þó að
það finni hús sín sveiflast létt þegar íslenskur
stormur geisar. „Annað væri óeðlilegt því þá
væri hætta á broti,“ segir hann sannfærandi.
gun@frettabladid.is
Þegar híbýlin hristast til
„Það fer eftir formi húss, hæð og staðsetningu hvernig
vindálag er reiknað,“ segir Flosi Sigurðsson verkfræð-
ingur. FRÉTTABLAÐIÐ/STEFÁN
Gefur rýminu
annað samhengi
„Ég kippti einum af gripunum sem
eru á sýningunni heim með mér,
það er stór hvít súla sem hallast upp
að vegg og er með áprentuðu app-
elsínugulu dagatali fyrir átta ár,“ segir
Snæfríð Þorsteins, grafískur hönnuð-
ur, um nýjustu breytingarnar heima
hjá sér og á þar við grip af sýning-
unni sem hún opnaði nýverið í Gall-
ery Turpentine ásamt Sigríði Sigur-
jónsdóttur.
„Súlan lifir sjálfstæðu og skemmti-
legu lífi og gefur rýminu eitthvert
annað samhengi en fyrir var, því
þetta er ekki málverk og ekki skúlpt-
úr, heldur er þetta einhvern veginn
mitt á milli.
Svo hefur reyndar lengi staðið til að
breyta eldhúsinu og einhvern tím-
ann átti það að vera fullfrágengið nú
þegar, en ekki hefur verið byrjað á
því enn þá. Eldhúsið á að fá andlits-
lyftingu og betra skipulag kannski og
því verður eitthvað hagrætt svo það
henti mínu lífi aðeins betur, plássið
verður aukið svo og geymslurýmið..“
- rt
Snæfríð Þorsteins hönnuður reisti
dagatalasúlu heima hjá sér.
FRÉTTABLAÐIÐ/GVA
Nýtt á heimilinu
Ef byggð eru mörg há hús á sama blettinum geta
myndast stífir vindstrengir. FRÉTTABLAÐIÐ/VALLI