Fréttablaðið - 31.05.2008, Blaðsíða 82

42 31. maí 2008 LAUGARDAGUR
G
eturðu hringt aftur eftir tíu
mínútur, ég er nefnilega á
smá símafundi,“ svarar Atli.
Klukkan er þá varla orðin
níu að morgni í Kaliforníu
og umræddur símafundur
hafði staðið yfir í dágóðan tíma. Þannig
virkar víst Hollywood, aldrei frí og sá sem
er utan þjónustusvæðis getur misst af stóra
tækifærinu. Tíu mínútum síðar, nánast upp
á mínútu, er Atli hins vegar laus allra mála.
„Ég var að ræða við leikstjóra The Code,
Mimi Leder. Við vorum að fara yfir nokkur
atriði. Já, yfirleitt eru leikstjórar og tón-
skáld í góðu sambandi þótt það sé auðvitað
persónubundið. Þetta eru náttúrlega hugar-
verk þeirra og mitt hlutverk er fyrst og
fremst að efla þá smíði og útfæra þá
hugmynd sem leikstjórinn gengur með í
maganum,“ útskýrir Atli.
Náði ekki upp fyrir hljómborðið
En áður en leiðin liggur yfir Atlantshafið er
rétt að hefja ferðina með því að þeysast yfir
Hellisheiðina og halda til höfuðstaðar
Norðurlands, Akureyrar.
Tónlist hefur alltaf leikið stórt hlutverk í
lífi tónskáldsins. Heimilið var ákaflega
músíkalskt, faðir hans, Örvar Kristjánsson,
er landsmönnum að góðu kunnur fyrir
harmóníkuspil sitt en Atli gleymir þó ekki
móður sinni, Hildi Svövu Karlsdóttur.
„Mamma var mikið í kórastarfi og hélt tón-
listinni ekki síður á lofti en pabbi.“ Það
þóttu því kannski ekki nein stórtíðindi á
heimilinu þegar sonurinn fór að læra á
píanó og orgel hjá frænda sínum, Áskeli
Jónssyni. Leiðin lá síðan í tónlistarskóla
Akureyrar þar sem Atli hlaut eldskírn sína í
að koma fram á opinberum vettvangi.
„Maður spilaði á trompet í kirkjunni, lék á
kvöldin undir hjá Leikfélagi Akureyrar og
spilaði svo á hljóðgervil með hljómsveitum
á vínveitingahúsum. Ég var ekki nema tólf
til þrettán ára og náði varla upp fyrir hljóm-
borðið af því ég var svo lítill,“ segir Atli og
hlær að minningunni.
Árið 1986 urðu síðan hálfgerð straum-
hvörf í lífi Atla þegar hann, ásamt eldri
bróður sínum, Karli og fleiri mætum mönn-
um, stofnaði hljómsveit sem upphaflega var
hugsuð til að hala inn smá vasapeningi með
spilamennsku á dansiböllum. „En þetta vatt
upp á sig, árið eftir unnum við Músíktil-
raunir, gáfum út plötu og þessu fylgdi mikið
tónleikahald. Ég man að skólastjórinn í tón-
listarskólanum sagði við mig á þessum tíma
að nú hefði ég orðið poppinu að bráð.“ Popp-
ið hélt áfram að vera örlagavaldur í lífi Atla
eftir að Stuðkompaníið var lagt á hilluna.
Hann fór að spila með einni vinsælustu
hljómsveit landsins, Sálinni hans Jóns míns.
Eftir fylgdi spilamennska með SS Sól og
Todmobile. En svo fannst Atla nóg komið og
vildi breyta til eftir að hafa unnið fyrir sér
sem atvinnumaður í tónlist öll unglings-
árin.
Ást við fyrstu sýn
Ameríku-ævintýrið hófst því í Boston fyrir
fimmtán árum. Hljómborðsleikarinn ákvað
að halda utan til náms í tónlist eftir tón-
leikabröltið og harkið á Íslandi en hafði ekki
alveg gert upp við sig hvers konar nám yrði
fyrir valinu. „Ég var mikið að spá í djass á
þessum tíma en vildi ekki einskorða mig við
eina stefnu. Hugurinn stefndi til Evrópu,
Vínar, London eða París, en Boston varð
ofaná vegna Berklee-tónlistarháskólans.
Þar var hægt að læra allt frá því að vera
metalgítarleikari yfir í að spila á óbó með
sinfóníuhljómsveitinni. Fjölbreytnin réð
því eiginlega úrslitum.“
Atli skráði sig fyrst í píanónám en ákvað
fyrir forvitnis sakir að taka eitt námskeið í
kvikmyndatónlist. „Ég hafði alltaf haft
áhuga á kvikmyndatónlist og eftir fyrsta
tíma voru örlög mín ráðin. Þetta
var eiginlega ást við fyrstu sýn.“
Atli segist alltaf hafa kunnað
vel við sig í Boston. Borgin sé evr-
ópsk, írskur andi liggi yfir öllu og
byggingarlistin ekkert ólík þeirri
sem sjá má í London. „Boston er
líka gömul borg, þarna er mikil
saga og þetta hafði allt mikið að
segja.“ Hann segir þetta líka hafa
verið góð ár til að vera í Banda-
ríkjunum, Bill Clinton var nýorð-
inn forseti þegar hann kom út og
ferskir vindar blésu um amerískt
þjóðfélag. „Og svo skemmdi ekki
fyrir að það var mikið af Íslend-
ingum í Boston á þeim tíma sem
ég var þarna og reyndar svo
margir að ég hefði alveg eins
getað verið í miðbæ Reykjavíkur
að læra.“ En meðal þeirra sem
stunduðu nám á þessum árum var
Kári Stefánsson, forstjóri deCode,
og fleiri málsmetandi menn úr
athafnalífinu.
Boltinn fer að rúlla
Boston verður hins vegar seint
hafin upp til skýjanna sem ein-
hver kvikmyndaborg og því nán-
ast óhjákvæmilegt að leið hins
nýútskrifaða kvikmyndatón-
skálds lægi til Los Angeles. Árið
2001 bárust fréttir af því til
Íslands að stórhuga menn með
handritshöfundinn og leikstjór-
ann Sigurbjörn Aðalsteinsson
hygðust gera fyrstu „íslensku
Hollywood-kvikmyndina.“ Kvik-
myndaleikarinn Burt Young tók að sér aðal-
hlutverkið og heima á Íslandi fylgdust menn
með hverju spori. Kvikmyndin bar heitið
The Wager og lítið hefur farið fyrir henni í
íslenskri kvikmyndasögu. Atli samdi hins
vegar tónlistina en er gerð myndarinnar þó
eftirminnilegri fyrir aðrar sakir. „Já, ég og
Anna, konan mín, við kynntumst við gerð
myndarinnar. Eiginlega bara fyrir tilviljun.
Hún sá um sviðsskreytingar og propps en
ég um músíkina og við kynntumst í lokahófi
eftir að tökum á myndinni lauk,“ segir Atli
en þau eiga von á sínu fyrsta barni í sumar.
„Ég á síðan eina dóttur frá fyrri tíð, Hildi
Svövu, sem nú er að verða sautján ára. Hún
kemur alltaf til okkar einu sinni á ári og við
reynum að ferðast saman.“ Atli viðurkennir
að það sé alltaf gott að fá Hildi út, hún komi
með Ísland með sér. „En það er aftur á móti
líka gott fyrir hana að koma út og fá tæki-
færi til að kynnast öðru umhverfi og öðrum
skoðunum.“
Hollywood er hins vegar ekki
bara glamúr þar sem gull og
grænir skógar eru handan við
hornið. Að koma sér áfram í þessu
fagi krefst mikillar vinnu og þol-
inmæði og oft þurfa menn að
vinna undir stjórn „stærri“ nafna
sem fá síðan allt lofið þegar vel
gengur. En Atli telur sig hafa
verið ákaflega lánsaman þegar
hann komst í kynni við Hans
Zimmer, eitt virtasta og vinsæl-
asta tónskáldið í Bandaríkjunum.
„Zimmer er mikill snillingur. Og
það var mikið gæfuspor á mínum
ferli að fá tækifæri til að vinna
með honum. Zimmer gerir mikla
kröfur til sjálfs sín og þar af leið-
andi til allra í kringum sig. En
hann er líka mjög sanngjarn og
hikar ekki við að gefa þeim kredit
sem eiga það skilið. Ólíkt mörg-
um öðrum í þessum geira er hann
ekkert smeykur við að útskrifa
fólk úr sínu teymi og gefa því
tækifæri að standa á eigin fótum,“
segir Atli en meðal kvikmynda
sem hann vann með Zimmer að
má nefna Pirates of the Caribb-
ean og Simpsons: The Movie.
Vantage Point skipti sköpum
Eftir að Atli „útskrifaðist“ úr skól-
anum hjá Hans Zimmer var fyrsta
verkefni hans upp á eigin spýtur
kvikmyndin Vantage Point sem
skartaði stórstjörnum á borð við
Sigourney Weaver, Dennis Quaid
og Forest Whitaker. Strax á eftir
fylgdi Babylon AD þar sem hasarhetjan Vin
Diesel fer með aðalhlutverkið en sú mynd
verður frumsýnd í ágúst. „Velgengni Vantage
Point skipti miklu máli fyrir minn feril og
leiddi af sér ný verkefni. Það er enginn skort-
ur á góðum tónskáldum í Hollywood, síður en
svo. En menn eyða blóði, tíma og tárum í að
búa til bíómyndir og það er mikið fjármagn
sem býr að baki hverri mynd. Fólki er því
meinilla við að láta mönnum, sem þeir þekkja
engin deili á, í té einhver verkefni og ég var
því nokkuð heppinn. Erfiðasti hlutinn við að
koma sér á framfæri í Bandaríkjunum er
nefnilega að koma sér upp góðu tengslaneti,“
útskýrir Atli en eftir að Vantage Point var
frumsýnd snemma á þessu ári hafa tvær
aðrar kvikmyndir bæst í sarpinn: The Code
með Antonio Banderas og Morgan Freeman í
aðalhlutverkum og Whiteout með Kate
Beckinsale.
Atli vill hins vegar ekki meina að hann
skauti á svelli heimsfrægðarinnar. „Ég myndi
kannski meira segja að ég væri kominn með
fótinn inn fyrir þröskuldinn. Þetta byggist ef
til vill á því að sýna og sanna að maður valdi
nokkrum stórum verkefnum í röð og þá er
aldrei að vita hvert áframhaldið verður. Hans
Zimmer gaf mér eitt heilræði þegar ég vann
að Vantage Point og það var setninginn: „Það
eina sem þú þarft að gera núna er að klúðra
þessu ekki.“
Evrópa heillar
Atli ætlar að taka sér gott frí eftir þessa miklu
törn. Kannski bæta einni mynd við en eyða
svo tímanum með eiginkonunni og erfingjan-
um. „Menn verða að vera svolítið mikið í
fimmta gír þegar þeir eru komnir á fulla ferð
en maður verður líka að passa sig á því að
endurtaka sig ekki og ég ætla að leggja höfuð-
ið í bleyti eftir þetta.“ Hann bætir því hins
vegar við að hann sjái ekki mikið eftir öllum
þeim tíma sem fari í vinnuna, þetta sé eitt-
hvað sem honum finnist skemmtilegast að
gera og þegar verkefnin eru næg geti hann
ekki kvartað.
Atli viðurkennir að um leið og honum hafi
tekist að skapa sér gott orðspor verði Los
Angeles ekki endilega endastöðin. „Þetta er
orkufrek borg, ef svo má að orði komast, og
hérna er ákveðinn lífstíll sem ég er ekkert
viss um að vilja endilega vera hluti af að
eilífu. Ég er mikill Evrópubúi og kann vel við
mig á suðrænum slóðum álfunnar eins og í
Frakklandi og Ítalíu. Ég vann mikið af tónlist-
inni við A.D Babylon í París og kunni því ákaf-
lega vel. Ég sé mig fyrir mér vinna mikið í
Evrópu og tæknin á eftir að geta skipt sköp-
um með það. Jú, að vinna á Akureyri, ekki
spurning. Við reynum annars að koma til
Íslands allavega tvisvar á ári og maður finnur
hvað það gerir okkur gott, að hlaða batteríin
og losa sig við allt sem hefur safnast fyrir
hér.”
Ekki í boði að klúðra
Akureyringurinn Atli Örvarsson hefur náð þeim óvenjulega og merka árangri að semja tónlist við fjórar, stórar Hollywood-kvik-
myndir sem allar verða frumsýndar á þessu ári. Í samtali við Frey Gígju Gunnarsson viðurkennir tónskáldið að hann sé kominn
með annan fótinn inn fyrir háan þröskuld Hollywood.
HLEÐUR BATTERÍIN Á ÍSLANDI Los Angeles er orkufrek borg og því finnst þeim hjónakornum Atla og Önnu gott að koma til Íslands og hlaða batteríin.
Í ABBEY ROAD Atli kann vel við sig í Evrópu og
þótti gott að geta samið tónlistina við Babylon
AD í Evrópu. Hér er hann í Abbey Road að stjórna
strengjasveit við upptökur.
...að Atli kom að gerð tónlistarinnar við kvik-
myndina Iron Man
...að tónlist Atla var leikin við útskrift úr skól-
anum hans í Boston
...að Atli samdi töluvert mikið af tónlist við
sjónvarpsþættina Law and Order
...að Law and Order eru ekki einu lögreglu-
þættirnir sem Atli hefur komið að því hann
samdi einnig mikið fyrir NYPD Blue
...að Atli hefur komið fram í tveimur
íslenskum kvikmyndum: Veggfóðri og
Stuttum Frakka. Í báðum þeirra var hann
hljómborðsleikari Sálarinnar.
➜ VISSIR ÞÚ
Maður
spilaði á
trompet í
kirkjunni,
lék á kvöldin
undir hjá
Leikfélagi
Akureyrar
og spilaði
svo á hljóð-
gervil með
hljómsveit-
um á vín-
veitingahús-
um.