Fréttablaðið - 24.08.2008, Qupperneq 13

SUNNUDAGUR 24. ágúst 2008 13
keyptum við trukk af mat og víni og höfðum
það rosalega kósí. Gulrótin fyrir mig er alltaf
að hafa einhvern æðislegan mat og vín að
loknum vinnudegi. Ég elska að elda mat og
spjalla. En ég vinn þetta í törnum, núna voru
þetta fjórir upptökumánuðir, og vinna bæði
daga og nætur.“
Alltaf spurð af hverju ég tali eins og Björk
Þegar Emilíana er ekki að spila tónlist eða
taka hana upp segist hún eyða allt of miklum
og leiðinlegum tíma í að fara í viðtöl og mynda-
tökur. „ Ég er ekki mikið fyrir sjónrænu vinn-
una. Reyndar finnst mér skemmtilegt að gera
myndbönd en að fara i myndatökur finnst mér
agalegt. Ég kem mér út úr því oftast og er
með sömu myndirnar í mörg ár. Ég lendi oft-
ast í því daginn áður en haldið er í tónleika-
ferðalög að ég á ekkert til að vera í á sviði og
þarf þá að hendast út og kaupa mér kjól. Svo
er ég í sama kjólnum næsta hálfa árið,“
útskýrir hún og skellir upp úr.
„En vinkona mín kom með góðan punkt. Að
það sé gott á mig. Að þurfa að gera eitthvað
sem mér finnst pínlegt líka, því ég fæ að lifa í
tónlist.“ Viðtöl við Emilíönu erlendis snúast
oft um þær spurningar sem allir íslenskir
listamenn eru vafalaust orðnir hundleiðir á.
„Fyrst spyrja þeir mig alltaf af hverju ég tali
eins og Björk. Þá spurði ég af hverju allir í
Þýskalandi tali eins og Derrick. Og svo þessar
spurningar um álfa og hvort maður sæki inn-
blástur úr íslenskri náttúru. Hvernig svarar
maður því eiginlega nema að jú, ætli maður
sæki ekki oft í nostalgíuna, þaðan sem maður
kemur.“ En hvað finnst henni um virkjanamál
í heimalandinu?
„Ég fæ reyk út úr eyrunum þegar ég hugsa
um hvernig þessi mál standa á Íslandi. Ég er
svo barnaleg í pólitík. Fyrir mér er allt mjög
einfalt. Ég bara skil ekki að land sem á allt,
þetta dekraðasta land í heimi fái svona snilld-
arlegar hugmyndir eins og að byggja álver.
Ég trúi þessu varla. Verð kjaftstopp. Ég ber
enga virðingu fyrir þessum ósköpum.
Reynt að myrða mann með mat á Ítalíu
Þegar Emilíana fer sjálf út í náttúru Íslands
segist hún reyna að forðast of mikið fólk og
ferðamenn. „Við frænka mín höfum uppgötv-
að næturbíltúra. Brunuðum til dæmis í Hval-
fjörðinn með Led Zeppelin og Doors í botni og
sváfum í laut við fossinn Glym. Ég lifi fyrir
svona stundir.“
Eins og eftirnafnið gefur til kynna á hún
föðurættir að rekja til Ítalíu og sækir landið
reglulega heim. „Það er nú samt ekki eins og
ég hafi alist upp í draumkenndu Toskana-
héraði. Ég er frá Napólí þar sem fólkið er
skemmtilega bilað. Allt er fullt af hundum og
rusli. Þar ríkir gersamleg óreiða og ég elska
það. Þegar það eru partí eru börnin alltaf með
og þau sofna á stólunum þegar þau geta ekki
meira og fullorðna fólkið heldur áfram að
dansa fram á nótt. En ég fæ alltaf smá kvíða-
kast fyrir Ítalíuferðirnar. Þar er alltaf verið
að reyna að myrða mann með mat.“ Fyrir síð-
ustu Ítalíuferð segist Emilíana hafa grátbeðið
föður sinn að skila því til frænknanna að elda
„bara pastarétt“ af því að eftir síðustu ferð
hafi þau legið í hálfgerðu losti í fjóra daga.
„Við vorum eins og snákar með úttroðna maga
og lágum bara a bakinu í tvo daga á eftir. En
viti menn, í næsta boði fór ég inn i eldhús til
þess að athuga hvort frænka mín hafi staðið
við loforðið. Jú, þarna stóð hún og hrærði í
pastanu. Við hámuðum i okkur fulla diska af
því. Eftir það kemur hún svo allt í einu með
risafat af nautakjöti, og annað af grænmeti,
Ég spyr pabba í paník hvaðan þessi matur sé
að koma. Við fórum þá á stúfana og sáum að
það var leynieldhús á bak við venjulega eld-
húsið. Eftir pastaréttinn mikla fylgdi svo kan-
ínuréttur, svo fiskréttur, svo bakkelsi og svo
konfekt, og að lokum tvær risastórar tertur.
Og auðvitað varð maður að borða þetta allt
þar sem þær stóðu yfir mér með sorgarsvip,
sögðust hafa eytt öllum deginum í elda-
mennsku og að ég væri bara skinn og bein.
Samt var maður tvöfalt stærri en þær. Þetta
er oftast eins og að vera staddur í miðri bíó-
mynd.
Erfiður lærdómur
Á milli platnanna Love in the Time of Science
og Fisherman‘s Woman liðu sex ár en árið
2000 missti Emiliana kærastann sinn í slysi.
„Þetta var hræðilegur tími, ég man varla eftir
fyrstu tveimur árunum. Á sama tíma fór ég
frá One Little Indian. Ég komst í gegnum
þetta allt á einhverri maníu. Svo er þetta
þannig í bíómyndunum að maður á bara að
vera orðinn hress eftir ár, kominn með nýjan
kærasta og allt í stakasta lagi. Svona er þetta
ekki alveg. Ég hélt að ég gæti komist í gegn-
um þetta sjálf en að lokum hafði ég algjörlega
misst tökin á öllu saman. Ég hreinlega vissi
ekki að hve miklu leyti ég hafði brotnað
saman, ég var farin að heyra hverju einustu
hugsun inni í höfðinu á mér. En að lokum fékk
ég hjálp. Þetta ferli tók alveg átta ár. En er allt
í lagi núna? „Já, það er allt í lagi núna. Auð-
vitað fæ ég enn kökk í hálsinn og tár í augun
en maður lærir bara að lifa með þessu. Það er
erfiður lærdómur, að uppgötva að maður er
dauðlegur og að ástvinir manns geti horfið á
svipstundu. Út frá þessu fór ég að hugsa um
hver tilgangur lífsins væri. Það sem skiptir
mig mestu máli er að maður geri það allra
besta sem maður getur á hverju augnabliki. Ef
fólk bara byrjaði að hugsa um litlu hlutina, til
dæmis bara að hjálpa gamalli konu í húsinu
hjá manni að kaupa í matinn eða fara með
hana í göngutúr. Til dæmis er maður sem á
búð rétt hjá mér: Reglulega kemur maður til
hans og bað hann um að fá að skrifa matinn hjá
sér eina ferðina enn. Kaupmaðurinn svaraði
alltaf: „En þú borgar aldrei reikninginn þinn.
Þú lofar alltaf að borga næst.“ Svo stynur hann
og segir: „Þetta er allt í lagi, taktu bara mat-
inn. Og ef fólk sagði við kaupmanninn, hvað er
eiginlega að þér, þú veist að þú færð þetta
aldrei borgað, þá yppti hann öxlum og sagði,
nú og hvað á ég að gera? Sjáðu manninn. Eitt-
hvað verður hann að borða. Þetta myndi nú
varla gerast í Hagkaup.“ Næst á dagskrá hjá
Emilíönu eru tvö verkefni, partíplata og teikni-
mynd. „Mig hefur alltaf langað til að gera
brjálaða diskóplötu og svo ætla ég að fara út í
myndasögugerð á netinu ásamt vini mínum. Á
næsta ári verður svo heilmikið túrað, Frakk-
land, Þýskaland, Ameríka og Ástralía meðal
annars. Og vonandi til Brasilíu, það er fyrir-
heitna landið.“ En hvar sér hún sig eftir þrjá-
tíu ár? Mig langar að eiga fjörug ár í ellinni.
Mig langar að vera hvíthærð með hrukkur og
bumbu og halda áfram að syngja.“
Plötur :
■ 1994 - Spoon
■ 1995 - Crouçie D’où Là
■ 1996 - Merman
■ 1999 - Love in the Time of Science
■ 2005 - Fisherman’s Woman
■ 2008 - Me and Armini
Meðal samstarfsverkna eru:
■ 1997 - Is Jesus Your Pal?
(GusGus, Polydistortion)
■ 2002 - Hold Your Hand
(Paul Oakenfold, Bunkka)
■ 2002 - Heaven’s Gonna Burn Your Eyes
(Thievery Corporation, The Richest Man in
Babylon)
■ 2002 - Until the Morning
(Thievery Corporation, The Richest Man in
Babylon)
■ 2002 - Gollum’s Song
(The Lord of the Rings: The Two Towers)
■ 2003 - Slow (lagaskrif)
(Kylie Minogue, Body Language)
■ 2003 - Someday (lagasmíð)
(Kylie Minogue, Body Language)
■ 2003 - Soul On Fire (lagasmíð)
(Kylie Minogue, Slow)
FJÖLBREYTTUR FERILL EMILÍÖNU