Tíminn - 02.05.1982, Blaðsíða 6
6
Verkamannafélagið
Dagsbrún
Orðsending
Tekið verður á móti umsóknum um dvöl i
orlofshúsum félagsins i sumar frá og með
4. mai 1982 á skrifstofu félagsins að
Lándargötu 9.
Þeir sem ekki hafa dvalið i húsunum s.l. 4 .
ár ganga fyrir til og með 7. mai.
Húsin eru:
5 hús i ölfusborgum
1 hús i Svignaskarði
1 hús i Vatnsfirði
2 hús á Illugastöðum
Vikuleigan er kr. 700,00 sem greiðist við
pöntun.
Stjórnin
Sveitavinna
13 ára drengur óskar eftir góðu sveita-
heimili i sumar. Er vanur.
Upplýsingar i sima 91-33936
Orlofshús
Félagsmenn Sjómannafélags Reykja-
vikur. Byrjað verður að taka á móti um-
sóknum um dvöl i orlofshúsum félagsins
að Hrauni i Grimsnesi og Húsafelli mánu-
daginn 3. mai n.k. kl. 09.00 á skrifstofu
félagsins gegn staðgreiðslu dvalargjalda.
Stjórnin
IjH Felagsmálastofnun Reykjavikurborgar
Vonarstræti 4 sími 25500
Staða félagsráðgjafa við Breiðholtsútibú
fjölskyldudeildar er laus til umsóknar.
Umsóknarfrestur er til 28. mai.
Upplýsingar gefur yfirmaður fjölskyldu-
deildar i sima 25500
Frá barnaskólanum
í Keflavík
íþróttakennarastaða við barnaskólann i
Keflavik er laus.
Upplýsingar veitir Vilhjálmur Ketilsson
skólastjóri i sima 92-1450. Heimasimi 92-
1884.
Skólanefnd
SKÁLMÖLD
í BÆNUM
— þáttur af Alfreð Alfreðssyni og
félögum hans í undirheimum
■ Þaö haföi rikt óvenjumikil
skálmöld i bænum þetta vor, jtíl
hjá glæpamönnum og illþýöi,
uppgrip hjá blaöamönnum og
hinn almenni borgari læsti dyrum
og lokaöi öllum gluggum á kvöld-
in. Aldrei höföu heyrst háværari
raddir i lesendabréfum um aö
ekki væri lengur þorandi aö
ganga um götur borgarinnar eftir
myrkur. Og alltaf virtust
þrjótarnir hafa lag á aö komast
undan.
Úr byggingarlóö Aöalbankans
haföi veriö stoliö 300 stautum af
dýnamiti eina nóttina, og er eig-
endur Gulls og gimsteina sf.
komu til vinnu sinnar einn
morguninnblasti viö þeim brotin
róöa og allur varningur
verslunarinnar var á bak og burt.
Heill gámur, fullur af munaöar-
vöru, hvarf sporlaust úr Slysfossi
Eimskipafélagsins og á Akureyri
var brotist inn I bilaleigu Kenne-
dy-bræöra og stoliö þaöan hálfri
milljón. Eins og endranær heyrö-
ust þær raddir aö lögreglan væri
ekki starfi sinu vaxin, og allir
málsaöiljar komust aö þeirri
niöurstööu aö i öll skiptin heföu
fagmenn veriö aö verid.
Jafnframt jukust smærri glæp-
ir þannig aö óhugur greip um sig:
húsveröi á elliheimilinu Stund var
ógnaö meö kústskafti og yfir
Aukabankann rigndi ávisunum
sem merktar voru J. Stalin og L.
Trotski og dagsettar 7. nóvember
1917. Stúlkum var ekki óhætt aö
fara milli húsa nema i lögreglu-
fylgd, sérstaklega ekki ef þær
voru i hljómsveit, og allar sjopp-
ur í Hliöunum voru hreinsaöar
reglulega. Lögreglan stóö á gati.
Fæstir af þeim sem ræddu i
hálfum hljóöum um óöldina i
bænum höfðu heyrt nafniö Alfreö
Alfreösson. Það þekkti Elfas
Bjarkason, rannsóknarlögreglu-
maöurinn snjalli, hinsvegar
mæta vel. Og hann vissi lika að
Alfreö Alfreösson var nýendur-
reistur i veldi sinu sem kóngur i
reykviskum undirheimum. Og
Elias vissi manna bestaðnúvarð
aö vega aö rótum meinsins.
Hann situr sem oftar á skrif-
stofu sinniog tottar pipuna, starir
út i loftiö mettaö af Prins Albert.
Hann hugsar meö sér: „Eitthvaö
veröum viö aögera áöur en algjör
panikk gripur borgarana, þaö er
skylda okkar.”
Allt í einu hrekkur Elias i kút,
siminn er aö hringja og hann tek-
ur upp ttíliö. Hann heyrir hola
mjóróma rödd á hinum enda lin-
unnar.
„Elli? Elli Bjarka? Ég er maö-
urinn I teinóttu jakkafötunum.
Manstu ekki, maöurinn sem seldi
aðgang I Glæsibæ.”
„Hvort ég man,” svarar Elias
og tekur snöggt viöbragð. Hann
flýtir sér aö kveikja á segulband-
inu sem tengt er við simann.
„Jamm, ég vildi bara hringja
og segja aö þiö hafiö tekiö vitlaus-
an mann hann Bóbó... ég meina
Fimmbogi er saklaus...” Þaö var
lagt á.
Alfreð Alfreðsson lagöi niöur
tóliö á simanum sem nýbúið var
aö leggja I laufskála hans. Þeir
biðu i ofvæni i kringum hann —
Arfur Kélti, Aldinblók, Uxaskalli,
Húnbogi og ótiltekinn fjifldi af
Eddum.
„Heldurðu aö þetta dugi, Al-
freö,” áræddi loks Húnbogi aö
segja.
„Dugi! Auövitaö dugar þetta!
Viö erum aö dila viö fávita. Þeir
trúa þessu eins og blöðunum frá i
gær. Fyrir utan þaö, þá veistu
jafnvel og ég aö þetta er satt.”
,,Ég mundi nú ekki tnía þessu
sjálfur, ef ég væri Elias,” byrjaöi
Uxaskalli en komst ekki lengra.
,í>ú heldur kj, Uxi, nema á þig
sé yrt! ” sagöi Alfreð hoppandi af
reiöi.
„Þetta er nil hálf hópless, ef
meira aö segja Uxaskalli fattar
djókinn,” skaut Arfur Kelti boru-
brattur inn i og hafði greinilega
gleymt sinum gömlu syndum i
bili.
Alfreð skaut visifingri á loft:
„Sko, af öllum mönnum, þá hefur
þú sist efni á að vera að glenna
þig neitt...”
Já, þaö rikti nokkurt sundur-
lyndi i laufskálanum. En allavega
sat Bóbó i gæsluvaröhaldi og þótti
sem enginn mannlegur máttur
gæti bjargaö sér út.
„Reynir, Reynir,” hrópaöi
Elias Bjarkason i simtóliö. „Vill
einhver athuga hvort Reynir er i
húsinu.”
Klukkustundu siöar eöa svo
birtist loks Reynir lögreglufull-
trúi á skrifstofu Eliasar, móður
og másandi. Elias sat þar fyrir
meö svip sem hann setti annars
ekki upp nema i morðmálum,
manndrápssvip.
„Sko, é-ég var aö keppa I
glimu,” reyndi Reynir aö afsaka
sig. „Viö vorum sko meö smá-
mót, héddna nokkrir gamlir
kunningjar úr umferðarlögregl-
unni.”
„Þaö er nú þaö sem ég er oft aö
velta fyrir mér,” ansaöi Elias
Bjarkasonbyrstur, „hvortþú eig-
ir ekki best heima á götunni,
ræfilstuskan.” Svosagði hann ei-
litið mildari i máli: „Fáöu Jónas
með þér, væni, og komiði hingaö
meö skjalaskápinn um Alfreö Al-
freösson og félaga. Hann er niöri
kjallara. Þaö hlýtur aö vera eitt-
hvaö sem ég get hankaö þá á.”
Eftir lon og don og dúk og disk
var loks bariö aö dyrum hjá
Eliasi. Hann spratt upp og opn-
aöi. Fyrir utan stóöu þeir Reynir
og Jónas og byrgöu sýn en fyrir
aftan glitti i fjóra stæöilega lög-
regluþjóna i' búningi. Þeir voru i
æöisgenginni baráttu viö tröll-
aukinn eldtraustan skjalaskáp og
virtust aö þvi komnir aö gefast
upp.
„Já, þaö þyrfti kjarnorkustríö
til aö hagga honum þessum,”
sagöi Elias i spaugi. Engum stökk
bros á vör.
„É-ég held bara að skjala-
skápurinn komist ekki inn um
hurðina hjá þér, Elias,” sagði
Reynir, „ekki siöan Eddarnir
bættust viö.”
„Þaö er ykkar höfuöverkur,”
sagöi Elias Bjarkason snúöugt og
fór I kaffi.
Elias Bjarkason opnaöi efstu
skúffuna til hægri og tók út gilda
möppu. Hann settistmakindalega
við skrifborðiö, ók sér i stólnum,
gætti þess aö samlokur og kaffi-
sull væri á réttum staö, kveikti i
Prins Albert og byrjaöi aö lesa:
„Alfreö Óskar Alfreösson.
Fæddur í Reykjavik 9. 11. 1956 (I
sporödrekamerkinu! var krassaö
á spássiu). Foreldrar: Alfreö
Ómar Alfreösson veggfóðrari og
siðar bilstjóri og Herborg Guö-
geirsdóttir. Nokkru eftir fæðingu
sonarins hvarf Alfreð eldri spor-
laust eftir þorrablót hjá
áttahagafélagi Dalamanna:) nú
telja menn að hann sé búsettur I
Paraguæ. Snemma beygist krók-
urinn, þvi Alfreö yngri...
„Ó, þessir sálfræöingar,”
stundi Elfas Bjarkason og sökkti
sér fyrir alvöru i lesturinn.
Framhald.
Verkakvennafélagið Framsókn
Orlofshús
Mánudaginn 3. mai n.k. verður byrjað að
taka á móti umsóknum félagsmanna
varðandi dvöl i orlofshúsum félagsins.
Þeir sem ekki hafa dvalið áður i húsunum
hafa forgang vikuna 3.-8. mai.
Félagið er með 3 hús i ölfusborgum,l hús i
Flókalundi og 2 i Húsafelli.
Leigan greidd við pöntun. Vikugjald kr.
700.-
Upplýsingar i sima 26930 og 26931 frá kl. 9-
12 og 13-17
Stjórnin
Verður haldið að Hótel Heklu
Rauðarárstíg 18
sunnudaginn 2. maí
Húsið opnað kl. 14.00