Tíminn - 03.07.1983, Blaðsíða 18

■ Kristinn Ágúst Helgason og Stefán Lúðvíksson vinna við tívolíið en voru að fá
sér smá salibunu í bðunum þegar okkur Helgar-Tíma-fólk bar að.
■ Halldór Guðmundsson sagði að ekki hefði verið gert ráð fyrir svona mörgum
rigningardögum í fjárhagsáætluninni en dæmið yrði ekki Ijóst fyrr en á síðasta degi.
a® Helgar-Tíminn
• á Miklatúni: £
{ í tívolí s
\ í tívolí /
••• •••
•••••••
■ Það rignir mikið í Reykjavík. Eink-
um og scr í lagi þcgar citthvað cr um að
vera. Scrstaklega cf það sem um cr að
vcra cr skemmtilegast í sólskini cða aö
minnsta kosti þurru veðri. Eins og til
dæmis tívolí.
Þcgar við Hclgar-Tíma-fólk fórum í
tívolíið á Miklatúni á mánudaginn var
rigndi stanslaust. En á sunnudcginum,
scm sagt síöastliönum, var ágætt vcður
og sólin gægðist mcira að scgja fram úr
skýjaþykkninu daginn þann. Þá kom
líka múgur og margmenni í tívolíið,
sagði Halldór Guðmundsson talsmaöur
Kaupstcfnu Rcykjavíkur h.f. scm rekur
fyrirtækið. Hann sagði að þá hafi fólk
dvalið þarna og annars staðar í garöinum
tímunum saman og liann sagðist hafa
hcyrt fólk tala um það að nú fyrst nyti
það garðsins.
Annars hcfur þetta nú ekki gcngið
neitt scrstaklega vcl. því að á tólf fyrstu
dögunum rigndi í níu daga og fólk
veigrar scr við að fara út í slagveðrið. En
Halldór sagði að það bæri að þakka
helgina síðastliðnu, sunnudagurinn
semsc góður og laugardagurinn fram til
klukkan 6. Þá fór að rigna og þá
kcmbdist svæðið.
Halldór sagði crfitt að scgja fyrir um
hvcrnig færi fyrir fyrirtækinu fjárhags-
lega, í fjárhagsáætlun hcfði ckki verið
gert ráð fyrir nær stöðugri rigningu,
þetta kæmi ckki í Ijós fyrr en á síðasta
degi. Hann sagði cnnfremur að ckki yröi
unnt að framlengja tívolíið vcgna þess
að tækin færu í skip þann fimmta júlí til
Danmerkur þar sem þau eru bókuð á
bæjarhátíð í Kögc á Sjálandi þann
tólfta. Fólk yrði bara að drífa sig þótt
rigni cldi og brcnnistcini eða vcrða af
skemmtuninni ella.
Það má geta þess, væntanlegum tívolí-
förum til hughreystingar, að á svæðinu
er tjald og inni í því stólar og borð.
■ Ekki vitum við hvað þær heitá
þessar stelpur í „tvistcrnum" en það er
greinilega gaman hjá þeim.
Tímamyndir: Ari
Þarna getur fólk setið af sér mestu
skúrirnar.
Hvað verðlaginu í tívolíinu viðkemur
sagði Halldór það miðað við reynslu af
tveimur tívolíum, sem Kaupstefnan hef-
ur rekið í tengslum við vörusýningar í
Laugardalshöllinni. Það mun kosta 40
krónur inn á svæðið fyrir fullorðna og 20
krónur fyrir 6-12 ára börn. Þau litlu fá
ókeypis inn. Nú síðan kostar 50 krónur
í stærri hringekjur sem eru þrjár talsins,
svokallaður „tvister", „kobra" og „kol-
krabbi" og einnig í bílana. Síðan kostar
20 krónur í barnahringekjuna og 25 í lest
sem dólar um svæðið. Svo eru kastleikir
ýmiss konar og mun kosta krónur 10 að
taka þátt í slíkum leik.
Upp með
budduna...
Ef mamma og pabbi ætla bæði í
tívolíið með börnunum sínum þremur,
tíu, sjö og þriggja ára eða svo, gæti
dæmið litiö út eitthvað á þessa leið: Eldri
börnin tvö vilja áreiðanlega fara í allar
hringekjurnar en mamma og pabbi
segja kannski: „Bara tvær!“ Þá kostar það
200 kr. fyrir þau bæði og 200 kr. til
viðbótar ef foreldrarnir fylgja börnum
sínum. Síðan fer annað hvort mamma
eða pabbi með litla krílið í barnahring-
ekjuna og lestina og kostar það þá 90
krónur. Þá erum við komin upp í 490
krónur og cf börnin vilja kasta kostar
það 10 krónur að auki -eins og fyrr segir.
Nú, ef fjölskyldan þarfnast hressingar
að leik loknum geta þau fengið sér
pylsur á 30 krónur stykkið og gosdrykk
með fyrir 25 krónur glasið. Þá þarf litla
fjölskyldan að borga 275 krónur til
viðbótar við 490 krónurnar og er þá
komið upp í 765 krónur. Ef örlítið meira
er til í buddunni eftir þetta má geta þess
að eitt stykki blaðra kostar 80 (áttatíu)
krónur og prins pólóið 25 kall
Þetta er alltaf dapurlegasta hliðin á
svona skemmtiferðum svo við skulum
ekki tala meir um það!
Þegar við komum í tívolíið var Borg-
hildur Ingvarsdóttir á leiðinni út með
dætrum sfnum tveimur, Önnu Kristínu
og Sigurbjörgu. Stelpunum fannst ofsa
gaman. Þær voru búnar að vera þarna
sirka einn og hálfan tíma, enda vel að
heiman búnar í regnfatnaði frá toppi til
táar.
Þær mæðgurnar fóru í þrjú tæki,
hringekju, lestina og bílana. Borghildur
lét vera hvað þetta væri dýrt, þegar
maður færi bara svona einu sinni. Þetta
gæti hins vegar orðið dýrt, áleit hún, ef
maður færi að koma oftar. En þetta væri
allt í lagi ef maður væri búin að ákveða
fyrir fram að þetta færi ekki yfir ákveðið
hámark og gæti haldið eyðslunni innan
þeirra marka sem manni finnast
skynsamleg. „Mér finnst alveg sjálfsagt
að hér sé rekið tívolí, krakkarnir hafa
það gaman af þessu,” sagði Borghildur
að lokum.
Páll Magnús Pálsson var að stíga úr
kolkrabbanum þegar við gengum þar
hjá. Þetta var fyrsta tækið sem hann fór
í og fannst honum það feyki skemmti-
legt. Við spurðum Pál, sem er 15 ára
hvort hann héldi að fólk yxi upp úr því
að hafa skemmtun af tívolíum. Hann
taldi það mögulegt á gamals aldri en hélt
hann ætti sjálfur langt í land með það.
Svo við trufluðum hann ekki frekar við
skemmtunina.
Þeir Kristinn Ágúst Helgason og
Stefán Lúðvíksson vinna við tívolíið en
voru að fá sér salíbunu í bílunum þegar
við komum þar að. Annars sögðu þeir
að það væri nú ekki ætlast til þess að þeir
væru að leika sér í tækjunum, en það
væri ekkert sagt þegar svo lítið væri að
gera, eins og raunin var á mánudaginn
var.
í tveggja sæta
hringekju...
Kristinn vinnur á kobrunni, tekur við
miðum og þess háttar en Stefán er
svæðismaður sem þýðir það að hann
týnir rusl og leysit af á tækjunum. Þeim
fannst þetta ágætis vinna, sérstaklega í
góðu veðri.
Þegar tívolíið hættir ætlar Kristinn til
Italíu en Stefán ætlar á hinn bóginn að
vinna á Hótel Sögu, þar sem hann vinnur
reyndar nú þegar- - sem pikkaló.
Helma Markan var að vinna í veitinga-
skúrnum og við yfirheyrðum hana ein-
mitt um verðlagið. Sem við vorum að
rabba við hana kom Kristmundur Sig-
mundsson eða Krissi „tvister“-maður
aðvífandi að forvitnast um hvað við
vorum eiginlega að forvitnast um. Hann
bauð okkur umsvifalaust í eina ferð sem
við þáðum að sjálfsögðu að bragði.
Enda leit þessi hringekja hans ósköp
sakleysislega út. En hún snerist ansi
hratt og reis ansi hátt og við hlógum
ofsalega mikið. Ég veit ekki af hvers
konar völdum...
Þegar við komum úr „tvisternum"
reikuðum við í áttina að kastleikjaskúr
þar sem nokkrar stelpur voru með blóm
og bangsa. Óli Villi, Róbert og Ásdís
voru að vinna þarna og sögðu þau að
mikil aðsókn væri í kastleikina. Upphaf-
lega hefðu þeir verið aukaatriði en
reyndin væri sú að þegar eitthvað væri af
fólki á svæðinu væri alltaf troðið hjá
þeim. Þessu réði vinningsvonin sjálfsagt
að einhverju leyti, svo væri þetta ódýrt
og alltaf er nú gaman að spreyta sig!
Stelpurnar með blómin og bangsana
heita Ingibjörg, Emily, Helga og Maja.
Ingibjörg var búin að koma sjö sinnum
í tívolíið, hinar eitthvað álíka oft en
Maja hafði ekki talið sínar tívolíferðir.
Hún var þó búin að vinna hvorki meira
né minna en fimm bangsa!
Þær vinkonurnar vildu nú ekki skil-
greina fyrir okkur skemmtunina sem