Tíminn - 13.11.1983, Blaðsíða 6

SUNNUDAGUR 13. NÓVEMBER 1983
„FÉKK ÞAB OÞVEGIB
FYRSTA KVÖLDIД
— segir Magnús Kjartansson, hljómsveitarstjóri á Hótel Sögu
■ „Fyrsla kvöldið fékk ég það sko
óþvegið en átti samt alveg von á því. En
þó kom mér á óvart hvað fulloröið fólk
og fólk sem á að teljast fullþroska og
hugsandi gat veriö dónalegt eins og litlir,
feitir amerískir krakkar. Einn virtur
ntaður hér í bæ, eldri maður, sagðist
ætla að sjá til þcss að ég yrði ekki á Hótel
Sögu lengi, liann hefði sambönd til að
sjá um það“, sagði Magnús Kjartansson,
tónlistarmaöurinn góðkunni, en liann
hcfur nú tekið við hljómsveitarstjórn í
Súlnasal Hótel Sögu af Ragnari Bjarna-
syni, sem hafði verið þar í 20 ár á undan.
Við Magnús hittumst á Gullna Hananum
bráðhrcssir og fer spjall okkar hér á eftir.
Þið máttuð nú alveg eiga von á
einhverju i þessa veruna, ekki satt?
„Jú, jú, mikil ósköp og við vorum vel
brynjaðir gagnvart svona skotum. Ég
skil vel að það geti farið í taugarnar á
fólki er það sér svona ný andlit á Sögu,
svo til fyrirváralaust. En það virðist oft
vera þannig að þegar að eldra fólk sér
unga hljóðfæraleikara standa uppi á
sviði og leika tónlist, þá dæmir það
hljóðfæraleikarana fyrirfram og segir að
þetta séu bara hávaði og læti“, sagði
Magnús. „Það lokar bara eyrunum og
vill miklu frekar hlusta á Ragga Bjarna
spila sama lag",
„Við erum ekkert betri en hljómsveit
Ragnars Bjarnasonar, þess ágæta
manns. Við erum einfaldlega öðruvísi."
Er það ekki ykkar von í hljómsveitinni
að yngra fólk taki að sækja Sögu?
„Jú, vissulega. Málið er nefnilega það
að ungir og aldnir geta svo auðveldlega
skemmt sér saman. Spurningin er bara
sú hvort báðir aldurshópar geti ekki sýnt
hvorum öðrum umburðarlyndi. Eldra
fólk vill fá gömlu dansana og kokkinn í
klukkutíma. Svo spilar maður eitt nýtt
popplag og þá verða sumir alveg vitlaus-
ir. Það virðist sem unga fólkið sé miklu
opnara fyrir tónlist. Það dansar við alla
tónlist. Gildir þá einu hvort það er
Kajagogo, Kokkurinn eða gömlu dans-
arnir“, sagði Magnús.
Og hvernig kanntu svo við þig á Sögu?
„Ég er nú búinn að vera afar stutt, en
líst ákaflega vel á það sem ég er búinn
að sjá. Þett'a er kannski það sem maður
heíur stefnt að í nokkur ár. Eftir að hafa
spilað á píanó í rokki í 15 ár komst ég
að því að níaður kunni bara að banka
hljóma. Ég hugsaði því með sjálfum mér
að þetta gengi ekki lengur. Fór einn
góðan veðurdag niður í Naust og spurði
hvort'ég gæti fengið að spila þar dinner-
tónlist og fékk. Þá fann ég það út að það
var það sem maður þurfti að kunna ef
maður ætlaði að komast í fast starf á
veitingahús“, sagði Magnús.
„Þetta er í fyrsta sinn sem ég spila fast
á veitingahúsi. í 15 ár hef ég þvælst á
milli dansleikjahúsa og má því segja að
ég sé búinn að vera mátulega trúr
mínum gömlu hugsjónum. Ég vil taka
það fram að ég er afskaplega ánægður
með hljómsveitina, góður andi ríkjandi
þar sem og hjá öðru starfsfólki á Hótel
Sögu. Einhugur er einnig ríkjandi hjá
stjórnendum. Þegar allir hugsa svona þá
hlýtur að vera gaman“.
Er ekki allt annað að spila á Sögu en
annars staðar?
„Við vitum að Saga er vinsælasti
staðurinn fyrir árshátíðir stórra fyrir-
tækja og sambanda og þar með er komin
hefð sem verður ekki breytt. Þetta þýðir
það að við þurfum að vera með 2
hljómsveitir í einni og sömu hljómsveit-
inni. Hljómsveitn er skipuð fjölhæfum
tónlistarmönnum og er Vilhjálmur
Guðjónsson kannski besta dæmið um
það. Við björgum okkur í gegnum þetta
en það má þó alltaf bæta og fyrir því er
mikill vilji í hljómsveitinni.
Stefna hljómsveitarinnar?
„Að flytja vandaða og góða nútíma-
iega danstónlist. Við trúum því að mikið
af eldra fólki sé búið að fá leið á göntlu,
óvönduðu trumsi. Það er ekki sanngjarnt
að við hugsum sem svo: „Þetta fólk er
komið yfir fertugt og þá spilunt við bara
gömlu lögin og þau lágt". Það má ekki
dæma fóik og segja að það sé hætt að
hlusta á tónlist. Ég fer ekki í neinar
grafgötur með það að við leggjum ekki
síður ntikið upp úr því að vera með góð
íslensk dægurlög, og þá er aiveg sama
eftir hvern þau eru.það eru jú svo mörg
góð íslensk dægurlög til.“ sagði Magnús.
Hvað finnst þér um þróunina í dans-
leikjabransanum?
„Bransinn er ekki eins. Þróunin er
mjög jákvæð. Nú eru að minnsta kosti
starfandi 3 stórar danshljómsveitir í
stórum veitingahúsum. Fleiri og fleiri
fylgja fast á eftir. Það er greinilegt að
langflestir vilja lifandi danstónlist á
veitingahúsum."
Nú eruð þið Björgvin Halldórsson
búnir að spila lengi saman. Eg held það
hafi komið nokkuð mörgum á óvart að
hann skyldi ckki vera með þér í þessari
hljómsveit á Sögu?
„Við Björgvin eigum örugglega eftir
að taka saman lagið síðar og það oftar
en einu sinni. Menn hafa bara gott.af
smáhvíld annað slagið. En fyrst og
fremst erum við ekki alveg sammála um
hvernig við viljum vinna svona hluti og
með hvaða músíköntum. Fólk hefur
mikið talað um það að Björgvin sé
sjálfsagður arftaki Ragnars Bjarnasonar
á Hótel Sögu. Ekki vildi ég sjá það
rætast, hans vegna. Björgvin er það
góður söngvari og það miklum talentum
búinn, hann er búinn að fá á sig nóg af
stimplum og einföldunum. Síðast en
ekki sízt langaði mig mikið að spreyta
mig í eigin nafni,“ svaraði Magnús.
Snúum okkur að öðru. Hvað ertu að
gera samhliða hljómsveitarstjórninni á
Hótel Sögu?
„Ég er tönlistarkennari í Tónlistar-
skóla Hafnarfjarðar og nemandi í blás-
arakennaradeild Tónlistarskóla Reykja-
víkur. Nú ég er hljómsveitarstjóri í Línu
langsokk, rek ásamt konunni minni
Videoleigu í Hafnarfirði. Loks hef ég
verið að vinna með Revíuleikhúsinu.
fyrir mig er þetta alveg nóg, ég kvarta
ekki undan aðgerðarleysi".
Varstu ekki að koma frá Svíþjóð?
„Jú þar var ég að gera trúarlega plötu
ásamt ágætu fólki. Það þýðir samt ekki
að ég sé genginn í Fíladelfíu-söfnuðinn
þó ég eigi marga góða vini þar. Ég hafði
ofsalega gaman af að vinna þessa plötu.“
Hvað myndirðu ráðleggja ungum
mönnum sem hyggjast feta hinn þrönga
stíg tónlistarmannsins, popparans? Ekki
ná allir settu marki.
„Það er sov langt í frá að allir geti náð
langt í þessum bransa. Ég hef séð marga
hreinlega láta lífið út af tónlistinni. Kröf-
urnar voru aðrar í gamia daga en þær eru
í dag að því leytinu að hljóðfæraleikarar
verða að taka þetta alvarlega, taka þetta
sem fag. Af hverjum tuttugu sem vilja
reyna að ná á toppinn, kemst í mesta lagi
einn að. Ungir popparar þurfa að skilja
það að það þarf að læra tónlist. Gera sér
grein fyrir því að músík er meira en tíska
sem kemur hverjú sinni. Sumir vilja
kannski vera tískufyrirbrigði og þegar
tískan er gengin yfir láta henda sér eins
og tómri bjórdollu. Ungir menn eiga að
fara í tónlistarskóla. Mezzoforte er lýs-
andi dæmi. Þeir hefðu aldrei náð svona
langt nema vegna menntunar sinnar.
Frissi fór t.d. alltaf í tíma hjá Bjössa
Thoroddsen. Nú er meira segja Þórður
Árnason farinn að stúdera hjá Bjössa.
Menn geta alltaf lært af hvor öðrum",
sagði Magnús,
Hvað hlustar þú helst á Magnús þegar
þú setur plötu á fóninn?
„Ray Charles, Bob James og Chopin.
Einnig hlusta ég töluvert á sígildan jazz
og auðvitað útvarpið. Ég bíð spenntur
eftir nyju Rásinni. Svo á ég 13 ára
gamlan strák sem er að læra á gítar hjá
Birni Thoroddsen og í gegnum hann
fylgist ég með hvað er að ske í dag. Hann
treður á mig heyrnartóium og segir:
„Finnst þér þetta ekki frábært?"
Hver er þinn stærsti draumur?
„Að skapa fjölskyldu minni öruggt og
gott líf fyrst og fremst. En auðvitað
leiðir maður oft hugann að metnaðarfull-
um verkefnum. Sem stendur hef ég þó
yfrið nóg að gera.“
Eitthvað að lokum?
„Hljómsveit Magnúsar Kjartanssonar
horfir björtum augum til framtíðarinnar
þó ýmsu sé auðvitað enn ábótavant. Við
erum ráðnir fram í maíbyrjun á næsta ári
en ég vona svo sannarlega að sá samning-
ur verði endurnýjaður, svo framarlega
sem áhugi er fyrir því í hljómsveitinni.
Ég vona að fólk tékki á okkur á Sögu og
komi með jákvætt hugarfar. Síðasta
laugardag var meira fólk í húsinu en
hefur verið frá opnun þess. Fólk sem
kemur á Sögu þarf ekki að hanga í
reiðileysi", sagði Magnús Kjartansson
stórpoppari að lokum.
- Jól