Morgunblaðið - 22.02.2006, Síða 10

AÐALMEÐFERÐ í Baugsmálinu
hélt áfram fyrir Héraðsdómi
Reykjavíkur í gær, og bar m.a. Jón
Gerald Sullenberger vitni í málinu.
Hann var spurður ýtarlega út úr
efnisatriðum málsins og neitaði
þrisvar að svara þar sem hann taldi
svarið kunna að fela í sér játningu
um að hann hafi framið refsiverðan
verknað.
Aðalmeðferðin tekur einungis til
þeirra átta ákæruliða sem eftir
standa eftir að Hæstiréttur vísaði
frá meirihluta ákæruliða í Baugs-
málinu. Þeir ákæruliðir sem nú eru
til meðferðar taka annars vegar til
meintra undanskota á opinberum
gjöldum vegna bílainnflutnings, en
hins vegar til rangra upplýsinga í
ársreikningum. Aðalmeðferðinni
verður haldið áfram í dag, þegar
fleiri vitni verða kölluð fyrir, og á
morgun, þegar reiknað er með að
sækjandi og verjendur flytji málið
fyrir dómi.
Þrír sakborninga, þau Jóhannes
Jónsson, Kristín Jóhannesdóttir og
Tryggvi Jónsson, voru stödd í hér-
aðsdómi í gær til að hlýða á Jón
Gerald Sullenberger bera vitni, en
Jóhannes lýsti Jóni Gerald þannig
við skýrslugjöf fyrir héraðsdómi í
gær að hann væri fyrrverandi vinur
sinn. Jón Gerald fór til lögreglu
sumarið 2002 með gögn um við-
skipti sín og Nordica, fyrirtækis
síns í Miami í Bandaríkjunum, við
Baug og forsvarsmenn fyrirtækis-
ins, og varð það kveikjan að málinu.
Jóni Gerald engu lofað
Áður en Jón Gerald bar vitni
áréttaði dómari við hann að hann
gæti, samkvæmt 51. grein laga um
meðferð opinberra mála, sleppt því
að svara spurningum fyrir dómi ef
hann teldi að með því að svara væri
hann að játa á sig eða benda til þess
að hann hafi framið refsiverðan
verknað.
Settur ríkissaksóknari, Sigurður
Tómas Magnússon, spurði Jón Ger-
ald fyrst af öllu hvort hann hefði
gert einhvern samning við saksókn-
ara, eða einhvern annan, um að
hann yrði ekki saksóttur vegna
þessa máls, og sagði Jón Gerald að
svo væri alls ekki. Honum hefði
engu verið lofað.
Meðal þess sem Jón Gerald var
spurður um í gær var hvers vegna
hann hefði tekið þá ákvörðun að
fara með sínar upplýsingar og gögn
til ríkislögreglustjóra. Hann sagði
að þegar hann hefði gert það, sum-
arið 2002, hefði hann einfaldlega
verið búinn að fá nóg af Baugi og
forsvarsmönnum fyrirtækisins.
Hann hefði tapað í viðskiptum við
þá, og ekki verið sáttur við að þeir
hefðu ekki staðið við loforð og
samninga.
„Ég vissi að þeir voru að misnota
fyrirtækið, þeir voru að nota okkur
[Nordica] til þess,“ sagði Jón Ger-
ald. Hann segist því hafa ákveðið að
þetta þyrfti að stöðva. Eftir spurn-
ingu eins verjenda sagði hann það
hljóta að vera rétt einstaklinga sem
kæmust að því að verið væri að mis-
nota skráð hlutafélag að segja frá
því og leggja fram gögn sem styddu
það.
Neitaði í tvígang að svara
spurningum um hótanir
Jón Gerald var spurður út í fram-
burð Jóhannesar Jónssonar, eins
sakborninga, í réttarsal í gær, þar
sem Jóhannes sagði Jón Gerald
hafa hringt í sig áður en hann fór til
lögreglunnar og hótað sér. Hann
sagðist muna eftir því að hafa verið
að reyna að ná í Jón Ásgeir Jóhann-
esson, en þegar það hefði ekki
gengið hefði hann hringt í Jóhann-
es.
Hann viðurkenndi að hann hefði
vissulega verið „nokkuð reiður“
þegar hann hringdi í Jóhannes, og
hann hefði sagt honum þar að hann
ætlaði í mál við hann á Íslandi. Þeg-
ar Einar Þór Sverrisson, verjandi
Jóhannesar, spurði hann nánar út í
þessar meintu hótanir neitaði hann
að svara á þeim grundvelli að gerði
hann það væri hann hugsanlega að
viðurkenna að hafa brotið lög.
Verjandi benti á að við skýrslu-
tökur hjá lögreglu hefði Jón Ásgeir
sagt að Jón Gerald hefði haft í hót-
unum við sig. Jón Gerald sagðist í
fyrstu ekki vilja tjá sig um þetta,
það kæmi málinu ekki við. Eftir að
dómari brýndi hann til að svara
spurningunni neitaði hann að svara
á þeim grundvelli að gerði hann það
væri hann hugsanlega að viður-
kenna að hafa brotið lög.
Jón Gerald var í gær spurður ýt-
arlega út í innflutning sinn á bílum
fyrir Jóhannes Jónsson, Jón Ásgeir
Jóhannesson og Kristínu Jóhann-
esdóttur, en þau eru ákærð fyrir að
hafa skotið undan hluta af opinber-
um gjöldum þegar þau fluttu bílana
inn.
Jón Gerald sagði að hann hefði
útvegað samtals 6-7 bíla fyrir for-
svarsmenn Baugs, fyrst árið 1996
og svo öðru hverju fram til ársins
2002. Hann sagði að í öllum tilvikum
hefði væntanlegur kaupandi haft
frumkvæði að kaupunum, og látið
vita um tegund og árgerð sem við-
komandi vildi kaupa.
Spurður hvort fyrirtæki hans,
Nordica, hefði keypt bílana og selt
þá aftur til Íslands sagði hann:
„Nei, ég var eingöngu milligöngu-
maður.“ Hann sagðist hafa útvegað
bílana og lagt út fé fyrir þeim, og
svo rukkað kaupendur um verðið.
Hann hefði séð um að koma bíl-
unum til hafnar eða í flug.
Bar verðið undir kaupendur
Jón Gerald sagði að í öllum til-
vikum hefði hann hringt í þann sem
bað hann um að kaupa bílinn, eftir
að hann hafði upp á réttum bíl, og
borið undir kaupandann hvort hann
eða hún vildi kaupa á því verði sem
sett var upp. Svo hefði verið samið
um hvernig viðkomandi myndi
greiða fyrir.
Misjafnt var hvert reikningar
voru sendir, en Jón Gerald segir að
við innflutning á þeim fjórum bif-
reiðum sem ákært er vegna hafi
hann í öllum tilvikum verið beðinn
um að senda ekki einn reikning
heldur tvo. Hann hafi jafnframt ver-
ið beðinn um að hafa textann á öðr-
um reikningnum rangan og almenns
eðlis, í stað þess að hann yrði tengd-
ur innflutningi á viðkomandi bifreið.
Spurður hverjir hafi beðið hann
um að senda tvo reikninga sagði
hann það misjafnt eftir bílum. Í
tveimur tilvikum hefði það verið Jón
Ásgeir Jóhannesson sem hefði beðið
hann að gera það, en vegna hinna
tveggja bílana hefði það verið Krist-
ín Jóhannesdóttir sem bað um það.
Hann segir að allir reikningarnir
hafi verið greiddir að fullu, og þegar
upphæðirnar á reikningunum hafi
verið lagðar saman hafi hann haft
bílverðið, og í einu tilviki um 4.000
Bandaríkjadali að auki í þóknun.
Sigurður Tómas spurði Jón Ger-
ald að því hver hans skýring væri á
því að hann hefði útbúið tvo reikn-
inga á hvern bíl. Því sagðist Jón
Gerald ekki geta svarað, það væri
ekki sitt að segja hvað ákærðu
hefðu verið að hugsa á þeim tíma.
„Ansi margt skrýtið“
Þegar hann var síðar spurður
nánar út í þetta af verjendum sagði
hann að á þeim tíma hefði hann ekki
hugsað mikið um það, hugsanlega
hefði hann talið það vegna einhverr-
ar kostnaðarskiptingar milli fyrir-
tækja kaupenda bílanna. Eftir að
hann hefði farið að hugsa málið
hefði honum orðið ljóst að líklega
hefði átt að nota reikningana til að
koma sér undan greiðslu opinberra
gjalda.
Spurður hvort honum hefði ekki
þótt það fyrirkomulag að gefa út tvo
reikninga skrýtið sagði Jón Gerald:
„Það var nú ansi margt skrýtið sem
þessir menn báðu mig um að gera
fyrir sig. Þetta var bara eitt af því.“
Aðspurður hvers vegna hann
hefði farið að þeim fyrirmælum að
skipta reikningnum í tvennt í þess-
um tilvikum sagði Jón Gerald að
hann hefði verið búinn að leggja út
fyrir bílnum, ýmist öllum eða inn-
borgun, og það hefði virst eina leið-
in til að fá borgað að fara að þeim
fyrirmælum að gefa út tvo reikn-
inga.
Tveir af bílunum voru fyrir Jón
Ásgeir, einn var fluttur til landsins
fyrir Jóhannes, og sá fjórði fyrir
Kristínu. Spurður hver hefði greitt
reikninga sem Nordica sendi á fyr-
irtæki kaupendanna, m.a. Baug og
Gaum, fjárfestingarfélag í þeirra
eigu, sagði hann að Jón Ásgeir hefði
kvittað upp á reikninga í a.m.k. einu
tilviki. Kristín hefði svo séð um
greiðslu reikninga vegna bíla sinna
og Jóhannesar, sem voru keyptir á
sama tíma. Í því tilviki hefðu verið
gefnir út þrír reikningar vegna
tveggja bíla. Tveir hefðu verið með
lægri verðum fyrir bílana, en sá
þriðji hefði verið gefinn út á Pönnu
pizzur, fyrirtæki sem var í eigu
Gaums, og rak Pizza Hut á Íslandi.
Vissi ekkert um Pönnu pizzur
Jón Gerald sagði það útilokað að
þeir röngu reikningar sem hann
segist hafa gefið út vegna bílainn-
flutnings væru tilkomnir vegna ein-
hvers annars en bílainnflutnings.
Hann kannaðist ekki við þann fram-
burð Jóns Garðars Ögmundssonar,
framkvæmdastjóra Pönnu pizza á
þessum tíma, að reikningurinn hefði
verið greiddur eftir að Jón Gerald
hefði aðstoðað Jón Garðar við að
reyna að kaupa aðföng fyrir Pizza
Hut frá Bandaríkjunum, sem svo
hefði ekki getað orðið neitt af.
Jón Garðar sagði fyrir dómi á
föstudag að lögregluskýrsla sem
tekin hefði verið af Jóni Gerald
hefði raunar verið öll hin undarleg-
asta. Í skýrslunni sagðist Jón Ger-
ald ekki hafa átt nein samskipti við
forsvarsmenn Pönnu pizza, né hefði
hann vitað hverjir það voru. Jón
Garðar sagði það undarlegt, því
hann hefði átt mikil samskipti við
Jón Gerald, og hann hefði m.a. lán-
að honum bíla þegar hann kom
hingað til lands.
Jón Gerald sagði ekkert undar-
legt við sinn framburð hjá lögreglu.
Hann hefði ekki kannast við fyr-
irtækið Pönnu pizzur, né hverjir
væru í forsvari fyrir það fyrirtæki.
Hann hefði alltaf talið að Jón Garð-
ar hefði starfað fyrir Pizza Hut, og
ekki vitað að fyrirtækið sem rak
Pizza Hut hefði heitið Pönnu pizzur.
BMW með tveimur
framleiðslunúmerum
Í gögnum málsins koma fram tvö
framleiðslunúmer á bifreið af BMW
gerð sem Nordica hafði milligöngu
um að kaupa fyrir Kristínu Jóhann-
esdóttur. Jón Gerald sagði aðspurð-
ur að á því væri einföld skýring. Af-
ar erfitt hefði verið að finna eintak
af þessum bíl, sem hefði verið nýr á
þeim tíma. Bílasali hefði fundið fyrir
sig bíl, hann hefði greitt inn á hann,
en vegna þess hve langan tíma tók
að ákveða kaup á bílnum hefði sá
bíll sem fannst verið seldur öðrum.
Hann hefði því fengið annan bíl en
ráð var fyrir gert í upphafi, með
öðru framleiðslunúmeri.
Þrír af fjórum bílum sem ákært
er vegna voru keyptir af bandaríska
fyrirtækinu Zona Franca Automot-
ores, sem sérhæfir sig í að flytja
bíla út frá Bandaríkjunum. Reikn-
ingar þess fyrirtækis fyrir bílunum,
sem koma úr bókhaldi Nordica, fé-
lags Jóns Geralds, eru í öllum til-
vikum 1.400 Bandaríkjadölum hærri
en samanlagðir reikningar Nordica
til bílakaupendanna.
Jón sagði skýringuna þá að þegar
hann keypti bílana hefði hann beðið
bílasöluna um að gera sér tilboð í
flutning á bílunum til New York,
þaðan sem flytja átti þá. Bílasalan
hefði boðið 1.400 Bandaríkjadali í
það verk, en hann hefði ekki nýtt
sér það tilboð heldur ákveðið að sjá
sjálfur um að flytja bílana. Þess
vegna væru reikningar bandarísku
bílasölunnar, sem bárust ríkislög-
reglustjóra um síðustu helgi, allir
1.400 dölum lægri en reikningar í
bókhaldi Nordica.
Þrjá reikninga
„vegna skattsins“
Í gær var tekist á um tölvupósta
sem frá Jóni Geraldi eru komnir, en
svo virðist sem þeir hafi verið send-
ir til hans frá Kristínu Jóhanns-
dóttur. Kristín neitaði því alfarið
fyrir dómi í gær að póstarnir væru
frá henni komnir. Tölvupóstarnir
snúa að bílaviðskiptum, og í einum
virðist sem Kristín biðji Jón Gerald
að senda þrjá reikninga, einn á
hana, annan á Jóhannes föður henn-
ar, og þann þriðja á Gaum „vegna
skattsins“.
Jón Gerald Sullenberger bar m.a. vitni um upphaf Baugsmálsins við aðalmeðferð málsins
„Ég vissi að þeir voru
að misnota fyrirtækið“
Eftir Brján Jónasson
brjann@mbl.is
Morgunblaðið/ÞÖK
Jón Gerald Sullenberger og Jóhannes Jónsson fyrir framan dómsalinn í Héraðsdómi Reykjavíkur í gær.
10 MIÐVIKUDAGUR 22. FEBRÚAR 2006 MORGUNBLAÐIÐ
BAUGSMÁLIÐ
EINAR Þór Sverrisson, verjandi Jóhannesar Jónssonar, spurði Jón
Gerald Sullenberger í gær hvort hann hefði verið í sambandi við
Svein Ingiberg rannsóknarlögreglumann í fyrrakvöld. Jón Gerald
svaraði því játandi. Þá spurði Einar Þór um efni samtalsins og kom
m.a. fram í svari Jóns Geralds að Sveinn hefði minnt hann á að mæta í
réttinn á tilsettum tíma.
Aðspurður sagðist Einar Þór hafa spurt spurningarinnar til að
varpa ljósi á samskipti Jóns Geralds við lögregluna og fengið svar við
henni.
„Þetta er ekkert sem ég vissi fyrirfram svar við, enda væri skrýtið
ef svo væri,“ sagði Einar Þór í samtali við Morgunblaðið.
Spurt um samband Jóns
Geralds við lögreglu