Morgunblaðið - 10.06.2006, Qupperneq 11

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 10. JÚNÍ 2006 11
FRÉTTIR
Opið hús að Selfossi 5,
laugardaginn 10. júní frá kl. 15-17.
Upplýsingar á fasteignasölunni Bakka í síma 482 4000
Einbýlishús byggt 1981. 4 herbergi, 2
stofur. Stærð 214,1m2. Stærð bílskúrs
47,8m2. Stórt, vandað og fallegt einbýl-
ishús á tveimur hæðum ásamt stórum
bílskúr. Húsið stendur á eignarlóð á
einum albesta stað bænum og útsýnið
gerist ekki öllu betra. Neðri hæðin er
öll flísalögð. Þar er forstofuherbergi,
gestasnyrting, þvottahús, borðstofa,
eldhúsið og stofan og út úr henni er nýr mjög vandaður sólskáli. Uppi er
rúmgott sjóvarpshol, baðherbergi og svefnherbergin. Þessi eign hefur
fengið mjög góða umhirðu. Verönd nánast í kringum húsið. Húsið er í
einkasölu hjá Bakka þar sem nánari upplýsingar eru gefnar. Verð 49 millj.
Egilsstaðir | Leikskólanemendur úr
aðalbúðum Impregilo við Kára-
hnjúka lögðu land undir fót á dög-
unum og heimsóttu villidýragarðinn
í Klausturseli á Jökuldal og Tjarn-
arlandsleikskólann á Egilsstöðum.
Lucilla Solazzo, leikskólakennari í
Kárahnjúkaþorpinu, sagði börnin,
sem eru á aldrinum eins árs til sex
ára, hafa verið himinlifandi yfir
ferðinni. „Hreindýrin, kanínurnar
og fiðurfénaðurinn í Klausturseli
vakti lukku, sem og bara sveitin
sjálf, því börnin þyrstir auðvitað í
grængresið og ögn meiri gróður en
er við Kárahnjúka akkúrat núna“
sagði Lucilla.
Á Tjarnarlandi var viðbúnaður,
búið að hengja skilti með áletruninni
VELKOMIN utan á húsið og baka
parta og pönnukökur. Kárahnjúka-
krakkarnir sprikluðu um stund úti á
leikskólalóðinni með hinum börnun-
um og renndu hýru auga til klifur-
kastala og bleikra hoppibolta. Þarna
vó og mat smávaxið fólk hvert annað
með augngotum og einstaka orði; ís-
lensku börnin létu öll ensk orð sem
þau kunnu rúlla út tvist og bast og
mátti heyra „Hæ beibí“ og „Jess –
nó – velkomm“ auk slitra úr frægu
Evróvisjónlagi Silvíu Nætur upp á
ensku.
Svo var boðið upp á sal og hver
deild bauð fram skemmtiatriði í
formi söngva og dansa. Kárahnjúka-
börnin, undir dyggri forystu Lucillu,
sungu engilblítt ítalskt lag tileinkað
mæðradeginum og dönsuðu. Á eftir
fengu menn hressingu, íslenskt
bakkelsi auðvitað, og undu glaðir við
sitt uns hver fór til síns heima.
Tuttugu og sex börn eru nú í
Laugaássþorpinu við Kárahnjúka, á
aldrinum þriggja mánaða til 14 ára.
Kárahnjúkabörn í leikskólaheimsókn
Eftir Steinunni Ásmundsdóttur
steinunn@mbl.is
Morgunblaðið/Steinunn Ásmundsdóttir
Hver deild bauð upp á skemmtiatriði og allir enduðu svo í spriklhrúgu á gólfinu við mikinn fögnuð áhorfenda.
HÉRAÐSDÓMUR Reykjavíkur hefur dæmt ís-
lenska ríkið til að greiða konu og tveimur sonum
hennar 100 þúsund krónur hverju í miskabætur
vegna ólögmætrar handtöku og frelsissviptingar
í kjölfarið. Mæðginin voru handtekin af lögregl-
unni í Hafnarfirði, síðla kvölds vorið 2003, grun-
uð um að hafa fært, eða átt aðild að því að færa,
númeraplötur á milli bíla. Þau voru færð í fanga-
klefa lögreglustöðvarinnar, sitt í hvoru lagi, þar
sem þeim var haldið til morguns.
Yngri sonur konunnar var sautján ára, þegar
atburðurinn átti sér stað. Í forsendum og nið-
urstöðum dómsins segir m.a. að ekki komi fram í
gögnum málsins að honum hafi verið kynntur
réttur sinn til verjanda eða að barnaverndar-
nefnd hafi verið gert viðvart. Þá liggi ekki fyrir
að foreldrum hafi verið tilkynnt um handtöku
hans.
Í rökstuðningi dómsins kemur sömuleiðis fram
að rannsókn lögreglunnar á meintum bílnúm-
erafærslum hafi staðið yfir í hátt á annað ár, eft-
ir að mæðginin voru handtekin, en að rannsókn
lokinni hafi málið verið fellt niður. Í rökstuðn-
ingnum segir að engin skýring hafi fengist á
nauðsyn þessarar löngu málsmeðferðar hjá lög-
reglunni.
Upphaf málsins má rekja til þess að konan var
stöðvuð af lögreglunni í Hafnarfirði að kvöldi
dags, vorið 2003, þar sem hún var að keyra í
Hafnarfirði. Í málavöxtum dómsins kemur fram
að lögreglan hafi tjáð henni að bílnúmeraplötuna
vantaði á bifreiðina að framan og hún því beðin
um að setjast inn í lögreglubifreiðina. Hún hafi
þar greint lögreglunni frá því að bílnúmeraplat-
an hefði glatast tveimur mánuðum fyrr og farist
hefði fyrir að fá nýja númeraplötu. Seinna hafi
annar maður bæst í hópinn og spurt hana út í
númerið á bílnum og í kjölfarið var henni sagt að
hún ætti að koma niður á lögreglustöð. Þar var
henni tilkynnt að hún væri handtekin. Í gögnum
málsins kemur fram að skýrslutaka af henni hafi
hafist á fjórða tímanum um nóttina, eða um sex
klukkutímum eftir að hún var handtekin.
Í málsástæðum stefnda, þ.e. íslenska ríkisins,
kemur m.a. fram að lögreglunni í Hafnarfirði
hefði á þessum tíma, ítrekað borist ábendingar
um það að tiltekið bílnúmer, þ.e. númerið sem
var á bifreið konunnar, hefði verið notað á fleiri
en eina bifreið. Eiginmaður konunnar hefði verið
skráður eigandi bifreiðarinnar, sem konan ók, og
var með þessu númeri.
Undruðust um móður sína
Fram kemur í rökstuðningi dómsins að konan
hafi verið látin laus, úr fangaklefanum, rétt að
verða níu um morguninn. Þegar henni voru svo
afhentar eigur sínar og yfirhöfn hitti hún syni
sína á lögreglustöðinni. Þeir höfðu þá einnig gist
fangageymslur lögreglunnar um nóttina. Fram
kemur í málavöxtum dómsins að þeir hefðu séð
þegar lögreglan stöðvaði móður þeirra kvöldið
áður. Eftir því sem leið á kvöldið, hefðu þeir far-
ið að undrast um hana, og því farið niður á lög-
reglustöðina um miðnætti. Þar hefðu þeir verið
handteknir, yfirheyrðir og settir í fangageymslu.
Þar hefði þeim verið haldið, eins og móður
þeirra, til að verða níu morguninn eftir.
Fram kemur í forsendum og niðurstöðu dóms-
ins að yngri sonurinn hafi aldrei verið yfirheyrð-
ur, eftir að hann var færður í fangageymslu.
Ennfremur segir þar að honum hafi ekki verið
kynntur réttur sinn til verjanda. Eldri sonurinn
hafi hins vegar verið yfirheyrður tvisvar. Honum
hafi fyrst verið kynntur réttur sinn til verjanda
klukkan að verða tvö um nóttina.
Ekki til staðar rökstuddur grunur
Málið var höfðað fyrir Héraðsdómi Reykjavík-
ur í maí sl., og byggði verjandi konunnar og sona
hennar, Guðrún Birgisdóttir hdl., málflutning
sinn m.a. á því að lögreglan í Hafnarfirði hafi
„með óforsvaranlegum aðgerðunum sínum gagn-
vart stefnanda, bakað ríkinu bótaskyldu með
ólögmætri handtöku og frelsissviptingu
stefnda,“ eins og rakið er í málsástæðum stefn-
anda. Ekki hafi verið til staðar rökstuddur grun-
ur um að stefndu hefðu átt hlutdeild í meintum
brotum. Þá hefði ekki verið nægilegt tilefni til
umræddra aðgerða og ennfremur hefði máls-
meðferð lögreglunnar dregist óeðlilega.
Lögreglan í Hafnarfirði hélt því hins vegar
fram að rökstuddur grunur hefði verið til staðar.
Lögreglunni hefði ítrekað borist um það ábend-
ingar að bílnúmerið, sem var á bílnum sem kon-
an ók, hefði verið notað á fleiri en eina bifreið. Á
sama tíma og lögreglan hefði haft afskipti af
konunni, hefði lögreglan séð aðra bifreið skammt
frá með sama fastanúmeri. Lögreglan hélt því
sömuleiðis fram að handtökurnar hefðu verið
nauðsynlegar vegna rannsóknarhagsmuna, þ.e.
svo sönnunargögnum yrði ekki spillt. Unnið
hefði verið sleitulaust að málinu um kvöldið og
nóttina. Frelsissvipting hafi því alls ekki verið
lengri en efni hafi verið til.
Dómurinn kemst hins vegar að þeirri niður-
stöðu að ekki hafi verið tilefni til þess að hand-
taka mæðginin. Ekkert hafi t.d. komið fram í
málinu sem benti til þess að lögreglan hafi haft
rökstuddan grun um aðild þeirra að meintu
skjalafalsi með númeraplötur. Konunni og son-
um hennar voru því dæmdar bætur, 100 þúsund
kr. hverju.
Mæðginum dæmdar bætur
vegna ólögmætrar handtöku
Eftir Örnu Schram
arna@mbl.is
„DÓMURINN er áfellisdómur yfir vinnubrögð-
um lögreglunnar,“ segir Guðrún Birgisdóttir
hdl. verjandi konunnar og sona hennar. Hún seg-
ir að þau hafi verið handtekin og sett í fangelsi á
grundvelli nafnlausra og óljósra ábendinga.
„Í kjölfarið voru þau sett í fangaklefa og geð-
þótti réð því hvenær tekin var af þeim skýrsla.“
Hún gagnrýnir einnig að rannsókn hafi ekki ver-
ið lokið fyrr en tæpum tveimur árum síðar. Hún
segir ótrúlegt að vinnubrögð sem þessi skuli
tíðkast nú á tímum.
Áfellisdómur
yfir lögreglunni
KRISTJÁN Ó. Guðnason, aðstoðaryfirlögreglu-
þjónn í Hafnarfirði, segir að dómurinn sé kom-
inn til skoðunar hjá lögreglunni. „Hann verður
skoðaður mjög gaumgæfilega með tilliti til
þeirra forsendna sem lögreglan gaf sér í upphafi
og með tilliti til rökstuðnings dómara fyrir þess-
ari niðurstöðu.“
Verður skoðaður
BJÖRN Bjarnason dómsmálaráð-
herra vekur athygli á því í pistli á
heimasíðu sinni að með nýlegum
dómi Hæstaréttar sé í annað sinn til
skoðunar hvort unnt sé að halda
áfram sakamáli vegna ummæla á
heimasíðunni og að í bæði skiptin
hafi rétturinn talið að ummæli hans
hafi ekki spillt fyrir framgangi rétt-
vísinnar.
Fyrra skiptið sem Björn vísar til
er dómur Hæstaréttar frá 9. janúar
sl. þar sem fjallað var um hæfi hans
til að skipa sérstakan ríkissaksókn-
ari í Baugsmálinu og hvort tiltekin
ummæli á heimasíðu hans yllu van-
hæfi hans til skipunarinnar.
Spurning um málfrelsi
stjórnmálamanna
Eins og greint var frá í Morgun-
blaðinu í gær komst Hæstiréttur að
þeirri niðurstöðu í máli Jóns Ólafs-
sonar að ummæli Davíðs Oddssonar
og Björns hefðu ekki falið í sér brot
gegn rétti Jóns Ólafssonar til að telj-
ast saklaus uns sekt hans væri sönn-
uð.
Í pistli sínum fjallar Björn um
málið og þátt Ragnars Aðalsteins-
sonar, hæstaréttarlögmanns, sem
flutti málið fyrir hönd Jóns Ólafsson-
ar.
„Í báðum tilvikum hefur rétturinn
komist að þeirri niðurstöðu, að ég
hafi frelsi til að tala og skrifa á þann
veg, sem ég hef gert, án þess að spilla
fyrir framgangi réttvísinnar. Ég er
dálítið undrandi á því, að Ragnar
Aðalsteinsson hrl. skuli vilja þrengja
málfrelsi stjórnmálamanna á þann
veg, sem fram kemur í kæru hans.
Ragnar hefur gengið fram fyrir
skjöldu sem málsvari mannréttinda
og fátt er mikilvægara í frjálsu þjóð-
félagi en rétturinn til að tjá sig opin-
berlega án tillits til stéttar og stöðu,“
skrifar Björn m.a. á heimasíðu sinni.
Ummælin
tvívegis til
skoðunar
í Hæstarétti