Morgunblaðið - 10.06.2006, Síða 56

56 LAUGARDAGUR 10. JÚNÍ 2006 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
Elsku Guðmundur
minn, ég veit hrein-
lega ekki hvernig ég
á kveðja þig, það er svo mikil sorg
í hjarta mínu eins og hjá mörgum
öðrum.
Mér finnst eins og ég sé að
missa þig í annað sinn, þegar þú
greindist þá var svo mikil sorg og
þar sem ég er svo hrædd við
krabbamein þá finnst mér það allt-
af vera endapunktur í lífi fólks
þegar sá sjúkdómur bankar á hjá
því, en sem betur fer ná margir
bata og það er það sem ég var allt-
af að vona að myndi gerast hjá þér.
Þú varst samt svo mikil hetja í
mínum augum, því þrjóskan þín
leyfði okkur að njóta þín í heilt ár
þegar þér voru bara gefnir nokkrir
mánuðir. Eigingirnin verður bara
svo mikil í manni þegar ástvinur
kveður þennan heim að stundum
gleymir maður hvað er best fyrir
þá, maður vill bara hafa allt eins
og það var.
Það var fallegur sólríkur dagur
hinn 6. maí, sólin skein inn um
gluggana og fuglarnir sungu og ég
ákvað að fara í búðarölt, þá hringdi
síminn, það var Svenni „bróðir“.
Ég horfði á símann en vildi ekki
svara, því ég var svo hrædd um að
vera að fá þessar fréttir um þig,
svo ég ákvað að bíða aðeins …
Maginn tók kipp og tárin runnu
niður kinnarnar af hræðslu, ég
kláraði að versla og flýtti mér
heim og hringdi þá í bróður. Ég
vissi sem var hvaða erindi hann
átti við mig, ég byrjaði strax að
gráta þegar ég heyrði röddina
hans og svo brutust út minningar
svo fallegar um þig, elsku Gummi.
Sorgin í hjartanu er svo sterk, en
ég verð að muna það að í staðinn
hef ég allar fallegu minningarnar
GUÐMUNDUR
ÁGÚST
KRISTJÁNSSON
✝ GuðmundurÁgúst Kristjáns-
son fæddist á Ísa-
firði 1. nóvember
1935. Hann lést á
líknardeild Land-
spítala – háskóla-
sjúkrahúss 6. maí
síðastliðinn og var
útför hans gerð frá
Digraneskirkju 18.
maí.
um góðan og elsku-
legan mann sem var
hinn helmingurinn af
minni elskulegu guð-
móður, henni Diddu.
Þið eigið mikinn þátt
í að gera mig að
þeirri manneskju
sem ég er í dag. Öll
ástin og hlýjan sem
þið gáfuð mér, alveg
frá því ég man eftir
mér, og þegar ég bjó
hjá ykkur var í fyrsta
skipti í mörg ár sem
mér leið vel og hætti
að vera hrædd. Vinkona mín spurði
mig einu sinni hvaða fólk þið vær-
uð og ég var lengi að svara, því ég
vissi ekki hvernig ég átti að orða
það. Mér fannst of lítið að segja að
Didda væri frænka mín og þú mað-
urinn hennar, þið voruð svo miklu
meira en það. Á endanum sagði ég
að þið væruð foreldrar mínir núm-
er 2, afi minn og amma sem ég
hefði aldrei átt og síðast en ekki
síst vinir mínir. Þetta fannst henni
skrýtið og langt svar. En svo sagði
hún mér að hún hefði verið spurð
þess sama og kom hlæjandi til mín
og sagði mér að hún hefði bara
sagt, „Ragga útskýrir þau á svo
langan hátt en ég myndi bara
segja að þau væru fólk sem hún
elskar meira en lífið sjálft“. Og
mér þótti vænt um þessa skýringu,
því þetta var sannleikur.
Mikið þótti mér alltaf vænt um
hvernig þið Didda mín létuð mér
alltaf líða eins og einu af ykkar
börnum. Það var notalegt að þið
kölluðuð ykkur mömmu og pabba
við mig og þegar Jón Aðalsteinn
yngri fæddist þá sögðust þið alltaf
vera amma hans og afi, það þótti
mér vænt um. Hjarta mitt er voða
lítið og það sem öðrum finnst
kannski lítið finnst mér stórt, en
svona er fólk mismunandi. Ykkur
þótti vænt um Sölva og ég man
hvað þið voruð ánægð þegar við
sögðum ykkur að við ættum von á
barni, því kvöldi gleymi ég aldrei.
Þegar við Sölvi skildum voruð þið
eins og klettar við hlið okkar
Nonna og hjálpuðuð okkur að tak-
ast á við þetta nýja líf. En ég mun
ná mér í góðan mann sem passar
Röggu þína og Nonna.
Ég var búin að panta flug 7. maí
til Reykjavíkur til að ná að kveðja
þig og segja þér einu sinni enn
hvað mér þætti vænt um þig en ég
var of sein og verð að vona að ég
hafi sagt þér það nógu oft og mun
áfram segja þér það í bænum mín-
um. Núna eruð þið elsku bróðir
minn saman á ný og það yljar mér
um hjartarætur, og þú ert örugg-
lega búinn að segja honum sögur
af nafna hans.
Vil ég ljúka þessu með ljóði sem
ég held mikið upp á og hef alltaf
sett með þegar ég skrifa minning-
argreinar, því ljóðið segir allt sem
segja þarf.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð.
Þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Jæja elsku vinur, nú ertu frjáls
og laus undan þjáningunum og nú
finnur þú hinn eilífa frið, létti og
ást í faðmi hins almáttuga og fall-
inna ættingja, vina og vanda-
manna. Ég bið guð að geyma þig.
Og þig bið ég að gleyma aldrei að
ég elska þig af öllu mínu hjarta og
mun Jón Aðalsteinn yngri fá að
heyra um þig í náinni framtíð og
vita það að hann átti þarna góðan
„afa“ sem þótti óskaplega vænt um
hann. Elsku Didda mín, ég bið guð
að bera þig yfir sársaukann sem
þú ert að glíma við. Missir þinn
mestur er en veit ég að þú stendur
uppi eftir þetta allt saman sterk og
heldur áfram að lifa með sorginni.
Elsku Svenni, Hrönn, Þórhalla,
Böðvar, Siggi, fjölskyldur ykkar,
barnabörn, barnabarnabörn, ætt-
ingjar og vinir, ég bið guð um að
setja ykkar söknuð í sínar hendur
og hjálpa ykkur yfir missinn.
Minning um yndislegan eiginmann,
pabba, afa, langafa, frænda og vin
mun ávallt vera í hjarta okkar.
Sjáumst, elsku vinur, og takk
fyrir alla þá væntumþykju og ást
sem þú gafst mér og Nonna litla.
Við munum alltaf elska þig.
Þín
Ragnhildur Sveina.
Hafþór Sigurgeirs-
son, eða Haffi eins og
hann var jafnan
nefndur, var í hópi
elstu og reyndustu
sjómanna Samherja.
Hann hóf störf hjá félaginu í árslok
1986, fyrir tæpum 20 árum. Hans
fyrsta Samherjaskip var Akureyrin
EA-110 (gamla) en þar var hann há-
seti um sex ára skeið. Þaðan lá leið-
in yfir á Baldvin Þorsteinsson
EA-10 og þar var Haffi háseti í tíu
ár og leysti af sem baadermaður.
Eftir stutta viðdvöl á Víði EA-910
var Haffi ráðinn á Akureyrina
EA-110 (nýju) sem baadermaður í
nóvember 2002 og gegndi því starfi
til dánardags. Þá var hann trún-
aðarmaður á Akureyrinni frá árinu
2003.
Haffi var afburðatraustur og
góður starfsmaður og sannur
fulltrúi sjómannastéttarinnar.
Hann brást aldrei þegar skyldan
HAFÞÓR
SIGURGEIRSSON
✝ Hafþór Sigur-geirsson fæddist
á Ísafirði 28. júní
1949. Hann lést af
slysförum 27. maí
síðastliðinn og var
útför hans gerð frá
Akureyrarkirkju 8.
júní.
kallaði og skilaði
verki sínu undantekn-
ingarlaust af alúð og
fagmennsku. Hann
kunni líka að gleðjast
á góðri stund og er
samstarfsfólk hans
þakklátt fyrir þær
ljúfu stundir. Nú þeg-
ar leiðir skilur sitjum
við eftir með góðar
minningar um þennan
mæta samstarfs-
mann, félaga og vin.
Haffi var fjöl-
skyldumaður fram í
fingurgóma og missir fjölskyldunn-
ar er mikill. Kæra Helga, Soffía
Margrét, Sigurður Bjarni, Hafdís
Sif, Helgi Freyr og barnabörn. Við
sendum ykkur og öðrum ástvinum
hugheilar samúðarkveðjur og biðj-
um Guð að styrkja ykkur í sorginni.
Minningin um sómadrenginn Haf-
þór Sigurgeirsson mun lifa.
Fyrir hönd samstarfsfólks hjá
Samherja,
Þorsteinn Már Baldvinsson
og Kristján Vilhelmsson.
Kveðja frá skipsfélögum
Kæri vinur okkar. Síðustu dagar
hafa verið erfiðir fyrir okkur alla.
Að missa góðan félaga er alltaf sárt
og hjarta okkar er þrungið harmi.
Haffi var ógleymanlegur vinur og
skilur eftir sig stórt skarð í áhöfn
okkar. Við vorum margir búnir að
þekkja Hafþór lengi og fá að kynn-
ast vel þessum vestfirska öðlingi við
leik og störf. Margar stundir vorum
við búnir að spjalla um fótbolta, Old
Trafford og Ferguson. Hann hafði
mikinn áhuga á hinum mannlegu
þáttum, náungakærleik og lífinu
eins og það var. Greiðvikni hans og
hjálpsemi var viðbrugðið. Hann var
maður sem enginn gleymir, sann-
kallaður heiðursmaður af bestu
gerð. Það var alveg sama hvað það
var, troll eða millidekk, hann kunni
skil á öllu því sem viðkemur veiðum
og meðferð afla. Aðalstarf hans um
borð var umsjón fiskvinnsluvéla
skipsins. Natni hans og ástundun
við viðhald þeirra var öllum ljóst og
fáir fara í þau spor. Eitt er víst að
við erum ríkari menn eftir að hafa
notið samvista við Haffa. Við tókum
eftir því hvað honum var umhugað
um félaga sína, alltaf tilbúinn að
rétta hjálparhönd ef á þurfti að
halda.
Það yljar okkur um hjartarætur
að vita það að hann fer á góðan
stað.
Drottinn tekur honum vel og fyll-
ir kærleiksbikar hans sem aldregi
hefur tæmst og laugar hann hlýju
og ástúð. Við sendum konu hans,
börnum og barnabörnum hugheilar
kveðjur og biðjum Guð almáttugan
að styrkja þau á þessum erfiðu tím-
um.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
bróðir og afi,
GUÐJÓN BJÖRN ÁSMUNDSSON,
Hríseyjargötu 6,
Akureyri,
lést á heimili sínu miðvikudaginn 7. júní.
Útförin verður auglýst síðar.
Ólöf Tryggvadóttir,
Guðlaug Ósk Guðjónsdóttir, Birgir Gunnarsson,
Guðmundur Karl Guðjónsson, Sigrún Guðmundsdóttir,
Ásmundur Jónas Guðjónsson, Helga Stefánsdóttir,
Valborg Inga Guðjónsdóttir, Guðjón Páll Jóhannsson,
Tryggvi Stefán Guðjónsson, Auður Birgisdóttir,
Erla Hrönn Ásmundsdóttir
og afabörn.
Elskulegur sonur okkar, bróðir og faðir,
HALLGRÍMUR PÁLL GUÐMUNDSSON,
Hegranesi 25,
Garðabæ,
lést af slysförum þriðjudaginn 6. júní.
Útförin fer fram frá Vídalínskirkju föstudaginn
16. júní kl. 13.00.
Guðmundur Hallgrímsson, Jóhanna Kristín Guðmundsdóttir,
Elísa Björk Guðmundsdóttir,
Guðmundur Gabríel Hallgrímsson.
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
PÉTUR ÞORBJÖRNSSON
skipstjóri,
Skúlagötu 20,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum Hringbraut fimmtudaginn
8. júní.
Ágústa Pétursdóttir, Sigurður Helgason,
Eyjólfur Pétursson, Ingveldur Gísladóttir,
Líney Björg Pétursdóttir, Kristinn Sigmarsson,
Pétur Örn Pétursson, Ólöf K. Guðbjartsdóttir,
afabörn og langafabörn.
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
KRISTJÁN MIKAELSSON
flugmaður,
andaðist á Hrafnistu Hafnarfirði miðvikudaginn 7. júní.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Aðstandendur.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug
við andlát og útför elskulegs sonar, bróður, frænda
og barnabarns,
BIRGIS BERTELSEN,
Skessugili 9,
Akureyri.
Stuðningur ykkar hefur verið okkur ómetanlegur.
Lilja Hannesdóttir, Andrés Bertelsen,
Andrés Bertelsen, Aríel Bertelsen,
Sigrún Karlsdóttir, Ármann Ásmundsson,
Magnús Jónsson, Jóhannes Jóhannsson.
Eiginkona mín, móðir, tengdamóðir og amma,
STEFANÍA RAGNARSDÓTTIR,
Brekkubyggð 17,
Garðabæ,
lést á Landspítalanum í Fossvogi fimmtudaginn
8. júní.
Gunnar Albertsson,
börn, tengdabörn og barnabörn.