Morgunblaðið - 20.03.2007, Qupperneq 34

34 ÞRIÐJUDAGUR 20. MARS 2007 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Sigurveig StellaKonráðsdóttir
fæddist í Reykjavík
28. febrúar 1922.
Hún andaðist á
Landspítalanum í
Fossvogi þriðjudag-
inn 13. mars sl.
Foreldrar hennar
voru Konráð Ingi-
mundarson, f. 26.
júní 1886, d. 6. júlí
1957, og Guðrún
Sigríður Ein-
arsdóttir, f. 16.
ágúst 1887, d. 3.
febrúar 1967.
Systkini Stellu voru Jón Einar,
Nikólína, Pálína, Concordia, Sig-
ríður María, Ágúst Ingimundur
og Elínberg Sveinbjörn sem öll
eru látin. Eftirlifandi bróðir er
Símon Ingvar, f. 17. júní 1919.
Stella giftist 8. febrúar 1947
eftirlifandi eiginmanni, Guð-
mundi Þ. Björnssyni mál-
arameistara, f. í Reykjavík 11.
júlí 1922. Foreldrar hans voru
Björn Jóhannsson, f. 27. nóv-
ember 1866, d. 23. nóvember
1947, og Margrét Vigfúsdóttir, f.
24. nóvember 1881, d. 18. júní
1942.
Börn Stellu og Guðmundar
eru: 1) Sigríður Kristinsdóttir
leikskólakennari, f. 6. mars 1943,
gift Torfa Þorsteinssyni deild-
arstjóra, f. 23. júní 1941. Þau
eiga þrjá syni, Þorstein, Ívar og
Hlyn. Barnabörn þeirra eru þrjú.
2) Gunnar Guðmundsson raf-
tæknir, f. 9. apríl 1947, d. 23. júlí
1987, kvæntur Kolbrúnu Jóns-
dóttur, starfsmanni
í Prentmet, f. 8. júlí
1943. Dóttir þeirra
er Ása Dagný.
Barnabarn þeirra
er eitt. Fyrir átti
Gunnar einn son,
Stein, barnsmóðir
Jónína Steinsdóttir.
3) Margrét Guð-
mundsdóttir ljós-
móðir, f. 16. maí
1948, gift Ásmundi
Karlssyni fisksala,
f. 19. desember
1948. Þau eiga þrjú
börn, Guðmund, Kristófer og
Guðnýju Jenný. Barnabörn
þeirra eru fimm. 4) Birna Guð-
mundsdóttir þroskaþjálfi, f. 4.
desember 1951, gift Eyjólfi Ósk-
ari Eyjólfssyni prentsmið, f. 24.
janúar 1952. Þau eiga þrjú börn,
Stellu, Eyjólf og Sigurbjörgu.
Barnabarn þeirra er eitt. 5) Kon-
ráð Guðmundsson véltæknifræð-
ingur, f. 27. desember 1957,
kvæntur Rósu Björgu Ólafs-
dóttur tölvunarfræðingi, f. 21.
mars 1963. Þau eiga þrjá syni,
Ólaf, Kára og Kjartan.
Stella lauk hefðbundnu skóla-
námi þess tíma. Starfsvettvangur
hennar var heimilið og uppeldi
barna hennar. Eftir að börnin
komust á legg starfaði hún utan
heimilis í nokkur ár.
Síðustu árin héldu Stella og
Guðmundur heimili í Þangbakka
8.
Útför Stellu fer fram í Foss-
vogskirkju þriðjudaginn 20. mars
og hefst athöfnin kl. 13.00.
Tengdamóðir mín er nú látin eftir
farsælt líf og mér er ljúft að minnast
hennar með nokkrum orðum. Við
kynntumst fyrir um 25 árum, ég til-
vonandi tengdadóttir, aðeins átján
ára og hún tilvonandi tengdamóðir,
rúmlega sextug. Óhætt er að segja
að kynslóðamunur hafi verið á okkur
og viðhorf til ýmissa mála harla ólík
og fyrstu árin skoruðum við senni-
lega ekki sérlega hátt hjá hvor ann-
arri þó svo samskiptin væru alltaf
kurteisleg. Þetta átti þó eftir að
breytast mikið eftir að við kynnt-
umst betur og með hverju árinu urð-
um við meiri mátar og lærðum að
meta kosti hvor annarrar.
Ef eitthvað eitt stendur upp úr í
minningunni um Stellu er það hversu
skemmtileg hún var, það var ein-
hvern veginn alltaf líf og fjör í kring-
um hana og aldrei nein lognmolla –
alltaf gaman að setjast niður með
henni og kjafta. Hún fylgdist einkar
vel með tíðarandanum, var aldrei
föst í fortíðinni og hafði alltaf meiri
áhuga á að ræða um það sem var í
gangi á hverjum tíma, bæði í fjöl-
miðlum og hjá sínum nánustu. Tæp-
lega áttræð bauð hún okkur í ind-
verska rétti upp úr nýjasta
Gestgjafanum, fylgdist með nýjustu
leiksýningunum og tískustraumum.
Stella kunni að lifa í núinu, njóta líð-
andi stundar og litlu einföldu hlut-
anna í lífinu. Góður félagsskapur,
matur og vínglas gladdi hana alltaf
og það var gaman að njóta þessara
hluta með henni. Hún lagði alltaf
mikið upp úr því að vera vel klædd og
var oft, þó komin væri af léttasta
skeiði, mjög flott, vel máluð, smekk-
lega klædd og greidd með fallega
skartgripi.
Eins og oft verður kynntist ég
nýrri hlið á Stellu þegar synir mínir
og þrjú langyngstu barnabörn henn-
ar fæddust. Hún og Guðmundur
voru þá bæði hætt að vinna og komu
heim til okkar, fyrst til að passa tví-
burana og síðan 4 árum síðar til að
passa yngsta barnabarnið. Synir
okkar gátu því verið heima hjá sér í
pössun hjá ömmu og afa áður en leik-
skólapláss fékkst. Þetta var ómetan-
legur tími fyrir bæði börn og einnig
fyrir okkur foreldrana sem gátu ver-
ið áhyggjulausir vitandi af börnum
sínum í úrvals höndum. Það var
ánægjulegt að upplifa að þarna var
enginn kynslóðamunur á skoðunum
okkar í uppeldismálum en Stella var
einkar umburðarlynd og jákvæð
gagnvart börnum. Eins hefur verið
einkar ánægjulegt í gegnum árin að
verða vitni að þeirri miklu virðingu
og vináttu sem ríkti á milli þeirra
hjóna, en hjónaband Guðmundar og
Stellu er sennilega það farsælasta
sem ég hef orðið vitni að og missir
tengdaföður míns er svo sannarlega
mikill núna. Ég vil þakka fyrir allar
góðu stundirnar. Guð geymi Stellu
tengdamóður mína.
Rósa Björg Ólafsdóttir.
Þegar ég sest niður til að skrifa
minningar um Stellu, þá vefst mér
tunga um tönn.
Hún var svo stórbrotin kona að
það er varla gerlegt að lýsa henni.
Mín fyrstu kynni af henni voru
kringum 1972. Þá hafði ég nýhafið
samband við son hennar Gunnar
Guðmundsson sem lék þá knatt-
spyrnu með Fram.
Stella fór aldrei dult með sitt álit á
málum sem rætt var um, skipti þá
engu hvort rætt var um tap eða sigur
í knattspyrnu eða pólitík.
Stella naut þess að vera til, lifði líf-
inu lifandi. Það eru margar góðar
minningar þar sem fjölskyldan hitt-
ist og átti góðar stundir saman. Þá
var gítarinn tekinn fram, sungið og
gaman að vera til.
Árið 1987 dró ský fyrir sólu þegar
sonur hennar Gunnar Guðmundsson
(eiginmaður minn), dó í hörmulegu
flugslysi við Blönduós ásamt 4 fé-
lögum sínum.
En, eins og við öll vitum, þá heldur
lífið áfram þó ástvinir hverfi á braut.
Þannig hélt samband mitt og dótt-
ur minnar við Stellu og Guðmund
áfram, þó svo að sonur þeirra væri
kallaður á burt.
Í einni heimsókn minni til Stellu á
LSH þá sagði ég Stellu að ef hún
vildi fara frá okkur þá tæki Gunnar
fagnandi á móti henni.
Hún kreisti hendina á mér svo
fast, að ég finn handtakið ennþá og
mun finna um ókomna tíð.
Þannig var Stella. Einstök.
Hún vissi alltaf hvað var í gangi.
Guðmundur minn, okkar missir er
mikill, en þinn er þó mestur.
Eftir 20 ár, þá veit ég að allt er yf-
irstíganlegt. Við sigrum ekki dauð-
ann, en við getum unnið með honum.
Sirrý, Magga, Birna og Konni,
geymið minningu mömmu ykkar í
huga ykkar. Það geri ég.
Guð veri með ykkur öllum.
(Kolbrún) Kolla Jóns.
Við viljum í örfáum orðum minn-
ast Stellu tengdamóður okkar. Stella
var mjög opin og þægileg kona og
tók afskaplega vel á móti okkur til-
vonandi tengdasonum er við komum
inn í fjölskylduna hver á sínum tíma.
Þegar við kynntumst Stellu betur
tókum við fljótt eftir því að hún var
mikil mannkostakona. Hún var mjög
ræðin og hafði brennandi áhuga á
þjóðfélagsmálum, var snögg í til-
svörum, fljót að átta sig á staðreynd-
um, úrræðagóð í mörgum málum og
mótuðust skoðanir hennar af ríkri
réttlætiskennd. Oft urðu fjörugar
umræður um þjóðfélagsmál yfir
kaffibollanum. Eitt af því sem ein-
kenndi hana var að hún skipti aldrei
skapi þegar hún rökræddi, þó oft
hafi verið heitt í kolunum. Fastur lið-
ur í lífi Stellu voru jólaboðin með
börnum sínum, tengdafólki og af-
komendum.
Saman áttu þau hjónin stóran þátt
í því að byggja upp sumarhúsið að
Vogi á Mýrum, sem var í eigu Mál-
arafélags Reykjavíkur. Þar hittist
fjölskyldan oft á tíðum og þaðan eig-
um við ógleymanlegar minningar frá
liðnum árum. Síðast kom fjölskyldan
þar saman á áttræðisafmæli Stellu
og Guðmundar, þar sem þeim var
haldin mikil veisla með söng og gleði.
Stella varð þeirra gæfu aðnjótandi
að eignast marga afkomendur og
naut þess að sjá þá vaxa og dafna.
Fram á síðustu stundu fylgdist hún
með lífi og starfi fjölskyldunnar og
tók þátt í því sem var að gerast, því
hún lifði alltaf í núinu. Í hennar aug-
um var liðið liðið og ekki hægt að
betrumbæta það.
Við kveðjum Stellu með söknuði,
en minningin um hana mun lifa með
okkur um ókomin ár.
Torfi, Ásmundur og Eyjólfur
Erfitt er að tjá með orðum tilfinn-
inguna sem yfir mann hellist þegar
ástvinur kveður. Tungumál okkar er
mikið og stórt í sniðum en samt sem
áður er erfitt að finna réttu orðin.
Söknuðurinn leggst eins og þoka yfir
huga manns svo að orðin einfaldlega
týnast. Amma mín er dáin og finnst
mér hún eiga öll bestu orðin skilið,
falleg orð fyrir fallega manneskju.
Kannski ætti ég að skrifa fyrst það
sem ég veit. Af gömlum myndum sé
ég að amma var alla tíð falleg kona.
Af mömmu minni finn ég að hún var
góð móðir og í hjarta mínu finn ég og
man að hún var góð amma. Af ætt-
ingjunum sér maður að hún var um-
kringd fólki sem þótti vænt um hana
alveg eins og ég. Hún var móðir ein-
hvers, amma og langamma svo ekki
sé minnst á tengdabörn og aðra sem
tengdust henni í gegnum fjölskyld-
una. Af öllu þessu fólki, og af allri
þessari sorg má sjá hversu elskuð
amma var. Amma auðgaði líf svo ótal
margra og þó svo að hún sé farin
mun hún halda því áfram í minning-
unni. Hún gerði mig vissulega ríkari
og þann auð mun ég gefa öðrum eftir
fremsta megni.
Minningar mínar um ömmu eru
fallegar og góðar, minningar sem
aldrei munu gleymast. Í hvert skipti
sem ég hitti ömmu þá sagði hún mér
sögur af því þegar hún passaði mig
þegar ég var lítil stelpa. Ég var of
ung á þeim tíma til að muna eftir því
en þessar minningar hélt hún í
heiðri. Sýndi það mér hversu vænt
henni þótti um þær stundir þegar
hún passaði mig og vildi ég óska þess
að þetta væru minningarnar mínar.
Amma sagði mér einnig oft sögur af
því þegar hún var ung og fór á böllin í
gamla daga. Sagði hún mér þá iðu-
lega frá fatnaðinum og skónum.
Taldi hún mikilvægt að ungt fólk
færu á böll til að skemmta sér, dansa
og kannski finna tilvonandi maka.
Amma vildi alltaf að fólk, og þar á
meðal ég, fyndi ástina. Amma varð
auðvitað þeirrar gæfu aðnjótandi að
finna ástina í lífi sínu, hann afa. Voru
þau gift í 60 ár og því var reynsla
ömmu af ástinni góð. Auðvitað vildi
hún þess vegna að fólkið í kringum
hana upplifði þessa hamingju. Amma
Sigurveig Stella
Konráðsdóttir
✝
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
HILMAR EYBERG
rafvirkjameistari,
áður til heimilis á Birkiteigi 1,
Keflavík,
lést á hjúkrunarheimilinu Garðvangi, Garði, fimmtu-
daginn 15. mars.
Útförin fer fram frá Keflavíkurkirkju fimmtudaginn
22. mars kl. 13.00.
Helgi Magnús Hilmarsson, Sesselja Hannesdóttir,
Ingimundur Hilmarsson, Erna Guðjónsdóttir,
Steinunn Hilmarsdóttir, Lloyd Haeys,
Anna María Hilmarsdóttir, Ari Haukur Arason,
Erla Jóna Hilmarsdóttir, Sigfús Gunnarsson,
afabörn og langafabörnin.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
GUÐNÝ BENEDIKTSDÓTTIR
frá Garði,
Aðaldal,
lést á Sjúkrahúsi Húsavíkur föstudaginn 16. mars.
Jarðsett verður frá Neskirkju í Aðaldal föstudaginn
23. mars kl. 15.00.
Benedikt Skarphéðinsson, Ingveldur Haraldsdóttir,
Halldór Skarphéðinsson,
Guðmundur Skarphéðinsson, Enrice Ernst,
Valdimar Hólm Skarphéðinsson,
Guðný Valborg Benediktsdóttir, Ingi Sölvi Arnarson,
Guðrún Matthildur Benediktsdóttir, Ívar Örn Árnason,
Héðinn Valdimarsson,
Baldvin Bragi Ingason.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma, lang-
amma og langalangamma,
SIGRÍÐUR FRIÐRIKSDÓTTIR,
lést á Sjúkrahúsi Seyðisfjarðar laugardaginn
17. mars. Jarðarförin auglýst síðar.
Katrín Aðalbergsdóttir,
Sveinn Aðalbergsson, Ásta Gunnarsdóttir,
Friðrik Aðalbergsson, Guðríður Ágústsdóttir,
Gunnhildur Aðalbergsdóttir, Björn Eiríksson,
Sigríður Aðalbergsdóttir, Hilmar Þór Hafsteinsson,
Sigurjón Viktorsson,
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabörn.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
FJÓLA JÓNSDÓTTIR
frá Víganesi,
andaðist á hjúkrunarheimilinu Skógarbæ fimmtu-
daginn 15. mars.
Útför hennar fer fram frá Fossvogskirkju föstudag-
inn 23. mars kl. 15.00.
Guðbjörg Eiríksdóttir, Lýður Hallbertsson,
Jensína Guðrún Eiríksdóttir,
Sæunn Eiríksdóttir,
Jón Eiríksson, Guðrún Sigvaldadóttir,
Guðný Eiríksdóttir, Þorsteinn Ólafsson,
Sigrún Eiríksdóttir, Haraldur Tryggvason,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Eiginmaður minn, faðir okkar, bróðir, tengdafaðir,
afi og langafi,
GUNNAR BALDVINSSON
frá Hofsósi,
Blesugróf 40,
Reykjavík,
andaðist á dvalarheimilinu Hjallatúni, Vík í Mýrdal,
laugardaginn 17. mars.
Jarðarförin auglýst síðar.
Margrét Þorgrímsdóttir,
Trausti Baldvins Gunnarsson, Jóhanna Clausen,
Guðrún Jóna Gunnarsdóttir, Steinn Márus Guðmundsson,
Gunnar Heiðar Gunnarsson, Sólveig Ingunn Skúladóttir,
Friðrikka Baldvinsdóttir, Heimir Jóhannsson,
barnabörn og langafabörn.