Morgunblaðið - 10.08.2007, Blaðsíða 28

28 FÖSTUDAGUR 10. ÁGÚST 2007 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ RagnheiðurGuðbrands-
dóttir Guðjohnsen
fæddist í Reykjavík
5. desember 1912.
Hún lést á hjúkr-
unarheimilinu
Skógarbæ 1. ágúst
síðastliðinn. Hún
var dóttir hjónanna
Elísabetar Þór-
unnar Vigfúsdóttur
Melsted, f. 6.5. 1885,
d. 4.11. 1969 og
Guðbrandar Jóns-
sonar, prófessors og
rithöfundar, f. 30. 9. 1888, d. 5.7.
1953. Alsystir Ragnheiðar var
Kristín, f. 24.7. 1910, d. 13.5. 1936.
Bræður Ragnheiðar, samfeðra,
eru: Jón, dýralæknir á Selfossi,
kvæntur Þórunni Einarsdóttur,
Bjarni pípulagningameistari,
kvæntur Guðrúnu Guðlaugu Ingv-
arsdóttur, Logi hæstaréttar-
lögmaður, kvæntur Kristrúnu E.
Kristófersdóttur og Ingi Steinar
vélvirki, kvæntur Theódóru Hilm-
arsdóttur.
Ragnheiður giftist 29.4. 1939
Þórði Guðjohnsen, kaupmanni á
Húsavík, f. 3.8. 1901, d. 1.8. 1961.
Synir þeirra eru 1) Stefán Guð-
johnsen tæknifræðingur, f. 19.5.
1940, kvæntur Árnýju J. Guðjohn-
sen, þau eiga tvær dætur, þæer
eru: a) Þórunn Elva rafmagns-
verkfræðingur, f. 29.7. 1964, gift
Jóni Einarssyni, vélfræðingi og
grasalækni, hún á fjögur börn, og
b) Ragný Þóra lögfræðingur, f.
5.12. 1966, gift Jóhannesi Kára
Kristinssyni augnlækni, þau eiga
þrjú börn. 2) Eiður Guðjohnsen
ensku. Það kom sér oft vel í starfi
hennar seinna í lífinu. Eftir skiln-
að foreldra sinna flutti hún til Ís-
lands með móður sinni og systur.
Á meðan móðir hennar fór til
náms í hattasaumi í Kaupmanna-
höfn dvaldi hún eitt ár á Húsavík
hjá frænku sinni Kristínu Guð-
johnsen og manni hennar Stefáni
Guðjohnsen kaupmanni. Þau urðu
síðar tengdaforeldrar hennar.
Eftir að Ragnheiður giftist og
flutti til Húsavíkur söng hún með
kirkjukórnum, eignaðist góða vini
og sagði oft síðar að hún hefði átt
sín bestu ár á Húsavík. Þórunn
móðir hennar dvaldi á heimili
þeirra Þórðar alla tíð og fylgdust
þær mæðgur að þar til Þórunn
lést árið 1969. Ragnheiður og
Þórður voru afar gestrisin og áttu
fallegt heimili á Húsavík. Eftir lát
Þórðar flutti Ragnheiður til
Reykjavíkur ásamt yngsta syni
sínum og móður. Hún starfaði
fyrst í skóverslun í Austurstræti
en síðan í 18 ár á Hótel Sögu.
Fyrst hjá hótelinu í verslun fyrir
gesti hótelsins, en síðar hjá
Rammagerðinni.
Ragnheiður giftist hinn 7. júlí
1979, Leifi Guðmundssyni, for-
stjóra Mjólkurfélags Reykjavíkur,
f. 30.5. 1910, d. 25.5. 1986.
Ragnheiður var félagi í Odd-
fellowreglunni, í Rb. stúkunni nr.
1, Bergþóru, frá árinu 1964, í Fé-
lagi þingeyskra kvenna og í Inner
Wheel, félagi fyrir eiginkonur,
dætur og tengdadætur Rotary-
manna.
Ragnheiður verður jarðsungin
frá Dómkirkjunni í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.
múrarameistari, f.
22.10. 1941, kvæntur
Arnrúnu Sigfúsdótt-
ur, þau eiga fögur
börn, þau eru a) Arn-
ór, knattspyrnumað-
ur og umboðsmaður,
f. 30.7. 1961, kvænt-
ur Önnu Borg
sjúkraþjálfara, þau
eiga tvo syni. Arnór
á Eið Smára með
fyrri konu sinni,
Ólöfu Einarsdóttur.
b) Ragnheiður lyfja-
tæknir, f. 20.1. 1963,
gift Kevin Haukssyni, þau eiga
þrjú börn. c) Sigríður Matthildur
snyrtifræðingur, f. 19.6. 1965, gift
Björgvini I. Ormarssyni iðnfræð-
ingi, þau eiga þrjár dætur. Sigríð-
ur á Ásgeir Arnór með Stefáni M.
Stefánssyni. d) Þóra Kristín fata-
hönnuður, f. 3.8. 1967, gift And-
rew Mitchell tölvufræðingi, þau
eiga tvö börn. 3) Guðbrandur Þór
Guðjohnsen, f. 5.12. 1950, var
kvæntur Sigrúnu Viggósdóttur.
Þau eiga þrjú börn, þau eru: a)
Vilborg lyfjafræðingur, f. 4.1.
1971, hún á þrjú börn. b) Þórður
Viggó stúdent, f. 6.6. 1981, c) Jón
Þór stúdent, f. 18.3. 1983. Guð-
brandur á Ingibjörgu Maríu, f.
30.5. 1970, gift Patrick Gouesbier,
þau eiga þrjú börn. Móðir hennar
er Sigríður Ólafsdóttir.
Ragnheiður bjó í Kaupmanna-
höfn með foreldrum sínum fyrstu
æviárin og gekk þar í katólskan
nunnuskóla. Einnig dvaldi fjöl-
skyldan eitt ár í Berlín. Hún talaði
dönsku alla ævi eins og innfædd
og átti auðvelt með þýsku og
Elsku mamma mín.
Mig langar að kveðja þig með
nokkrum orðum.
Mig tók það sárt að hafa ekki ver-
ið hjá þér síðustu stundirnar, þú
varst orðin svo þreytt og náðir ekki
alveg að bíða eftir mér. Mér þótti
svo innilega vænt um þig.
Ég á eftir að sakna þín mikið, en
þú lifir í afkomendum þínum, sem
þú varst svo stolt af.
Mamma mín, ég kveð þig með
söknuði og þakka þér fyrir allt.
Eiður.
Lokið er kafla í lífsins miklu bók.
Við lútum höfði í bæn á kveðjustund.
Biðjum þann Guð sem gaf þitt líf og tók
græðandi hendi að milda sorgarstund.
(V.R.)
Tengdamóðir mín Ragnheiður
eða Ragný eins og hún hét meðal
fjölskyldu og vina lést hinn 1. ágúst
sl. Þegar móðir hennar Þórunn
gekk með hana las hún bókina „Á
Guðs vegum“ eftir norska skáldið
Bjørnstjerne Bjørnson. Móðirin
vildi skíra hana Ragný eftir sögu-
hetju bókarinnar en föðurafanum
Jóni Þorkelssyni fannst nafnið ekki
nógu íslenskt og þess vegna var hún
skírð Ragnheiður sem var móður-
nafn hans.
Ég hét henni því að ef við Stefán
létum heita í höfuðið á henni þá yrði
það Ragný. Okkur tókst að gefa
henni nöfnu í afmælisgjöf 5. desem-
ber 1966. Ragný var afar sterkur
persónuleiki og hafði ákveðnar
skoðanir á mönnum og málefnum.
Það lýsir henni vel að þegar elsti
sonur hennar var í Menntaskólan-
um á Akureyri 1956 og hún frétti til
Húsavíkur að hann væri farinn að
líta á stúlku þá gerði hún sérð ferð
til Akureyrar og kallaði 15 ára
stúlkuna heim til frænku sinnar til
þess að líta hana augum og meta.
Sennilega stóðst undirrituð prófið
því síðan hef ég tilheyrt fjölskyldu
hennar.
Tengdafaðir minn lenti í alvar-
legu bílslysi og andaðist 1. ágúst
1961. Það er einkennileg tilviljun að
þau Ragný og Þórður létust bæði 1.
ágúst. Persónulega tel ég það ekki
tilviljun. Ragný var vel gefin og afar
hæfileikarík. Hún var alltaf vel
klædd og lagði mikla áherslu á
framkomu og þó að ævin yrði löng
og ýmislegt gleymdist þá mundi hún
perlufestina og eyrnalokkana til síð-
ustu stundar. Þess vegna var svo
gaman að gleðja hana með slíkum
hlutum og nýjum fötum.
Hún lifði tímana tvenna, fyrri
heimsstyrjöldina í Þýskalandi,
skilnað foreldra sinna og einkasyst-
ir hennar lést ung. Þetta varð henni
erfitt og setti ör á sál hennar en
þrátt fyrir allt var hún alltaf hún
sjálf. Hún naut þess sem lífið bauð
henni upp á og tókst á við erfiðleik-
ana sem á vegi hennar urðu. Allt
sem lét að hannyrðum lék í höndum
hennar og þegar hún var orðin 80
ára var hún enn að sauma á sig föt
sem vöktu athygli.
Hún elskaði að ferðast og fór
margar ferðir til útlanda. Fyrir okk-
ur Stefán er ógleymanleg síðasta
ferðin á 85 ára afmælinu hennar.
Við fórum til London. Farið var í
leikhús og veitingastaði en verslun-
arferðir urðu að hefjast kl. 10 að
morgni.
Ragný átti afar auðvelt með að
setja saman vísur við öll tækifæri.
Það er okkur öllum minnisstætt að á
90 ára afmælinu hennar hélt hún
frábæra ræðu, þá síðustu sem hún
flutti. Hún var stolt af sínu fólki og
vildi hag þeirra sem mestan. Það
sem hún kenndi okkur var að gefast
aldrei upp.
Amma Ragný eins og afkomend-
ur hennar kölluðu hana var og verð-
ur okkur ógleymanleg. Hún mun lifa
í minningu okkar um ókomna tíð.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á
hjúkrunarheimilinu í Skógarbæ fyr-
ir einstaka umönnun og kærleika
við hana og okkur.
Elsku Ragný mín, einlægar þakk-
ir fyrir samfylgdina.
Guð vaki yfir þér.
Þín tengdadóttir,
Árný.
Tengdamóðir mín kvaddi þennan
heim hinn 1. ágúst sl. sátt við Guð og
menn. Í 46 ár höfum við átt sam-
fylgd svo það er margs að minnast
og verður einkennilegt að reikna
ekki með ömmu Ragný, eins og við
kölluðum hana, í fjölskyldusamkom-
unum eða að skreppa ekki til hennar
framar.
Hún þurfti að reyna ýmislegt á
sinni löngu ævi en alltaf stóð hún
keik og gafst aldrei upp. Það er eitt
af mörgu sem við getum lært af
henni.
Heimilið hennar var yndislega
fallegt og hún var gestrisin og
myndarleg við það sem hún tók sér
fyrir hendur, var fróð og vel lesin og
það var ekki komið að tómum kof-
unum hjá henni ef maður þurfti svar
við ýmsum spurningum, t.d. var hún
mjög ættfróð.
Amma Ragný var dama, alltaf vel
klædd og hugguleg. Hún var orðin
mjög veik og mikið af henni dregið
þegar hún sagði mér að ég væri í fal-
legum buxum, það var eitt það síð-
asta sem hún sagði við mig, bless-
unin.
Síðustu árin bjó hún á Hjúkrun-
arheimilinu Skógarbæ við góða
umönnun starfsfólksins þar og hafi
þau öll kæra þökk fyrir.
Ég kveð tengdamóður mína með
virðingu og þökk og bið guð að
blessa minningu hennar.
Arnrún S. Sigfúsdóttir.
Það er ekki auðvelt að stinga nið-
ur penna og finna réttu orðin til að
minnast og kveðja svo mikinn kven-
skörung sem tengdamóðir mín fyrr-
verandi var. Okkar samband var ná-
ið og með árunum þróaðist það
smátt og smátt upp í góða vináttu.
Það er margs að minnast þegar
treginn tekur völd. Þá ryðjast minn-
ingarnar fram og standa manni ljós-
lifandi fyrir hugskotssjónum. Eins
og þegar fjölskyldan kom saman á
fallega og tignarlega heimilinu
hennar „tengdó“ eins og við tengda-
dæturnar þrjár kölluðum hana okk-
ar á milli. Ég lærði marga góða siði
og hefðir í húsi „tengdó“ sem bæði
ég og börnin mín munum ætíð búa
að og varðveita. Einnig var hún svo
vel að sér í mörgu. Það var ótrúlegt
hvað hún var ættfróð og náði sá
áhugi hennar langt út fyrir land-
steinana. Konungsborið fólk var
henni ákaflega hugleikið og var un-
un að hlusta á þegar hún hófst á flug
í þeirri grein – betri en nokkur
sögukennari – hún sagði svo
skemmtilega og lifandi frá af fljúg-
andi mælsku. Reyndar var hún
mælandi á dönsku jafnt á við ís-
lensku og ekki vafðist henni tunga
um tönn á ensku eða þýsku. Það var
mikill klassi yfir vinkonu minni sem
nú er fallin frá. Ég er þakklát fyrir
allar stundirnar sem við áttum sam-
an við Ragný mín „tengdó“ í Skóg-
arbæ þar sem ég vann af og til síð-
ustu árin. Starfsfólk Austurbæjar
var til sóma fram að síðustu stund.
Guð blessi góða fallega konu sem
náði nærri heilli öld með glæsibrag.
Sigrún Viggósdóttir.
Amma Ragný er látin. Hún var
alla tíð sterkur persónuleiki og
glæsileg þannig að hvarvetna sem
hún fór var eftir tekið. Hana ein-
kenndi mikill dugnaður, skarpar
gáfur og baráttuþrek. Hún var af-
burða starfskraftur, ósérhlífin og
húsbóndaholl og átti líka afar auð-
velt með að tileinka sér bæði tungu-
mál og önnur fræði.
Sem litlar stelpur munum við
systurnar eftir að hafa dáðst að því
að amma talaði reiprennandi mörg
tungumál þegar erlendir ferðamenn
versluðu í Rammagerðinni þar sem
hún starfaði lengi.
Háttvís uppá gamla móðinn var
hún og heimsborgari umfram það
sem vanalegt var á hennar uppvaxt-
arárum, enda bjó hún sem barn
bæði í Danmörku og Þýskalandi.
Þetta varð henni gott veganesti
bæði í lífi og starfi. Góðar minningar
eigum við systurnar þegar amma
Ragný las með okkur dönsku
kennslubækurnar þegar við vorum
yngri og dáðumst við að því hvernig
hún talaði eins og innfædd.
Amma var líka mjög félagslynd
og tíður gestur á heimili okkar á
sunnudögum í öll ár. Þá hafði hún
gaman af að segja sögur bæði frá
gömlum tímum en ekki síður fylgd-
ist hún vel með því sem gerðist á líð-
andi stundu. Hún var ættfróð mjög
og gat öðrum betur rakið ættir fólks
og hagi og gleymdi maður sér oft við
að hlusta á hana segja frá.
Amma var mjög listfeng og allar
listir léku í höndum hennar. Hún
saumaði föt eins og faglærð sauma-
kona enda naut hún kennslu Þór-
unnar móður sinnar frá barnæsku
sem starfaði við saumaskap. Þá mál-
aði hún bæði á postulín og vatns-
litamyndir. Hagyrðingur var hún
mikill og það var tilhlökkunarefni að
lesa gjafakortin hennar. Hún var
líka skörungur og hélt ræður í öllum
stærri veislum fjölskyldunnar og
hafði þá oft sett saman kvæðabálk
handa viðkomandi. Ömmu var mik-
ilvægt að hennar fjölskylda ræktaði
fjölskyldutengslin og það streyma
fram góðar minningar þegar hugsað
er til jólaboðanna á jóladag þegar
stórfjölskyldan hittist.
Amma var ein af þessum glögg-
skyggnu konum og ekkert fór fram
hjá henni. Ekki var laust við að við
barnabörnin reyndum að leggja
okkur öll fram um að kalla fram já-
kvætt mat ömmu Ragnýjar í gegn-
um tíðina og þegar við urðum eldri
voru verðandi eiginmenn og eigin-
konur sem komu inn í Guðjohnsens-
fjölskylduna oft hrædd með því að
þau ættu enn eftir að standast
„ömmu Ragnýjar-prófið“.
Amma var mjög myndarleg hús-
móðir og meðan hún hafði heilsu til
eldaði hún og bakaði og hélt veislur
þar sem ekkert var til sparað. Hún
lagði líka mikla alúð í gjafir til
barna, barnabarna og barnabarna-
barna, en setti þeim síðastnefndu
aðeins eitt skilyrði og það var að þau
mættu aldrei kalla hana annað en
„ömmu Ragný“. Langömmu vildi
hún ekki láta kalla sig. Allt fram á
síðasta dag var okkar kona glæsileg
og reist með rauðlakkaðar neglur og
alveg þar til í lokin klæddi hún sig
daglega í sitt fínasta púss, setti upp
perlufestar og kinnalit og gekk á
blankskóm eins og það var kallað.
Ömmu Ragnýju kveðjum við með
þakklæti og biðjum Guð að geyma
hana í nýjum heimkynnum.
Þórunn Elva og Ragný Þóra.
Ég var einn þeirra mörgu sem
átti því láni að fagna að kynnast
ömmu Ragnýju. Nafn hennar vakti
auðvitað strax athygli, því kærastan
mín var nafna hennar, þótt ég síðar
uppgötvaði að amma Ragný héti í
raun Ragnheiður – en móðir hennar
vildi þó skíra hana Ragnýju í höf-
uðið á aðalpersónu í smásögu Björn-
stjerne Björnson. Ekki var faðir
hennar fullkomlega sáttur við þá
hugdettu og varð málamiðlunin sú
að skíra barnið Ragnheiði, þótt hún
væri sjaldnast kölluð annað en
Ragný á sinni löngu og viðburðaríku
ævi. Ragný yngri, nú eiginkona mín
til nær tuttugu ára, sagði mér
nokkrum dögum eftir að við kynnt-
umst að ég ætti eftir að standast
„ömmu Ragnýjar-prófið“. Hún ætti
nefnilega ömmu sem tæki alla nýja
meðlimi í fjölskyldunni í yfir-
heyrslu. Það var ekki laust við að
hjartað slægi svolítið hraðar þegar
kom að prófinu og man ég eftir að
hún horfði djúpt í augu mér á meðan
hún rakti helstu ættir mínar og
framtíðaráform. Á bak við allar
spurningarnar bjó auðvitað sú sjálf-
sagða krafa að sonardóttir hennar
fengi nú almennilegan vonbiðil, því
hún var ættmóðir sem vakti yfir öll-
um sínum afkomendum.
Hún var skarpgáfuð og vel að sér
um mörg málefni. Fátt var henni
óviðkomandi. Hún hafði meðal ann-
ars mikið yndi af því að lesa um
læknisfræðileg efni og ræddum við
oft um ýmsa aðskilda sjúkdóma þar
sem hún komst oftar en ekki á ystu
nöf minnar þekkingar. Hún komst
einu sinni svo að orði: „Sumir vita
nú ekki einu sinni hvað brisið gerir.“
Ég var einnig þakklátur fyrir að fá
að verða hennar læknir – og var
ætíð tilhlökkunarefni að fá hana í
heimsókn á stofuna.
Amma Ragný fór ekki í kringum
hlutina og kallaði þá réttu nafni. Á
Ragnheiður Guðbrandsdóttir
Guðjohnsen
✝
GUÐNÝ RAGNHEIÐUR HJARTARDÓTTIR (GÚSSY)
frá Geithálsi í Vestmannaeyjum,
er látin.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Aðstandendur.
✝
Ástkær eiginmaður, faðir, tengdafaðir og afi,
GEIR VALBERG GUÐNASON, Ph. D.
matvælaiðnfræðingur,
1274 Brooklawn Road,
Atlanta, GA 30319,
lést á heimili sínu þriðjudaginn 7. ágúst.
Útförin fer fram í Atlanta, föstudaginn 10. ágúst
kl. 15.30 að staðartíma.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á Barnaspítala Hringsins.
Ásbjörg Húnfjörð,
Gary Valberg Guðnason, Amanda Mullins Guðnason,
Linda Denise Guðnason
og barnabörn.