Morgunblaðið - 25.08.2007, Síða 30

lifun
30 LAUGARDAGUR 25. ÁGÚST 2007 MORGUNBLAÐIÐ
Húsið stendur við Kambs-veg og var byggtsnemma á fimmta ára-tug síðustu aldar. Það
er kjallari og hæð, teiknað af
Magnúsi K. Jónssyni sem einnig
er skráður smiður hússins. Hér
var heimili Hafsteins nokkurs eld-
smiðs og fjölskyldu hans sem kom
til Reykjavíkur utan af landi og á
baklóðinni var verkstæði húsbónd-
ans. Fyrir tæpum áratug keyptu
ung hjón með eina dóttur húsið og
ákváðu að breyta því sem minnst.
Reyndar breyttist ýmislegt í byrj-
un og fleira hefur breyst í áranna
rás þótt útlitið hafi fengið að
halda sér.
Á hæðinni er agnarlítil forstofa,
gangur, eldhús, borðstofa og stofa,
svefnherbergi og lítið baðherbergi.
Stærsta breytingin er að opnað
hefur verið úr ganginum inn í
borðstofuna og veggur milli stofu
og borðstofu fjarlægður að mestu.
Gengið var frá opunum með sams
konar karmlistum og eru í kring-
um hurðir og glugga svo gamall
svipur hússins heldur sér ótrúlega
vel. Um leið og opnað var inn í
borðstofuna var dyraopið inn í eld-
húsið breikkað og hækkað alveg
upp að loftplötu. Með þessu móti
verður ljósflæðið milli stofu og
eldhús mjög skemmtilegt enda eru
gluggar í húsum frá þessum tíma
stórir miðað við herbergisstærð og
hleypa því nægri birtu inn.
Flotaðar borðplötur
Í byrjun var notast við gömlu
eldhúsinnréttinguna, þó töluvert
breytta, auk þess sem veggir voru
mósaíklagðir og flísar settar á
gólfið. Þegar frá leið þótti hús-
móðurinni heldur dimmt í eldhús-
inu svo innréttingin var tekin, eld-
húsið endurhannað og
eikarinnrétting sérsmíðuð hjá
Hegg. Í stað efri skápa opnar hill-
ur og það sem er kannski óvenju-
legast eru borðplöturnar sem voru
flotaðar í járnramma og lakkaðar.
Einnig voru tveir eldhúsveggir
múraðir upp á nýtt og ekki mál-
aðir heldur aðeins lakkaðir með
vatnsþynnanlegu möttu lakki. Gas-
eldavélin og ísskápurinn eru úr
stáli og svissneski Franke-
vaskurinn úr graníti. Létt er yfir
eldhúsinu og þar virðist nú hærra
undir loft en áður þegar allt var
þar miklu dekkra. „Ég vildi hafa
þetta svolítið gróft en um leið ein-
falt,“ segir húsmóðirin og það hef-
ur sannarlega tekist.
Eftir að veggirnir voru teknir
niður þurfti að skipta um gólfefni
og í staðinn fyrir dökkt merbau er
komin eik. Ætlunin var að vaxbera
hana en að endingu var hún þó
bara lökkuð einu sinni með venju-
legu parketlakki og síðan farin
önnur yfirferð með vatnsleys-
anlegu lakki svo gólfið virðist
næstum ólakkað.
Ákveðið var að leggja hita í
gólfið í eldhúsi og gangi en ofn-
arnir fengu að halda sér í stofum
og svefnherbergi og eru þar sann-
kölluð stofuprýði. „Mér hefði aldr-
ei dottið í hug að láta taka þessa
gömlu ofna,“ segir frúin en við-
urkennir að þau hjón beri þess
bæði merki að hafa dottið á slíka
ofna í bernsku sinni. Nú séu hins
vegar engin börn lengur á heim-
ilinu sem geti stafað hætta af ofn-
unum.
Örþunn, hvít gluggatjöld eru
Hefur haldið sínu
upphaflega útliti
Tískusveiflur hafa orðið
til þess að víða er búið að
„eyðileggja“ mörg falleg,
gömul hús í eldri hverf-
um Reykjavíkur til þess
eins að þau megi falla að
tísku líðandi stundar. Í
Kleppsholtinu rakst
Fríða Björnsdóttir á hús
sem enn heldur einkenn-
um sínum hið ytra og
jafnvel að hluta til innan
dyra þótt þar sé þó margt
býsna nýtískulegt.
Opið rými Í byrjun var opnað rösklega milli stofu og borðstofu. Síðari tíma
breyting er opnunin fram í ganginn úr borðstofunni og um leið var dyra-
opið inn í eldhúsið stækkað sem gerir rýmið opnara.
Morgunblaðið/Sverrir
Gamla hurðin Aðkoman að húsinu er falleg, enda öll blómum skrýdd.
Gamla útidyrahurðin hefur enn fengið að halda sér.
Örþunn, hvít gluggatjöld eru fyrir öllum gluggum
og draga þau á engan hátt úr ljósflæðinu. Þau
birgja heldur ekki útsýnið í garðinn og út á göt-
una, en umhverfið er einmitt það sem húsráð-
endur kunna hvað best að meta.