Skinfaxi - 01.06.1925, Blaðsíða 3

SKINFAXI
51
ina vænni til framkvæmda. f>að sem gert hefir norsku
ungmennafélögin sterk og áhrifamikil, er mjög ákveðið
mark: bændamenning og bændamál, einkum hið síð-
arnefnda, sem er ríkt flokksmál þar í landi — og mikl-
ar kröfur: pau liafa færst stórræði i fang, sem mikið
varð að leggja í sölumar fyrir og mikils virði var að
koma fram.
II.
Eg ætla fyrst að minnast á starfshætti félag-
anna. pað sem um þá er að segja, gildir alveg jafnt,
hvort sem félögin hreifa við stefnuskrá sinni eða ekki.
Fyrsta breytingin, sem á þarf að gera, er að koma á
fót öflugri miðstjórn, sem af ýmsum ástæðum hlyti að
vera í Reykjavík, og láta þá stjórn fá talsvert fé til um-
ráða. Eg liefi hugsað mér, að hver félagi greiddi til sam-
bandsins f i m m krónur á ári, fyrir utan félagstillag
sitt heima í sveit.
Eg hefi minst á þetta við kunnuga menn, sem liafa
talið það óráð. Menn væri svo smáir, að þeir léti sig
muna þetta fé (sem ekki er meira en hálf önnur króna
var fyrir 1914). J?eir væri að visu fúsir að fylla félags-
skap, sem hefði í s I a n d i a 11 að kjörorði, en þeir
vildi ekki leggja fram fimm krónur á ári til þess að
gera hann starffæran. ]>eir myndi segja sig úr félög-
unum hópum saman. — En sannast að segja væri ekk-
ert æskilegra. Ef slíkur hugsunarháttur er almennur,
þá er núverandi höfðatala félagsskapnum bæði til
skaða og skammar. Ef félagatalan fyrir auknar lcröf-
ur kæmist niður í 10—15 hundruð áhugasamra manna,
þá væri sköpuð ný skilyrði fyrir heillarikri starfsemi.
Enginn unglingur á landi voru er, sem betur fer, svo
fátækur, að hann geti ekki séð af 50 aurum á mánuði
i þarfir áhugamáls. Enginn unglingur eyðir minna en
10 krónum á ári í einlivern óþarfa. pessar fimm krón-
ur yrði ágætur mælikvarði, ekki á efni félagsmanna,
4*