Skinfaxi - 01.10.1931, Blaðsíða 14

142
SKINFAXI
Skáldin sænsku liafa hlustað á raddir náttúrunn-
ar, þýtt þær á mál kvæða og sagna, og sungið inn
í liuga þjóðarinnar svo ógleymanlega, að Sviar geta
ekki hugsað sér landið án þessara listaverka. Viktor
Rydberg segir:
De viska, ait stridens och smartens mystér
íir fullkomningens villkor och sjalarnas riitt,
att det drag utav vemod, som skapelsen bar
ar av langtan att sk&da en iidlare att.
Þetta geymir eigi aðeins stemningu, heldur lika
vandamál. Hann dreymir um göfgari ætt, en veit, að
þroskanum fylgir barátta og sársauki.
í ljóðum Heidenstam‘s haí'a Svíar lært að þekkja
fegurð og viðáttu þeirrar veraldar, sem þjóðin á öll
sameiginlega. Heysáturnar, sem hann lýsti, fá annað
form og yfirhragð, en þær höfðu áður. Aftanstjarn-
an ljómar yfir landinu á júnikvöldunum, skærara
en fyr. Það, sem gefur skáldunum mest gildi, er að
þau lýsi náttúrunni, tilfinningunum, lífinu eins og
það er, aðeins i skýrara ljósi, en það birtist livers-
dagslega, — í nýju veldi.
Skáldunum er það ekki örðugast, að sjá sjálf —
heldur að fá aðra til að sjá eins og þau sjá, skilja
miklar hugsanir og hreytilegt viðliorf. Þetta minnir
á gamla landkönnuði, sem fengu að reyna það svo
oft, að það er meira afrek, að fá heimalningana til
þess að trúa því, sem þeir segja, en að finna hin
ókunnu lönd.
En sænsku skáldunum iiefir tekizt ]>að. Svíþjóð
væri önnur i augum og vitund Svía, ef skáldin liefðu
ekki gefið henni liti og ljóma. Þau hafa uppgötvað
raddir, sem ldjómuðu i hverju holti. Þau iiafa fundið
stjörnur, sem vörpuðu bjarma yfir heimkynni livers
einasta Svía og spegluðu sig í vötnum og elfum þessa
fagra lands. Þau hafa kennt Svíum að elska landið
sitt, sveitina, heimilið.