Skinfaxi - 01.10.1931, Blaðsíða 23

SKINFAXI
151
að þylja nöfnin tóm. — Inni við má einnig hafa margs-
konar leiki, ef fundir eru eigi fjölmennir. Mætti vel
gera meira að þvi en tílt er.
Vikivakar eru ágæt skemmtun, holl og menntandi.
Jafnan er hægt að grípa til þeirra, hvort scm er úti
eða inni; eins ef hrista þarf af sér mók eftir þreyt-
andi umræður, eða hita sér i köldu fundarliúsi. Viki-
vakahreyfing sú, sem nú er i byrjun, er verk U. M. F.,
og ættu vikivakar því að vera sjálfsagður skemmtilið-
ur, hvar sem glaðir ungmennafélagar koma saman.
Dans er út af fyrir sig holl hreyfing og góð. En venju-
legast er liann iðkaður um nætur, þegar mönnum er
hollast að sofa, í slæmu andrúmslofli: ryki, mannaþef,
Ijósreyk og jafnvel tóbakssvælu. Vega þessir ókoslir
margfaldlega móti hollustu hreyfingarinnar. Menning-
arlegt gildi dans er helzt í þvi fólgið,að æfameðmönn-
um prúðmannlegt lálbragð og fágaðar hreyfingar. And-
leg þroskun fylgir honum litil eða engi. Hinsvegar er
dans „áfengur", ef svo mætli segja. Danslöngun liættir
við að verða að ástríðu hjá gleðigjörnum æskumönn-
um, sem iðka þá skemmtun að mun. Má rekja það að
nokkru leyti til kynferðilegra raka. Verður dans þvi
stundum til að draga athygli um of frá hugsjónamál-
um og þroskameiri skemmtunum. Af þessu þurfa U. M.
F. að gæta hófs í dansiðkun, svo að engin áhugaéfni
þeirra drukkni í „dansins ólgandi iðu“. Meinlaust verð-
ur að telja, þó að sveitafélög dansi stundarkorn með
hverjum fundi, þar sem þeir eru fáir á ári. Félög í
þorpum og þéttbýli ættu ekki að dansa nema á sérstök-
um skemmtifundum. Líklega væri hugsjónum U. M. F.
hollast, að þau væru spör á dans. Verður þó að telja
þau þvi aðeins hafa lieimild til róttæks sparnaðar í
því efni, að þau geti séð slcemmtiþrá félaga fvrir full-
nægju með öðru því, er meiri þroski fylgir.
Til er það, að menn telja ósiðlæti fylgja dansi og
hann ókristilegan og óhafandi. Slíkt er á ofstæki reisl