Skinfaxi - 01.03.1932, Blaðsíða 17

SKINFAXI
41
4. Að þeir, sem vinnunni stjórna, geti kennt hana
vel, og stjórni eftir föstum, ákveðnum reglum,
líkt og á sér stað við heræfingar i Danmörku."
Tillaga þessi var samþykkt i neðri deild með öll-
um greiddum atkvæðum gegn einu, en landsstjórnin
mun liafa stungið henni undir stól, svo að hugmynd-
inni auðnaðist ekki að komast aftur á dagskrá Al-
þingis. ■— En hún komst á dagskrá lijá þjóðinni, og
eignaðist þá þegar hæði eindregna fylgismenn og mót-
stöðumenn.
Og iiugmyndin hefir lifað síðan í meðvitund þjóð-
arinnar, og margir nýtustu menn liafa verið lienni
fylgjandi. Meðal annars má nefna þessi ummæli .Tóns
heitins Jakobssonar landshókavarðar, i æfiminningu
Hermanns:
„Hér er ekki til mikils mælzt: Einar sjö vikur, —
tæplega einn sjöundi hluti úr einu ári, — einu sinni
á æfinni teknar frá svonefndum eiginhagsmunum og
varið í þarfir föðurlands og og feðra þjóðar í þakk-
lætis skyni og smávægilegrar viðurkenningar fyrir allt
það, sem landsins börn eiga því að þakka, fyrir líf
þeirra á brjóstum þess, frá vöggunni til grafarinnar.
Og svo liætist liér við, að hér er einnig um eiginhags-
muni að tefla. Hlýðni og skilorðslausan hoðhátt þurfa
allir að læra, og fæstum mun lærast að stjórna, hafi
þeir aldrei lært að hlýða, og einliverja likamlega
vinnu þurfum við allir að læra, því að hún lierðir
og styrkir líkamann, og enginn veit fyrirfram, nema
til hennar þurfi að taka, þegar minnst varir og ann-
að hrestur.
Og hvað er þetta lílilræði i samanlmrði við her-
skylduvinnu annarra þjóða svo árum skiftir, eins og
H. tók réttilega fram í ræðu sinni um málið á Al-
þingi? Þessi hugmynd er svo góð og rétlmæt, að spá
min er sú, að liún muni aldrei deyja, heldur kvikna