Skinfaxi - 01.04.1932, Blaðsíða 27

SKINFAXI
79
honum slíkt, sem aðeins ber merki vormannsins —
íslendingsins.
Æskumenn og konur íslands! Reynið að vernda vor-
gróður i sálum ykkar fram á æfikveld. Fagrar hug-
sjónir knýja til dáða og drengskapar — þær knýja
fram afl viljans, er segir: „Þú skalt!“.
Hin fjörglaða æska, sem nú byggir dali og strendur
sögu-eyjarinnar, horfir fram og væntir stórra sigra yf-
ir á framtíðarlandinu, og hún leggur hugsjónir sínar
sem brenni á arin viljans — viljans, er framkvæmir allt.
Helgi Vigfússon.
II.
Það er eilt af lögmálum lífsins, að með nýrri kyn-
slóð koma ný áhugamál. Lilið er því beint áframhald
að hækkandi marki, kynslóð af kynslóð; annars mundi
allt standa i stað. Flestir æskumenn sjá því framundan
bjarma undir sjóndeildarhring lifsins — bjarma, sem
þá langar lil að nálgast og eiga tilveru i, þar sem þeir
geta rétl hönd sina og hugsun fram til dáðríkra starfa.
Þá myndast hugsjónir, sem vaxa eins og blóm á vor-
degi. En mesti vandinn er fyrir æskumanninn, að ráða
fram ur, hvaða blóm sé líklcgast til að bera beztan
ávöxt, og að mynda sér fasta skoðun á, að hlúa ein-
göngu að þeim, sem eru gagnleg. Vandinn er því mest-
ur að hafna og velja og að gera það svo rétt sé. Svo
fer um mig, þegar skrifa á um eitthvert ákveðið
áhugamál.
Þegar eg var á aklrinum 9—14 ára, var því sáð í
hugsun mina i ungmennafélaginu, að lífið liefði að
bjóða spillingu, sem væri stundum noluð til að leita
gleði í, en væri oft og líðum dýrkeypt og væri miklu
fyrir liana fórnað, og að þetta spillingarafl væri svo
sterkt, að það drægi stundum æskuna undir merki sitt
og bvggi hana sverði til að reka sjálfa sig í gegn, ef