Skinfaxi - 01.04.1932, Blaðsíða 1

Skinfaxl III.—IV. 1932
Vetrarkvöld.
Nú fellur til jarðar hið fölnaða strá
og frostið sig læsir um gróðursins rætur,
og sljörnurnar hrapa um heiðloftin blá
og himininn glitrandi tigna sig lætur,
að ströndinni lognaldan læðist á tá
í tjósöldum mánans og friðsælu áætur.
Á flughálu svellinu frostrósin hlær
og fjallið með brekkunni æskuna seiðir,
hún freistar þín til þess að færa þig nær
og faðminn á móti þér snjóhvítan breiðir.
Til íþrótta kngr þig hinn islenzki snær,
það ögrar þér svellið um víðfaðma leiðir.
Nú hópar sig æskan um hæðir og svell
og hlátrarnir örvandi stíga og falla
og sleðarnir bruna um brekkur og fell,
það brakir und skíðum á glitrandi hjalla.
Þú vogar þér fyrstur, en fáirðu skell
á fætur þú bröttir unz sigrarðu alla.
Það glitrar á slcauta á glerhálum ís,
og garparnir fjörólmir veðja og lceppa,
en hreystin og drcnglyndið konunginn kýs,