Skinfaxi - 01.04.1932, Blaðsíða 4

56
SKINFAXI
U. M. F. landsins og djarfsæknasla. G. E. gekk í fé-
lagið 16 ára gamall og tók þegar ósleitilega þátt í
viðfangsefnum þess. Voru það einkum þrjú félagsmál,
er liann bar mjög fyrir brjósti og" vann kappsamlega
að. Eitt var útgáfa liandskrifaðs félagsblaðs. Annað
var það, að koma upp skrúðgörðum við heimili félags-
manna. Þriðja var íþróttir og þeim unni liann mest,
enda var ætlmi lians á tímabili, aö gerast iþróttakenn-
ari og vinna að því, að vekja og magna unga íslend-
inga (il hreysti og dáða. Sótti bann íþróttanámskeið,
er lT. M. F. béldu í Revkjavík, eitt binna fyrstu, og
iæfði síðan kappSamlega vetur og sumar, jafnan er
bann fékk því við komið. Naut bann að því margvís-
Jegrar bjálpar og aðstoðar Björns Jakobssonar fim-
leikakennara. — Ein var sú íþrótt, er G. unni öðrum
fremur og langaði að bjálpa til verulegrar útbreiðslu
bér á landi, en það var skíðaíþróttin. Dreymi liann
um það á tímabili, að nema hana til hlitar i Noregi
og kenna síðan löndum sinum.
1 þenna mund var ungmennafélagsskapur i mestum
blóma í Reykjavík, og Afturelding stóð þar i engu að
baki. Hugsað var, talað og unnið af eldmóði og í krafti
guðlegrar köllunar. Samvinna var mikil með félögun-
um, samfundir og sameiginlegar ferðir. Guðmundur
kaslaði sér út í starfsemina með lífi og sál og lét sitt
bvergi eftir liggja. Hefir starfsemi þessi vafalaust sett
mót sitt á næma sál bans og alið með lionum ýmsar
bugsjónir, scm vafasamt er, að ella befðu öðlazt þroska
— aukið lionum trú á sjálfán sig, köllun sína og þjóð.
Árin 1914—15 ferðaðist G. um allan Sunnlendinga-
fjórðung og beimsótti U. M. F., að tilblutun fjórðungs-
stjórnar. Sýnir ])að glögglega, bve snemma bann bef-
ir notið trausts og álits, að honum skyldi vera falið
svo ungum slíkt verk. Á ferðum þessum kenndi bann
íþróttir (glímur, skíðaiþrótt, fimleika o. fk), flutti fyr-
irléstra, ræddi við menn og kynntist þeim. Er það til