Skinfaxi - 01.12.1976, Side 35

mála, uppbyggingu skólamannvirkja,
væri ósanngjarnt að viðurkenna ekki, að
undraverðum árangri hefur verið náð á
skömmum tíma, þótt mjög sé það breyti-
legt milli byggðarlaga. Hin frjálsa æsku-
lýðsstarfsemi, sem starfa á með ungu
fólki á skólaárum þess og eftir lögbundna
skólagöngu, hefur ekki i þessum efnum
hlotið þá viðurkenningu og fjáhagslegu
aðstoð sem henni ber að minu mati.
„Að fjárfesta í ungu fólki“ er arðbær
fjárfesting sé hún framkvæmd á réttan
hátt. Allar slíkar fj árveitingar til frjálsr-
ar íþrótta- og æskulýðsstarfsemi eiga að
orka sem hvati til starfs, og á þeim bein-
linis að haga með tilliti til þess. í höndum
áhugamanna á hver króna að margfald-
ast; sú hefur og verið raunin og er enn.
Máli mínu til stuðnings skal aðeins
bent á eitt nærtækt dæmi, sem á sér ótal
hliðstæður í okkar félagsskap. Reiknings-
árið 1975 hafði UMFÍ í ríkisstyrk 2,7 millj.
kr. Á þvi ári nam heildarvelta samtak-
anna rúmum 12 millj. króna. Mismuninn
varð UMFÍ auðvitað að útvega, og það
gerðum við með þrotlausu áhugamanna-
starfi. Álíka sögu er auðvitað hægt að
segja um fjölda félagshreyfinga í þessu
landi. •— En hvert er mat forráðamanna
fjármagnsins á þessu starfi? Beina þeir
xjármagninu þangað sem slíkt framlag
kemur á móti? Meta þeir á borði áhuga-
mannastarfið að verðleikum? Ég segi hik-
laust nei. — Pólitískur skollaleikur, at-
kvæðaveiðar og margskonar önnur
flokksleg sjónarmið sitja jafan í fyrir-
rúmi þegar kökunni er endanlega skipt,
og gæti ég í þvi sambandi bent á mörg
furðuleg dæmi. Það er með ólíkindum
hverskonar rekagóss lendir inn á fjörur
fjárveitinganefndar á síðustu dögum og
klukkustundum fyrir endanlega af-
greiðslu fjárlaga ár hvert. Það er ekki
sérlega ábatalegt í atkvæðaveiðum, að
styrkja félagshreyfingar æskufólks í sam-
anburði við vega- og brúargerð, að ég
tali nú ekki um flugvelli. Ungmenna-
félagshreyfinguna vantar fleiri fastráðna
starfsmenn og æskulýðsráðunauta. Með
þvi á ég ekki við að draga beri úr áhuga-
mannastarfinu, þvert á móti á að veita
þvi alla þá aðstoð og fyrirgreiðslu sem
þvi ber með réttu og að verðleikum.
Góðir samkomugestir, hafið þið gert
ykkur ljóst hversu gifurlegt starf áhuga-
manna í UMSB liggur að baki því að
undirbúa og halda eina slíka samkomu
sem Húsfellsmótin eru? Ég efast um að
hinn almenni samkomugestur geti sett
sig i spor forustumannanna, sem dag eftir
dag, viku eftir viku og jafnvel mánuðum
saman hafa hugleitt og unnið undirbún-
ingsstarf, svo að þessi hátíð mætti takast
sem best, verða ábatasöm en jafnframt
samtökunum til sóma.
Mörg ómæld afrek af þessu tagi i fé-
lagsskap okkar eru enn óskráð, en það
sem verra er, þau eru vanmetin og jafn-
vel á stundum vanþökkuð, og það af þeim
sem sist skyldi. Ungmennahreyfingin er
nú i örum vexti hér á landi, að vísu eftir
markvisst útbreiðslu- og fræðslustarf s.l.
5 til 7 ár. Á þessum árum hefur félags-
bundnum ungmennafélögum i landinu
fjölgað úr liðlega 10 þúsund manns í rúm-
lega 18 þúsund. Ný félög hafa verið stofn-
uð og önnur sameinuð vegna breyttra
samgangna. Félögin eru nú 201 og hér-
aðssamböndin 17.
Kostnaður við rekstur hreyfingarinnar,
héraðssambanda, og einstakra félaga hef-
ur vaxið svo á s.l. árum, einkum vegna
iþrótta- og félagslegra samskipta, að við
liggur að forustumennirnir séu að sligast
og gefast upp við að afla fjár til þess að
halda starfseminni gangandi. Vitanlega
er þetta ekki einkamál þeirra forustu-
manna, sem hér um ræðir. Þetta er mál
alþjóðar og þá sér í lagi byggðarlaganna,
og að mínu mati verulegur þáttur í allri
SKINFAXI
35