Skinfaxi - 01.12.1976, Blaðsíða 39

drengjaflokka sýna leikfimi. Hann
ferSast einnig með þá. Til Reykjavíkur
kom hann að mig minnir 1931 með
flokk sem ég sá. Var færni flokksins
með því besta sem þá sást hér í leik-
fimi. Ég æfði þá leikfimi hjá Jóni Þor-
steinssyni og ég man að hann dáði
mjög þennan leikfimiflokk Magnúsar.
Þegar Jón tók að undirbúa för glímu-
og leikfimiflokka til sýninga á ís-
lensku menningarvikuna í Stokkhólmi
1932, þá valdi hann til farar Þóri Þór,
einn úr flokki Magnúsar.
Tryggvi Þorsteinsson, síðar skóla-
stjóri á Akureyri og landskunnur
skóla- og íþróttafrömuður, rómaði
mjög þau sterku áhrif sem Magnús
hefði haft á sig með hispurslausri,
ötullri og glaðri framkomu sem fest
hefði hjá nemendum hans og hvatt
þá til dáða.
Tveir góðir ungmennafélagar, Ingi-
mar H. Jóhannesson og Snorri Sigfús-
son, sem báðir skrifuðu minningar-
greinar um Magnús, taka fram, hve
hugsjón ungmennafélaganna hefði
ávallt lifað með Magnúsi og komið
fram í kennslu- og félagsstörfum
hans.
Þetta kemur vel fram í skólasöng
barnaskóla Akureyrar, sem Magnús
orti og enn er sunginn:
Rís vor skóli hátt vi2> himin,
heiðan morgun, dýrlegt kvöld.
Gegnum tímans brim og boða,
berðu hreinan, fagran skjöld.
Láttu yfir höf og hauður,
hljóma glaðvær æskuljóð.
Leiddu í huga íslands æsku,
ást og trú á landi og þjóð.
Magnús
Pétursson.
Þessir tveir nýlátnu ungmennafé-
lagar báru hugsjón ungmennafélags-
skaparins gott vitni á hverjum þeim
vettvangi sem þeir störfuðu á.
Megi minning þeirra verða þeim,
sem nú fylkja sér undir merki hins
sjötuga félagsskapar, hvatning til
fórnfúsra félagslegra starfa.
Þorsteinn Einarsson.
SKINFAXI
39