Skinfaxi - 01.08.1992, Page 35

VI Ð T A L
Lítið ungmennafélag byggir íþróttavöll
Þegar lítið ungmermafélag í sveit
tekur sig saman og byggir
íþróttavöll má segja að
sannkallað þrekvirki hafi verið
unnið. Ungmennafélag Staðar-
sveitar á Snæfellsnesi var
stofnað 12. janúar 1912 og hélt
upp á 80 ára afmæli sitt í sumar.
Á sama tíma var nýr og
glæsilegur íþróttavöllur vígður.
Völlurinn er sá fyrsti sem félagið
eignast því hingað til hafa
Staðarsveitarmenn stundað
íþróttir á túnunum í sveitinni.
íþróttavöllurinn er mjög vandaður,
400 metra hringur og sex brautir og
talinn einn sá besti á Snæfellsnesi. Tími
sjálfboðavinnunnar er sem betur fer
ekki liðinn, því margar hendur hafa
gefið vinnu sína við vallargerðina, sem
hófst veturinn 1979-1980 og beindist
aðallega að uppgræðslu áhorfendastæða,
girðingarvinu, grjóttínslu og jöfnun.
„Vallargerðin hefur virkað eins og
vítamínsprauta á alla í sveitinni og allir
sem vettlingi gátu valdið hjálpuðu til
við framkvæmdir," sagði Margrét Björk
Bjömsdóttir, formaður Umf. Staðar-
sveitar í samtali við Skinfaxa.
Hverju kemur þessi nýi völlur til með að
breyta jyrir starfsemi félagsins ?
„Völlurinn á eftir að bæta íþrótta-
lífið mikið, en nú er fjöldinn allur af
ungu fólki og börnum í sveitinni, þannig
að það var tími til kominn að við
eignuðumst völl.
Félagið hefur ekki haft neitt keppn-
islið síðustu ár, en í sumar fórurn við
með 11 manna lið á barnamót HSH og
vorum einungis fjórum stigum á eftir
Umf. Snæfelli í Stykkishólmi.
Við höfum verið með farandþjálfara
í samstarfi við ungmennafélögin í ná-
grenninu og eftir að völlurinn okkar var
vígður var árlegt hreppamót haldið á
honum og tókst mjög vel. Þar komu
saman félagar úr Umf. Staðarsveitar,
íþf. Miklaholtshrepps, Umf. Árroð-
anum, Umf. Eldborg og Umf. Trausta.
Það er ekkert aldurstakmark á þessum
mótum og keppendur á aldrinum
tveggja ára og upp úr skemmta sér
konunglega við keppni og leik.
Öll aðstaða hér, völlurinn, félags-
heimilið okkar, Lýsuhóll, og sund-
laugin, gerir það að verkum að við
getum boðið öðrum félögum að koma
hingað í æfingabúðir. Við látum okkur
líka dreyma um að koma á fót allsherjar
heilsurækt því fjölmargt annað býður
upp á það,“ sagði Margrét Björk að
lokum.
Vísnavinir!
Verða aðstandendur Skinfaxa að
kyngja þeirri staðreynd að áhugi fyrir
ljóðagerð fer dvínandi meðal ung-
mennafélaga? Er pennaletin orðin svo
ríkjandi að fólk gefur sér ekki tíma til
að senda botna í Vísnaþátt Skinfaxa?
Eða er þessi þáttur tímaskekkja og á
hann ekki rétt á sér í ritinu okkar?
Þessar spurningar vakna þegar sú
staðreynd liggur fyrir að Ólína
Gísladóttir í Borgamesi var ein um að
senda botna við fyrripörtum sem
birtust í síðasta blaði. Henni þökkum
við botnana og hvetjum aðra til dáða.
Botnar Ólínu Gísladóttur:
Ennþá hrellir erfið tíð
illt er því að kyngja.
Aftur kemur birtan blíð
best er því að syngja
Ágústnóttin undur blíð
ýmsar vonir glæðir.
Laufblöð fríð og lyng í hlíð
landið okkar klæðir.
Sú staðreynd blasir við, að ef
þátttakan eykst ekki í næsta blaði
fellur þátturinn niður.
Hér kemur fyrripartur til að
botna:
Vetur nálgast nöpur tíð
nú mun taka völdin.
Með von um góð viðbrögð,
Ingimundur
L
Skinfaxi
35