Sjómannablaðið Víkingur - 01.03.1945, Blaðsíða 1

SJÓMANNABLAÐIÐ
UIKIH6UR
ÚTGEFANDI: FARMANNA- OG FIS KIM A N N A S A M B A N D ÍSLANDS
VII. áig. 3. tbl.
Reykjavík, mars 1945
Enn hafo synir og dœtur íslands fallið fyrir hrammi styrj-
aldarófreskjunnar. Enn hefur stœkkað hópur ekkna og munaðar-
leysingja á laridi voru, fyrir aðgerðir valdasjúkra ofstopamanna,
sem engu eira og öllu tortíma, sem þeir mega. íslenzka þjóðin
á ekki í styrjöld við neitt annað ríki. Hún mœlist ekki til annars,
en mega sitja í friði að sínu. Störf sín vinnur hún til lífsviður-
vœris börnum sínum, og hún seilist ekki til yfirráða I öðrum
löndum. Sjómenn hennar stunda störf sín við erfið skilyrði, j si-
felldri baráttu við óbliða veðráttu og brimótt haf. Fyrr og síðar
hefur þjóðin orðið að fœra náttúruöflunum þungar mannfórnir,
en í hvert skipti, sem einhver hefur hnigið, hefur maður komið i
manns stað og merkið hefur aldrei verið láfið falla. Sjómennirnir
hafa barizt góðri og fórnfúsri baráttu, landi og lýð til hagsœldar
og blessunar.
Þetta síðasta áfall, sem þjóðin varð fyrir, er e/s Dettifossi
vctr sökkt, er ekki máttarvöldum náttúrunnar aS kenna. Þar er
skyni borinn maður að verki. En svo grimm, sem náttúran hefur
verið börnum sínum hér á íslandi, hefur þó mannkynið sjálft
reynzf enn grimmara og tillitslausara i hjaðningavígum þeirrar
styrjaldar, sem nú geysar um flest lönd og öll höf. Sífellt fleiri
þjóðir eru nú að sogast inn í hringiðu hildarleiksins með beinni
og yfirlýstri þátttöku í styrjöldinni, og heyrzt hefur, að komið
hafi til mála, að íslendingar segi annari þjóð eða jafnvel öðrum
þjóðum stríð á hendur, og löghelgi með þvi morð þeirra á
þegnum sínum. Megi slíkt aldrei verða.
víkinguR
41