Sjómannablaðið Víkingur - 01.01.1946, Side 8

SVAR
til Jónasar frá Hriflu
Ein af vinarkveðjum ' Hriflu-Jónasar til ís-
lenzkra sjómanna birtist í tillögu hans um að
ráða enska menn til varðgæzlu hér.
Þessi æruverðugi herra hefir fyrr sent þeim
kveðju sína og hefur hún þá lýst hugarfari hans
til þeirra. Er skemmst að minnast þegar hann
nefndi áhættuþóknun sjómanna á stríðsárunum,
meðan mest hættan var, hræðslupeninga. Þá
má minna á tillögu hans í sambandi við nýja
Sjómannaskólann, þegar hann lagði til að nokk-
uð af skólanum væri notað sem vitfirringahæli.
Jónasi fannst það mjög vel samboðið þeim, sem
eru að læra fræðigreinar þær, er nota þarf við
sjómennsku, að umgangast daglega brjálaða
menn. Síðasta kveðjan frá Jónasi er þingsálykt-
unartillagan, sem að ofan greinir, í sambandi
eigi sé nefnt eitthvert þýðingarmesta málið,
sem fram kom á síðasta þingi sambandsins:
Samræming kaups sjómanna við hliðstæð störf.
Slíkt mál er að sjálfsögðu mjög umfangsmikið,
en það gæti orðið til þess að gjörbreyta til bóta
eigi aðeins samstarfi manna, heldur myndi það
auka öryggið í útgerðarmálum ogútilokaóþarfa
tafir. Þeir, sem vilja veraþjóðhollirmenn,hvarí
flokki sem þeir standa, ættu að gefa þessu þýð-
ingarmikla máli gaum og gjöra sitt til þess að
leysa vandann. Ef eigi verður horfið að því
ráði að samræma og semja um hlutföllin í laun-
um milli hinna ýmsu starfsgreina, þá mun enn
haldast óöld metings og vinnustöðvana, sem olla
mætti að mestu útiloka með skynsamlegu sam-
komulagi, er byggist á þjóðhollu starfi.
Horfnir félagar.
Við áramótin minnumst við allra þeirra úr
sjómannastétt landsins, sem farizt hafa í sjó
eða látizt með öðrum hætti, svo og vina og
vandamanna látinna sjómanna. Við þökkum
hinum föllnu fyrir störfin og fyrir allt það gott,
sem af þeim hefir leitt fyrir þjóðina, fýrr og
síðar. Við heitum þeim því að beita okkur fyrir
bættu öryggi á öllum sviðum, fyrir betri og íull-
komnari skipum, fyrir bættu og auknu vita-
kerfi, fyrir betri höfnum, en fordæmum allt,
sem miðar í öfuga átt, bæði í skipakaupum og
á öðrum sviðum.
Minnumst orða skáldsins:
Starfið er margt, en eitt er bræðrabandið,
boðorðið, hvar sem þér í fylking standið,
hvernig sem stríðið þá og þá er blandið,
það er: Að elska, byggja og treysta á landið.
Gleðilegt nýár.
við hina nýkeyptu hraðbáta, þar sem telur að
íslenzkir sjómenn kunni ekki að fara með þessa
báta og þoli ekki þann hristing, sem sé um borð
í þeim. Fleira mætti telja, sem þessi maður
hefir látið frá sér fara, bæði í ræðu og riti,
og hefir það lýst hugarfari hans og vilja til að
lítilsvirða þessa stétt. Þetta hefur sjaldnast
verið virt svars af þeim, sem orðið hafa fyrir
hnútukasti Jónasar. Sjómenn okkar hugsa
meira um það að vinna skyldustörf sín sjálfum
sér og þjóðinni til gagns, heldur en að elta ólar
við það að svara sora þeim, sem drýpur úr
penna Jónasar.
Greinargerð sú, sem fylgir þessari tillögu, er
svo fáránleg, að ég get ekki stillt mig um að
svara henni með nokkrum orðum. Annars gæti
kannske einhver, sem læsi þessa greinargerð og
þekkti ekki æfistarf Jónasar, haldið, að hér
talaði sérfræðingur í sjómennsku. Sannleikur-
inn er sá, að ég get vart hugsað mér nokkurn
mann, sem síður gæti dæmt um þessa hluti en
Jónas frá Hriflu. Hann hefur að vísu ferðast
nokkrum sinnum á sjó, en á svipaðan hátt og
lík í lest skipsins. Af því geta allir séð hvað
hægt er að leggja upp úr dómi hans um sjó-
hæfni skipa og sjómannshæfileika manna, enda
kemur það fljótt í ljós, því að hann segir að
sama lag sé á hraðbátunum og björgunarbátn-
um „Þorsteini". Ég hefði aldrei getað hugsað
mér að Jónas léti fáfræði sína svona skýrt í
ljósi, því að þessir bátar eru svo ólíkir Þor-
steini að lagi, sem frekast getur verið. Þá
stendur í greinargerð frumvarpsins, að sjólag
sé verra við England en hér við ísland. Allir,
sem siglt hafa á báðum þessum stöðum, vita,
að þetta er sagt af fáfræði.
Þá er rétt að upplýsa það í sambandi við
þessa hraðbáta, að skipshafnir þeirra bjuggu
alltaf í landi að aflokinni hverri ferð, og það er
áreiðanlegt, að ef Englendingar væru á bátun-
um hér, eins og Jónas leggur til, þá mundu þeir
hafa sömu tilhögun og þeir hafa í heimalandi
sínu. Margt fleira mætti taka til meðferðar úr
greinargerð tillögunnar, en ég tel þess ekki
börf. Ég hefi sýnt með þeim dæmum, sem ég
hefi nefnt hér að framan, að tillagan er sett
fram af manni, sem veit ekki hvað hann er að
gera tillögu um. Jónas ætti að láta veraaðdæma
um sjóhæfni skipa og sjómannshæfileika
manna, enda er álíka mikið mark takandi á
því og ef blindur maður er látinn dæma um lit.
Það er trú mín, að ef þetta ómerkilega plagg
Jónasar verður tekið á dagskrá á löggjafarþingi
voru, þá verði því sýnd sú málsmeðferð, sem
því hæfir, — það er að fella það og fleygja í
bréfakörfuna.
GuSbjartur Ólafsson.
B
VÍ K I N □ U R