Sjómannablaðið Víkingur - 01.03.1949, Side 11

hinni fyrstu langferð sinni, hófst hér á landi
kennsla í vélfræði, má segja að þá hafi byrjað
að rofa til hjá okkur á sviði tækninnar, þó
í smáum stíl væri í fyrstu, en þegar Fiskifélag
Islands kom á fót námskeiðum í mótorfræði
víðs vegar um landið og þó einkum með stofnun
Vélstjóraskólans í Reykjavík, birti af nýjum
degi á véjfræðilegu sviði. Tjaldið var dregið
frá. íslenzkum vélstjórum og vélstjóraefnum
var gefinn kostur á að skyggnast inn í hinn
vélræna heim og þeim voru sköpuð skilyrði til
þess, að afla ser þeirrar undirstöðumenntunar,
er þeim var ætlað að byggja lífsstarf sitt á.
Mótornámskeiðin voru aðeins ætluð fyrir þá
menn, sem stunduðu vélgæzlu á hinum smærri
fiskiskipum. Þar fór því frá byrjun aðeins fram
kennsla í verklegri og bóklegri mótorfræði, mið-
að við þá þekkingu, sem nauðsynleg þótti til
þess að gæta mótora af þeirri stærð, sem í fiski-
skipum voru notaðir.
Vélstjóraskólanum var hins vegar ætlað að
veita þekkingu í eimvélafræði og mótorfræði,
svo fullkomna, að þeir sem lykju þar prófi, væru
færir um að takast á hendur stjórn eimvéla og
mótora af hvaða stærð sem væri í íslenzkum
eimskipum og mótorskipum.
Dökka myndin sýnir stærð annars aðalmótorsins í m.s.
Selandia. Ljósa myndin sýnir stærð nútímamótors me'ð
sama hestaflafjölda.
Þegar Vélstjóraskólinn var stofnaður, áttu
Islendingar ekkert mótorskip að undanskildum
hinum litlu fiskiskipum, sem að framan grein-
ir. Hins vegar voru þá til hér allmargir eim-
knúnir' togarar og Eimskipafélag Islands var
stofnað og hafði eignazt tvö myndarleg eim-
Aðalmótorinn í m.s. Goðafoss.
V í K I N □ U R
59