Sjómannablaðið Víkingur - 01.05.1953, Blaðsíða 19

Togarinn Apríl eldri. Þorstcinn Þor-
steinsson var skipstjóri á honum 1914—
1917 og fiskaði jafnan mjög vel. Apríl
eldri var einn þeirra 10 togara, sem Is-
lendingar .voru að fyrirmælum Breta
neyddir til að selja Frökkum áriö 1917.
Það var heldur ekki að furða, þótt fiskimenn-
irnir þyrftu að hreyfa sig til þess að geta
framleitt 90% af öllum útflutningi landsins.
Ég hef í þessu sambandi mikla tilhneigingu
til að segja hér frá nokkrum veiðiferðum, er
ég fór í á togurum, til þess að gefa lesendum
mínum ofurlitla hugmynd um, hvernig þetta
gekk fyrir sig, það er að segja þeim, sem ekki
hafa átt við þessa hluti. Snemma í desember
1912 var ég, sem oftar, að fiská vestan Isa-
fjarðardjúps í vonsku veðri, austan byl og
frosti, svo að ekki var hægt að hafa niðri
ljósbauju til þess að rétta sig eftir. Það dýpk-
aði hjá okkur, og fiskaðist þá betur eftir því
sem utar dró. Loksins lygndi og birti svo vel
upp, að ég gat mælt nákvæmlega, hvar við vor-
um, en það var á því svæði, sem síðan hefur
verið nefnt Halamið og mun enginn hafa togað
þar fyrr, því að þetta var eins og áður segir,
1912. Við settum þarna niður ljósbauju, fisk-
uðum við hana og blindfylltum-skipið, sigldum
með aflann til Englands og gerðum góðan túr.
Eftir þetta fiskuðum við oft vel á Halamiðum
og engu síður fisk í ís en fisk til söltunar, t. d.
fiskuðum við þar 1921 á togaranum „Apríl“
merkilega vel tvo túra. Var aflinn seldur í Hull
í sama n.ánuði sá fyrri 2. janúar fyrir 2800
sterlingspund og hinn 28. janúar fyrir 2700
sterlingspund. Þetta þykja góðar söluferðir á
normaltímum. Fiskurinn var eingöngu af Hala-
miðum. Marga góða túra fórum við á Halann
eftir þetta á meðan ég var hjá Islandsfélag-
inu og einnig eftir að ég var hættur skip-
stjórn, en fór þá aðeins í forföllum skipstjóra.
T. d. fór ég 4 túra á „Maí“ í forföllum skip-
stjóra, og seldist saltfiskurinn, óverkaður, úr
þeim túrum fyrir 232 þúsund krónur. Aðra
fjóra saltfisktúra fór ég á Þórólfi sama sum-
arið og seldist sá afli einnig blautur fyrir 256
þús. krónur. Árið 1921 fórum við einnig í fisk-
veiðiferð á togaranum ,,Apríl“ snemma í maí-
mánuði. Fórum út frá Reykjavík föstudags-
eftirmiðdag og fiskuðum á Selvogsbanka 4000
körfur á 60 klukkutímum í þremur lotum,
hvíldumstmeð fjögratíma svefni í hvert skipti.
Við komum til Hull á sunnudagseftirmiðdag
eftir 9 daga, sem fóru í að fiska og sigla frá
Reykjavík til Hull.
Síðasti fiskveiðitúrinn minn — sem einnig
var minn síðasti skipstjórnartúr — var á tog-
aranum „Clementinu", eign Proppe-bræðra;
það var árið 1925. Skip þetta sótti ég til
Frakklands síðari hluta vetrar það ár, kom
með það til Reykjavíkur á miðri vertíðinni og
lét tilleiðast að vera með það til lokanna, eða
4 túra, og fiskaðist vel. Síðasti túrinn var þó
stærstur. Þá fórum við fyrst til Hvalbaks, fisk-
uðum þar heldur vel, en heldur smáan fisk, fór-
um svo norðurfyrir land á Hornbankann og
drekkhlóðum þetta stóra skip þar af þorski,
og fórum með farminn til Þingeyrar. Á Dýra-
firði tók Anton Proppé á móti farminum og
lét verka fiskinn. Sagði hann mér síðar, að
afli þeirrar veiðifarar hefði vigtast rétt við
átta hundruð skippund, svo að ég get sannar-
lega verið ánægður með endinn, eins og ég er
líka þakklátur forsjóninni fyrir alla hand-
leiðsluna á öllum mínum sjóferðum og afla-
brögðum fyrr og síðar. Ég tel togaraveiðamar
bæði skemmtilegasta og veigamesta tímabil ævi
minnar. Maður var alltaf í eilífum spenningi,
þegar maður sigldi með ísfisk, sem maður
hafði fiskað sjálfur til útflutnings, — þá var
ekki farið að kaupa fisk af bátum, — um það,
hvað aflinn seldist fyrir mörg pund, en væri
maður aftur á móti að veiða fisk til söltunar,
þá var alltaf verið að keppa við hina, hafa sem
flest skippundin í lokin o. s. frv.
Niðurlag næst.
VÍKINEUR
113