Sjómannablaðið Víkingur - 01.02.1962, Blaðsíða 23

brunaæfingar. — Brunaæfingar
verður að skipuleggja vandlega
og eins raunhæft og unnt er. Ef
bruna ber að höndum, verður
hver maður að hafa ákveðið
starf og vera á sínum stað.
Áreiðanlega verður einhverj-
um yfirmanni að orði: „Hvenær
eigum við að fá tíma til allra
þessara æfinga og kennslutíma?"
Það þarf ekki að halda lang-
an fyrirlestu'r, aðeins að það sé
gert og menn hvattir til að
hugsa um þessi mál. Klukkutíma
kennsla á viku í eldvörnum og
öryggiseftirliti gæti orðið dýr-
mæt, ef hættu ber að höndum.
En eitt mikilvægasta atriðið
er ekki unnt að afsaka með
tímahraki. Það er: Yfirmaður-
inn sjálfur verður að hafa skipu-
lagt og hugleitt hvað gera skal,
þar sem hugsanlegt er að eldur
geti brotizt út.
6. Eldhættur.
Það eru marerar ástæður fyrir
eldsvoðum í skinnm og það væri
sannarlega verkefni trvggingar-
félaga að safna heimildum um
orsakir eldsvoða, sem orðið hafa
í skipum, svo að siómenn gætu
frekar áttað sig á hættunum og
forðast þær.
1 Bandaríkiunum og að lík-
indum einnig hér á landi og víð-
ast annars staðar, urðu flestir
eldsvoðar vegna lélegs frágangs
við byggingu skipa og húsa.
— Ófóðruð útblástursrör, illa
frágengin eldavélarrör og léleg
olíukyndingartæki hafa m. a.
valdið mörgum eldsvoðum um
borð í íslenzkum vélbátum. —
Vindlingastubbar og óvarleg
meðferð á eldspýtum eru einnig
mjög algengar orsakir eldsvoða.
Árið 1949 var tjón af völdum
eldsvoða frá vindlingum og eld-
spýtum 38 milljónir dollara í
Bandaríkjunum. Það er næstum
móðgun að nefna við nokkum
sjómann að reykja ekki í „koj-
unni“. Sá maður er það gerir,
er algerlega ábyrgðarlaus gagn-
vart skipsfélögum sínum og lít-
ill félagi. Það er oftast bezt fyr-
ir líf og heilsu útgerðar og á-
VÍKINQUK
hafnar, að þannig karlar fái
pokann sinn.
Um borð í skipum, þar sem
reykingar í brú eru leyfðar —
ætti að vera stór og rúmgóður
öskubakki í stýrishúsi. Ef menn
venja sig ávallt á að henda
stubbnum út um gluggann, get-
ur fyrr eða síðar illt af hlotizt.
Á fiskibátum eru oft aftur á
skipinu tjörguð og eldfim veið-
arfæri og getur sígarettu- eða
vindilstubbur auðveldlega kveikt
í þeim í þurru og góðu veðri.
— Neistaflug frá útblástursröri
eða reykháf hefur á þann hátt
kveikt í veiðarfærum og er því
gott ráð að gegnvæta þurr veið-
arfæri í þannig veðri.
Á stærri skipum hafa vindl-
ingastubbar oft lent ofan á yf-
irbreiðslur á björgunarbátum og
þannig orsakað eld og skaða á
öryggistækjum skipsins.
— Af öðrum eldhættum má
nefna sjálfsíkveikjuhættu í not-
uðum klútum og olíublautum
tvisti.
Skilyrðislaust skal varast að
safna slíku að sér og safnist,
1. Elds verður of seint vart.
2. Eldur hefur breiðst fljótt
út, vegna sprenginga eða
annarra óvæntra aðstæðna.
3. Röng handtök við slökkvi-
starfið.
4. Slökkvitæki hafa ekki ver-
ið í lagi, handslökkvitæki
tóm, slöngur fúnar o. s.
frv. eða slökkvitæki hefur
beinlínis vantað.
5. Áhöfnin hefur verið illa
eða algerlega óæfð í með-
ferð slökkvitækja og aldrei
látið sér eldsvoða um borð
til hugar koma.
6. Allt fyrirkomulag um borð
mjög slæmt, ef eld ber að
höndum.
7. Skilrúm, dælur og annað
slíkt, sem getur hindrað
frekari útbreiðslu elds hafa
verið í ólagi.
6% af eldsvoðunum um borff elga sér upp-
tök í blrgffageymslum skipanna, dekkhús-
um, geymslukrókum, botntönkum o. o. frv.
það fyrir, þá skal geyma allan
olíublautan tvist og klúta í loft-
þéttum stál- eða járnílátum.
Óvarleg meðferð glóðarlampa,
rafmagnsofna, logsuðutækja o.
fl. orsakar ávallt fjölda bruna.
Lélegar rafmagnsleiðslur og
slæleg einangrun skapa mikla
hættu og eru algeng eldsorsök.
stóreldsvoða um borð í skipum
I stuttu máli hafa aðalorsakir
orðið vegna eftirfarandi:
Eftirlitsferðir.
Aðskilja vel sprengjuhætt
rúm í skipinu.
Skipuleggja áður hvað gera
skuli.
Eftirlit.
Forsjá skips og áhafnar.
Reyna að bæta úr þessu á sem
beztan hátt, ef unnt er.
Eftirlit.
Ráð:
23