Sjómannablaðið Víkingur - 01.06.1969, Qupperneq 37

ar þið tvö týndust og við Kitty
vorum alls staðar að leita að ykk-
ur?“ spurði stýrimaðurinn í sama
tón sællar endurminningar.
Hann leit í augun á Hetty og
sá með fögnuði, að þau Ijómuðu
af blíðri og lotningarfullri að-
dáun.
„Þér hafið drukkið yður full-
an,“ endurtók skipstjórinn.
„Hvernig dirfist þér að tala
svona í áheyrn dóttur minnar?"
* „Það er ekki nema rétt að ég
viti það,“ sagði Hetty og rétti úr
sér. „Það væri gaman að vita
p hvað mamma segir um þetta allt.“
„Segðu móður þinni það, ef þú
þorir,“ sagði skipstjórinn, sem nú
var óður og uppvægur. „Þú veizt
hvernig hún er. Þetta er allt bull
úr stýrimanninum.“
„Mér þykir þetta leitt, skip-
stjóri,“ sagði stýrimaður, ef ég
hef sagt nokkuð, sem yður kem-
ur illa, eða sært tilfinningar yð-
ar á nokkurn hátt. Auðvitað kem-
ur þetta yður við og ekki mér. Ef
til vill segið þér, að þér hafið
aldrei heyrt Bessie Watson
nefnda á nafn?“
„Mamma skal fá að heyra hana
nefnda,“ segði Hetty, meðan fað-
ir hennar úrræðalaus var að ná
andanum.
„Þér getið ef til vill sagt okkur,
hver þessi Bessie Watson er, og
hvar hún býr?“ sagði hann loks-
ins.
„Hún býr með Kitty Loney,“
svaraði stýrimaður blátt áfram.
Skipstjórinn reis á fætur, og
hann var svo ægilegur í fasi, að
Hetty hallaði sér ósjálfrátt að
í stýrimanninum til að fá vernd.
Frammi fyrir augunum á skip-
stjóra sínum lagði stýrimaðurinn
arminn um mittið á henni, og
svona stóðu þau um stund hvert
andspænis öðru og þögðu. Þá leit
Hetty upp og talaði.
„Ég fer sjóleiðis heim,“ sagði
hún stuttlega.

Á sjó er nú niikió talaiV imi sjálfvirkni. En í því felst stórfækkun á fólki til starfa.
Sjálfvirkni á aó sjólfsögðu rétt á sér að vissu inarki, en takmörk eru þar sem annars
staðar. Mjög er því nauðsynlegt, að samtök útgerðarmanna og sjómanna ræðist við og
skiptist á skoðunum um hversu mikla sjálfvirkni er hægt að taka upp, svo að hún horgi
sig í framkvæmd fyrir rekstur og öryggi skipanna. Einliliða ákvörðun annars aðilans,
þótt fái á sveif með sér stjórnvöhl hvers tímahils, mega ekki ráða einstefnuakstri í þessu
mannlega og efnishyggju máli. — Myndin sýnir, hvernig sænskur teiknari hugsar sér
hið mikla álag, sem fram keinur á áhafnir skipanna, þegar fullkominn skihiingur situr
ekki í fyrirrúmi um þessi mál.
OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO
Móðurmálið
Vort djarfa, fagra móðurmál,
eins mjúkt sem gull og hvellt sem stál,
þú sigurtunga í sögu og brag,
þú sætast hljómar þennan dag
í brjósti hverju, er bærist hér —
og börn þín gleymi aldrei þér.
Og orð þín þarf hér eggjansterk,
því oss er skipað mikið verk:
við fósturlandsins frægðarstarf,
með föðurlandsins sæmd í arf,
af höndum inna æviþraut
með alþjóð fyrir keppinaut.
Þú okkar barna móðurmold,
vor mikla, nýja óðalsfold,
sem vöggur niðja vorra átt,
sem vorum gröfum lykur brátt:
Vor þjóð er smá og þrekað lið,
en þér skal enginn dyggri en við.
Stephan G. Stephansson.
<x>oooooooooooooooooooooooooooooo<xxxx>
215
VÍKINGUR
, ooooooooooooooooooooo