Sjómannablaðið Víkingur - 01.08.1972, Síða 44

rtthcmbt*. W?,
Qt*t ihilltf’g
8 -•=»nt for I
Blaöiö sem dafnaöi
á róggreinum sínum um /slendinga.
MlfUÍIEE.S BIKSBLS
D1AM0XÐJÚBHÍ3E
BRiXHAM TOPS:
£200,000 !
S ''piÍK i»pi*swJ«ttle 5 ■'
* % thai Ui*\ 1í«Si-' •
■ ' ' iiísfwsísy «'vin!i! .««j>
■íi.i'W) fcr iK >aiiitij»gs S
' W»4 SM'OVt'XÍ ;
síw) w)(i<5!<' <*{
mi \
Kaldar kveðjur árið 1953
Útgerðarmenn og blaðamenn í
Bretlandi hafa sent Islending-
um næsta kaldar kveðjur nú um
hríð. Er þar fremst í flokki blað-
ið The Fishing News, sem nú hef-
ur verið stækkað til mikilla
muna. Virðist sú stækkun ekki
hvað sízt hafa verið til þess, að
fá aukið rúm fyrir róggreinar
um fslendinga, og þá alveg sér-
staklega íslenzka sjómenn. Kem-
ur nú varla svo út blað af The
Fishing News, að þar séu ekki
greinar fullar af fjandskap í
garð íslendinga, þar sem þeim
eru bornar á brýn hvers konar
vammir og þeir sakaðir um fá-
dæma varmennsku. Þegar blaðið
skýrði um daginn frá töku brezka
togarans, sem sektaður var fyrir
landhelgisveiðar við Austfirði,
talaði The Fishing News um
„villimennsku“ fslendinga, ,,ó-
skammfeilni“ og þar fram eftir
götunum. Einhver svívirðileg-
asta greinin, sem blað þetta hef-
ur ennþá birt í tilefni af land-
helgisdeilunni, sá dagsins ljós í
dálkum þess 19. september s. 1.
Er hún byggð á viðtölum við
nokkra brezka togaraskipstjóra.
Þar eru borin á borð fyrir brezka
lesendur svo svívirðileg ósann-
indi um fslendinga, að annað
eins hefur naumazt heyrzt áður,
þótt mörg ófögur orð hafi brezk-
ir útgerðarmenn og skipstjórar
látið eftir sér hafa. Þarna er full-
yrt, að íslendingar sýni hina
mestu villimennsku gagnvart
sjúkum sjómönnum brezkum og
hagi sér eins og varmenni, þegar
enskir togarar hafa orðið fyrir
sjótjóni og þurft að leita á náð-
ir þeirra um viðgerðir eða aðra
hjálp. Þá er staðfest, að allir
brezkir togarar, sem teknir eru
af íslenzkum varðskipum, hljóti
háar sektir, hvort sem þeir hafa
verið innan landhelgi eða utan!
Farið er háðulegum orðum um
íslenzka sjómenn í sambandi við
fiskflutninga þeirra til Bretlands
á stríðsárunum: Þeirþykjasthafa
lagt sig í mikla hættu og goldið
veruleg afhroð, misst hlutfalls-
lega mikið bæði af mönnum og
skipum, en sannleikurinn sé sá,
að það tjón muni vera tífallt
minna en þeir vilji vera láta.
Loks klykkir blaðið út með þeim
spaklegu orðum, að Ijótustu sög-
urnar um framkomu fslendinga
í garð brezkra sjómanna séu enn-
þá ósagðar. Þær kunni þó að
verða rifjaðar upp við tækifæri!
Þarflaust ætti að vera að segja
nokkrum íslenzkum manni hvers-
konar skrílblaðmennska hér er á
ferðinni. Hitt er aftur á móti
nauðsynlegt, að brezkur almenn-
ingur fái að vita sannleikann í
þessum efnum, þar eð það getur
haft mikilvæg áhrif í sambandi
við lausn landhelgisdeilunnar.
Islenzk stjórnvöld og aðrir, sem
aðstöðu hafa til, þurfa því að
koma sem víðast á framfæri rétt-
um upplýsingum um styrjaldar-
fórnir Islendinga, hin giftusam-
legu björgunarstörf þeirra, sem
brezkir sjómenn hafa ekki sízt
notið góðs af, svo og afsönnun
þeirra ósönnu staðhæfingar, að
Englendingar búi hér við annan
og minni rétt en aðrar þjóðir.
En framar öllu öðru verða Bret-
ar að fá að vita það, að íslend-
ingar munu aldrei slaka til um
hársbreidd í sambandi við fisk-
veiðilandhelgina. Svívirðingar og
ærumeiðingar brezka útgerðar-
manna, togaraskipstjóra og
blaðasnápa breyta þar engu um.
Þær lýsa aðeins vanmáttugri
reiði skammsýnna manna, sem
ekki njóta í fullum mæli þeirra
hlunninda, að mata krókinn á
kostnað Islendinga.
Styrjaldarfórnir í mannslífum
Einhver ósanngjarnasta rödd,
sem kvatt hefur sér hljóðs
í sambandi við brezka lönd-
unarbannið á íslenzkum fiski,
kemur fram í The Fishing
News hinn 22. ágúst s.l. og á
að vera svar við vinsamlegri
grein um Island og Islendinga,
er skömmu áður hafði birzt þar
í ritinu eftir Mr. Bate. Það er
einn æðsti ráðamaður togara-
skipstjórafélagsins í Grimsby,
Fieldwood skipstjóri, er kveður
sér þar hljóðs, og fer ekki dult
með óvild sína í garð íslands og
íslenzkrar sjómannastéttar.
Telur hann greiðslu þá, er ís-
lenzkir útgerðarmenn og sjó-
menn hafi fengið fyrir fisk i
Bretlandi á síðari styrjaldarár-
unum, hafa verið mikils til of
háa, og það hafi verið mjög leitt,
að Bretar skyldu hafa orðið að
taka við fiskinum. Brezkir sjó-
menn hefðu fúslega tekið þetta
verk að sér, en í stað þess hafi
þeir verið látnir stunda tundur-
duflaveiðar og hreinsa skipaleið-
ir fyrir aðra, þar á meðal Islend-
inga. Bretar hafi á þessum ár-
um fært svo miklar styrjaldar-
fórnir í mannslífum, og sé þar
afhroð Islendinga ekki sambæri-
legt, enda hafi engar tölur verið
færðar fram um slíkar fórnir
þeirra. Loks heldur hann því
fram, að brezkir sjómenn hafi
„fundið“ fiskimiðin umhverfis
Island og stundað veiðar þar um
60 ára skeið, og virðist hann telja
VlKINGUR
308