Sjómannablaðið Víkingur - 01.08.1972, Blaðsíða 61

Sigurður Jóhannsson
fyrrverandi skipstjóri
SJcuggar sundrast, sólir rísa,
sortna og hverfa í geiminn auóa
Skammt er milli skers og báru
skammt er milli lífs og dauöa.
Hver er sinnar sólar smiöur
sannleiksfegurö kynninganna.
Veróur ávalft efni í grunninn
undir hallir minninganna.
Svo kvað skáldið, en eru ekki
þessi orð þess sígild og eiga
hljómgrunn með mörgum okkar
á öllum tímum. Meðan allt leik-
ur í lyndi og sól framfara og
þroska býr með okkur, erum við
frjáls og áhyggjulaus fyrir morg-
undeginum.
En svo skeður það óumflýjan-
lega, að alvarleg veikindi steðja
að og framundan eru brostnar
vonir og dauðinn á næsta leiti.
Þá reynir á hið andlega atgervi
hvers og eins. Viðbrögð okkar eru
mörg og ólík, eftir skapgerð og
andlegum þroska, „en þegar kall-
ið kemur kaupir enginn frí“.
Þessi fáu orð eru að skjóta upp
kollinum úr djúpi hugans, frá
minningum um mörg góð liðin
ár, þegar vinur er kvaddur.
Sigurður Jóhannsson er látinn.
Fánar allra verzlunarskipa í
Reykjavíkurhöfn færast frá húni
í hálfa stöng. Þetta er gert í
hljóðri látlausri athöfn, til þess
að tilkynna okkur samstarfs-
mönnum og vinum hans, að hann
hefði beðið ósigur í stríðinu við
manninn með ljáinn.
Sigurður Jóhannsson var fædd-
ur í Reykjavík, 25 jan. 1914. For-
eldrar hans voru þau ágætu hjón,
Sigríður Dagfinnsdóttir, sjó-
manns úr Reykjavík og faðir
hans var Jóhann Guðmundsson,
skipstjóri frá Hafnarfirði. Ung-
ur að árum tók hann próf frá
VlKIN GUR
Flensboi'garskólanum í Hafnar-
firði, en lauk prófi úr farmanna-
deild Stýrimannaskólans í
Reykjavík 1937 þá 23 ára. Sig-
urður var tvíkvæntur. Fyrri kona
hans var Anna Hulda Jónsdóttir.
Þau slitu samvistum, barnlaus.
Síðari kona hans var Hjördís
Einarsdóttir og áttu þau saman
3 dætur: Sigríði, Ágústu ísafold
og Erlu. Þá átti Sigurður son
Karl Harry, áður en hann kvænt-
ist.
Leiðir okkar Sigurðar lágu
fyrst saman á gömlu Esju um
tveggja ára skeið. Þar fékk liann
sinn fyrsta skóla, á verzlunar-
skipi. Hygg ég að vera hans þar
hafi veitt honum holla og góða
reynslu undir þau störf, sem hann
átti eftir að gera að ævistarfi
sínu, stýrimennsku og skipstjórn
hjá Eimskipafélagi Islands. ffiá
því félagi starfaði hann frá þrí
hann fór af gömlu Esju 1934 og
til dauðadags. Sigurður hætti
siglingum 1964 og varð þá for-
stöðumaður vöruafgreiðslu fél-
agsins þar til yfir lauk.
Að félagsmálum í Stýrimanna-
félagi íslands og síðar í Skip-
stjórafélagi íslands vann Sigurð-
ur af lífi og sál. Hann var þéttur
á velli og þéttur í lund, vilja-
sterkur og átti gott með að beita
sér að verkefnum, sem fyrir lágu
hverju sinni. Þess vegna voru
honum falin svo mörg og vanda-
söm nefndarstörf fyrir stéttar-
félög sín, og þeir eru fjölmargir
sem senda honum hlýjar þakkir
fyrir fómfúst og óeigingjarnt
starf í stéttabaráttu liðinna ára.
Nú hefur ský brugðið fyrir
sólu, um stund. En bak við
öll ský og þokusúld, er sólin
að vinna sitt miskunnarverk í
þágu alls sem lifir. Sama má
segja um trúna. Hún er sú
Sigurður Jóhannsson
ind sem sálin teigar sinn kraft
frá og án trúar er mannlegt líf,
áðeins eyðimörk, einskisnýts til-
gangs.
Því vil ég að lokum láta koma
fram í þessum fáu orðum, um
þann mann úr sjómannastétt, sem
ég hef metið mest, að hann var
trúr jafnaðarstefnunni, frjáls í
hugsun og víðsýnn í trúmálum.
Slíks manns er gott að minnast
og mikil huggun að eiga sterka
von að hitta hann aftur hinum
megin, þegar röðin kemur að okk-
ur og við höfum mesta þörf fyrir
handleiðslu góðs vinar. Aldraðri
móður, konu og börnum og öðr-
um ástvinum, sendum við hjónin
okkar dýpstu samúð.
Nú hefur þú vinur, ýtt úr vör,
fleyi þínu og sett stefnu á nýtt
framtíðarland. Ég bið Guð að
gefa þér hagstæðan byr yfir álinn
og þér hlotnist að taka rétta
stefnu að fótum frelsarans.
Hafðu þökk fyrir samverustund-
irnar. Sigldu heill.
Theodór Gíslason•
325