Sjómannablaðið Víkingur - 01.09.1977, Blaðsíða 9
Hallfreður Guðmundsson:
/*
legur
óðó*
Gamall vinur og velunnari Víkingsins frá upphafi, Hallfreöur
Guðmundsson fyrrum skipstjóri og hafnsögumaður á Akranesi
varð áttræður 23. júní í fyrra.
Hallfreður verður, þeim er honum kynnast, eftirminnileg pcr-
sóna.
Hann er gæddur frásagnarhæfileikum í meira en meðaliagi;
dregur upp skýrar myndir af liðnum atburðum úr viðburðarríkri ævi
sinni, hafa margar skemmtilegar greinar birst eftir Hallfreð á
liðnum árum í Víkingi og ennþá er hann stálminnugur, þrátt fyrir
átta áratugina.
Hallfreður var mikill félagshyggjumaður og bar hag og velferð
sjómannastéttarinnar mjög fyrir brjósti. Sýndi ósvikinn metnað
fyrir hennar hönd, við ótal tækifæri.
Hann var formaður Skipstjóra- og stýrimannafélagsins Hafþórs
í 18 ár, var fulltrúi félagsins á þingum FFSÍ árum saman og vakti
oft athygli þingfulltrúa fyrir snjallar ræður og rökfastar tillögur.
Þá mætti síst gleymast að geta þess, að Hallfreður var driffjöðrin
í hátíðahöldum Sjómannadagsins á Akranesi og formaður „Dags-
ins“ f jölda mörg ár.
Við þau mörgu tækifæri mun hann hafa haldið sínar snjöllustu
ræður — blaðalaust. — Má fullvíst telja að hann hafi, ásamt svo
mörgu Skagafólki, sett sinn eftirminnilega svip á þá hátíðar-
stemmningu, sem þeim tókst að skapa á þessum degi sjómannanna
uppi á Skaga.
Enda þótt Hallfreður Guðmundsson hafi fyrir allmörgum árum
hætt störfum, eftir langan og oft strangan vinnudag, er hann and-
lega mjög hress og er það von okkar að við fáum að birta fleiri
frásagnir úr æviskeiði hans, áður en hann er allur.
G.J.
Hallfreður Guðmundsson.
Það var árið 1931 að ég var
stýrimaður á Pétursey, sem var
gufuknúinn línubátur, gerður út
frá Hafnarfirði.
Reyndar var skipið frá Reykja-
vík, en hana áttu tveir bræður
héðan úr bænum, þeir hétu
Guðmundur Guðmundsson og
Albert Guðmundsson.
Skipstjórinn á Pétursey hét
Björn Hansson, en hann hafði
ekki full réttindi á svona stórt skip
og því var annar maður með, sem
fullnægði hinum lagalegu kvöð-
um.
Þetta var alsiða í þá daga.
Aðalbjörn Bjarnason hét sá, mesti
myndarmaður og kunnur skip-
stjóri í sinni tíð.
Ég á margs að minnast frá veru
minni í skipsrúmi hjá Birni Hans-
syni, því hann er einn eftirminni-
legasti skipstjóri sem ég sigldi
með, og var ég þó með mörgum.
Ferð sú sem ég ætla að segja frá
er ekki einn róður, heldur miklu
frekar saga frá einni lögn. Við
vorum á vetrarvertíð og höfðum
verið að veiðum í Grindavíkursjó.
Þá gerði norðan hvassviðri og
lögðum við línuna grunnt undir
berginu um daginn.
VÍKINGUR
297