Sjómannablaðið Víkingur

Árgangur

Sjómannablaðið Víkingur - 01.09.1977, Blaðsíða 11

Sjómannablaðið Víkingur - 01.09.1977, Blaðsíða 11
með aflann fyrir bylnum. Hann brast á með snjókomu svo ekki sást út úr augum. Þetta veður stóð ekki lengi. Við slóvuðum alla nóttina, en undir morguninn lygndi hann og gekk í norðrið með hreinviðri. Björn var samt ekki að baki dottinn, heldur vildi hann nú endilega beita og leggja nokkrar lóðir þarna við Reykjanesið, sem gert var, en ekkert hafðist nú upp úr því nema erfiðið. Það var erfiður dagur sem fór í hönd. Við byrjuðum að koma fiskinum undan — kasta honum á höndum — upp úr lestinni og að- gerðin hófst. Nokkuð af þessu urðum við að heisa í körfum upp úr lestinni og var það illt verk og seinlegt og stóðum við í aðgerð- inni alla leiðina inn til Hafnar- fjarðar, þar sem aflanum var landað. Pétursey var gott skip á þeirrar tíðar mælikvarða. En það er til marks um afkomu manna og út- gerðarinnar á þeim tímum, að þrátt fyrir mikinn afla á þessari vertíð og ráðdeild útgerðarinnar, þá misstu þeir nú samt skipið. Svo mikið fiskaðist, að það varð að fá preseningar lánaðar víða að til þess að verja fiskistæðurnar, en — þrátt fyrir allt, þá varð tap og þeir misstu þetta ágæta skip. Afdrif Péturseyjar voru þau, að hún fórst síðar á síldveiðum, en þá hét hún Örninn. Pétursey var mikið skip. JG Gamla konan og hafið Aldrei síðan menn fyrst ýttu fleytu úr vör hafa örlögin leikið jafnundarlegan leik með hundrað manns á hafi til þess að uppfylla guðlegan tilgang. f október árið 1829 lagði skútan Hafgúan úr höfn í Sidney í Ástralíu. Skipstjóri var Samuel Molbrow og skipshöfnin átján manns. Ferðinni var heitið til Rafflesflóa. Torr- es-sund er illræmt fyrir ótölulegan grúa skerja og boða; liggur það milli Ástralíu og Nýju Guineu. Þar tók skútan niðri á skeri og fórst. Skipshöfninni tókst að klifrast upp í kletta fyrir ofan sjávarmál og beið þar í þrjá sólarhringa í von um björgun. Þá voru mennirnir teknir um borð í barkskipið Swiftsure, sem leið átti þar framhjá. En tveim dögum síðar strandaði Swiftsure einnig og brotnaði í spón. Menn- irnir átján af Hafgúunni og fjórtán manna áhöfn Swiftsure syntu í land og þar voru þeir strandaðir þangað til skútan Governor Ready með 32 manna áhöfn kom í ljós og bjarg- aði þeim. En þessir blessaðir hrak- fallabálkar voru ekki enn úr allri hættu. Á leiðinni til Papúa hremmdi ógæfan þá í þriðja sinn. Það kviknaði í Governor Ready og brann skipið til ösku á nokkrum klukkustundum. Og þrír flokkar skipreika manna gripu til björg- unarbátanna og rak þá út á regin Kyrrahafi, nú orðnir sextíu og fjórir að tölu. Og ennþá varð ann- að skip þeim til bjargar. Það var kútterinn Comet, sem tók mennina um borð. En þeir voru ekki lengi í paradís. Skip þetta fórst í feikna- stormi, sem allt í einu skall á, og aftur rak nú mennina um Kyrra- hafið og var nú tuttugu og einn maður í viðbót, skipshöfnin af síð- asta skipinu. Þeir héldu sér dauðahaldi í rekaldið í átján hræðilegar klukkustundir, þar til áhöfnin á skipinu Júpiter, sem var á leið til Vestur-Ástraliu kom auga á þá, en á því skipi voru þrjátíu og átta menn. Ekki er gott að gera sér í hugarlund hvað skipsmenn hafa hugsað, er þeir veittu þessum áttatíu og fimm gestum viðtöku um borð, en þeiin var vitanlega bjargað. En viti menn — varla voru þeir búnir að ná sér eftir volkið, þegar Júpiter rekst á boða, sem rífur gat á kjöl skipsins. Og nú voru hinir skipreika menn orðnir 123, þar á meðal 5 skipstjórar og jafnmargir flokkar yfirmanna. Og þeir hírður á hálum klettunum í hafinu þangað til sjötta og síðasta skipið City of Leeds, farþega-segl- skip með 100 farþega bjargaði þeim. Farþegar og skipshöfn ætluðu ekki að trúa sínum eigin eyrum, þegar þeir heyrðu hvað drifið hafði á daga þessa fólks. Læknir nokkur, Thomas Sparks að nafni, sem var skipslæknir á City of Leeds, gekk um stund meðal hinna skipreika manna og hlýddi á tal þeirra. Allt í einu sagði hann: VÍKINGUR 299

x

Sjómannablaðið Víkingur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Sjómannablaðið Víkingur
https://timarit.is/publication/335

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.