Sjómannablaðið Víkingur - 01.09.1977, Blaðsíða 13

Öryggismál
eiga ávallt að
vera á dagskrá
Víkingnum hefur borist Skýrsla Rannsóknarnefndar sjóslysa fyrir
árið 1976 sem út kom í ágústmánuði sl. á vegum nefndarinnar, en hana
skipa: Haraldur Henrysson, formaður, Ingólfur Stefánsson, frá Far-
manna- og fiskimannasambandi fslands, Ingóifur Þórðarson, frá
Slysavarnafélagi íslands, Jónas Haraldsson, frá Landssambandi ís-
lenskra útvegsmanna og Sigfús Bjarnason, frá Sjómannasambandi
íslands. Framkvæmdastjóri nefndarinnar er sem fyrr Þórhallur Hálf-
dánarson og er skrifstofa nefndarinnar í Slysavarnahúsinu, Granda-
garði, Reykjavík. Sími hennar er 25105.
Frá því að Víkingurinn hóf göngu sína hafa öryggismálin verið
óspart rædd og um þau ritað í blaðinu, enda er tala þeirra greina, sem
um þau hafa birst, orðin legió.
Þessvegna, en ekki þrátt fyrir, þykir hlýða að skýrslu þessari séu
gerð nokkur skil, ekki síst nú þegar sólargangur styttist, lægðum
fjölgar og veður gerast vályndari með hausti og komandi vetri.
Rúmsins vegna verður aðeins drepið á sjálf slysin og svo niður-
stöður eða álit nefndarinnar, en aðdraganda og frekari orsökum að
slysinu sleppt. Lesendum Víkings skal hinsvegar bent á, að Skýrslan
hefur verið send samtökum sjómanna, bæði innan FFSÍ og SSÍ til
dreifingar, svo að auðvelt mun fyrir sjómenn og aðra þá, sem áhuga
hafa á að kynna sér þessi mál nánar, að fá hana til aflestrar og
íhugunar.
Skýrslan er sannarlega þess virði og mikilvægt heimildargagn
ritstj.
Starf nefndarinnar 1976
Á árinu 1976 sinnti nefndin
aðallega hinu hefðbundna verk-
efni sínu, að fara yfir sjópróf
vegna sjóslysa og reyna að gera sér
grein fyrir orsökum þeirra. Er það
sem fyrr aðalefni skýrslu
nefndarinnar að birta atvikalýs-
ingar og niðurstöður. Einnig hefur
VÍKINGUR
Útdráttur úr
Skýrslu
Rannsóknarnefndar
sjóslysa 1976
Þórhallur Hálfdánarson, fram-
kvæmdastjóri Rannsóknarnefndar
sjóslysa.
nefndin sinnt ýmis konar athug-
unum og bréfaskriftum í sam-
bandi við þau slys, sem um hefur
verið fjallað og reynt að koma til
leiðar úrbótum, þar sem hún hef-
ur talið þeirra þörf. Eru það aðal-
lega Samgönguráðuneytið og
Siglingamálastofnun ríkisins, sem
nefndin snýr sér til í þessum efn-
um enda eru það þeir aðilar, sem
einkum fjalla um öryggi skipa og
vald hafa til að gefa ákveðnar
reglur og fyrirmæli þar að lútandi.
Sjónarmið og ábendingar
nefndarinnar hafa yfirleitt mætt
301