Sjómannablaðið Víkingur - 01.07.1990, Qupperneq 27

Það hefur mörg-
um íslendingum
reynst góður skóli
að fara utan til að
afla sér þekkingar
og reynslu, en ekki
síst til að sjá ísland
í öðru Ijósi. íslend-
ingum hættir oft til
að ofmeta sitt og
sína og verður jafn-
an illilega hverft við
ef aðrir eru á öðru
máli, samanber
söngvakeppni sjón-
varpsstöðva. Það
er ekkert öðruvísi
með sjávarútveg-
inn í þessu sam-
bandi og má þar til
nefna síldarsölu-
samninga, þar sem
íslendingar telja
sjálfsagt að þeir fái
hærra verð en aðrir,
svo og í öðrum fisk-
sölumálu.
Við höfum legni talið að Am-
eríka væri óþrjótandi brunnur
fyrir gæðaafurðir frystihúsanna
og víst er að okkar mönnum
hefur tekist vel að auglýsa okk-
ar vöru og náð að halda uppi
háu verði á mörkuðum þar. En
heima fyrir höfum við síður en
svo létt þeim leikinn; verkföll,
sveiflur á gengi og aðrir draug-
ar, sem hafa reynst okkur tíðir
fylgifiskar á undanförnum ár-
um, hafa valdið miklum sveifl-
Fiskiðn í örum vexti
Nú þegar eru tvö nýsjálensk
fyrirtæki komin langt á leið með
að hafa í höndunum sam-
keppnishæfa framleiðsluvöru
og önnur bíða átekta eftir
hvernig þeim vegnar. En hvar
stendur nýsjálenskur fiskiðn-
aður og hvers er hann megn-
ugur?
Nýsjálendingnar eru, eins og
flestir vita, landbúnaðarþjóð
um á framboði. Eitt árið eyða
fyrirtækin miklum fjárfúlgum í
leigu á frystigeymslum en það
næsta verða sölumenn að fela
sig fyrir reiðum kaupendum
sem stólað hafa á okkar vöru.
Langlundargeð viðskiptavina
okkar er síður en svo óþrjótandi
og því skiljanlegt að þeir séu
ætíð opnir fyrir nýjum mögu-
leikum. Og þá kemur að spurn-
ingunni sem ég varpaði fram í
upphafi greinarinnar: Stendur
íslendingum ógn af Nýsjálend-
ingum á Ameríkumarkaði?
þar sem búfjárrækt skipar hvað
stærstan sess. En eins og allar
aðrar þjóðir, sem lifa við sjó, líta
þeir hýru auga á þann auð-
lindamöguleika sem í fiskiðn-
aði felst.
í fyrstu byggðist fiskiðnaður-
inn á grunnslóðarfiskveiðum á
litlum snurvoðar- og línubátum.
Þessar veiðar eru enn stund-
aðar en sú útþensla sem átt
hefur sér stað í nýsjálenskum
fiskiðnaði hefur verið í botnfisk-
veiðum og þá aðallega „orange
roughy" að þakka. Sú fiskteg-
VÍKINGUR 27