Sjómannablaðið Víkingur

Árgangur

Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1997, Blaðsíða 42

Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1997, Blaðsíða 42
syni, með kennsluaðferðum sem ekki var hægt að misskilja. Reyndir sjómenn gátu verið ótrúlega natnir og nærgætnir við að kenna viðvaningi, en vei þeim sem óhlýðnaðist, sér í lagi ef um öryggisreglur var að ræða. Svo var það samfélag átján rnanna, heila HH HellyHansen LIFTRYGGING / Skeifunni 1 3 sími 588 7660 fax581 4775 vertíð, um borð í litlum síldarbátum eins og ég var nær eingöngu á. Þá er eins gott að koma sér vel saman. Á Jóni Þorlákssyni var ég í koju með Færeyingi og á vakt með Dana. Skömm er að því, en ég man ekki lengur hvað Færey- ingurinn hét, en honum á ég að þakka að- dáun mína á löndum hans. Þetta var ung- ur maður, snyrtilegur, ljúfur og svo róleg- ur, að ég sofnaði við það eitt að hann kom i koju. Auk þess valt ég minna með hann við hiið mér. Hann flýtti sér aldrei en var ekkert seinni en aðrir þegar á lá. Frá hon- um hef ég rök Færeyinga fyrir Jrví að mað- ur eigi ekki að flýta sér í vinnu. Það Jtýði ekkert því hún haft oyngan enda; og svo komi alltaf nógur tími. Eitt sumar á vakt með Börge Pedersen var á við mörg ár sem ég lærði dönsku í skóla. Hann kom að mirmsta kosti talmál- inu inn í hausinn á mér að því rnarki sem unnt var. Hins vegar rak ég mig á það næsta vetur, að tungutak hans átti ekki alltaf við í dönskustílum í Menntaskólan- um á Akureyri. Börge var húmoristi eins og Danir gerast bestir og áhugamaður um mat. Hann var ennþá að bæta sér upp matarskortinn á stríðsárunum. Einkum átti hann mikinn kryddkvóta ónotaðan. Alltaf var hann í góðu skapi, söng mikið, og oft er við vorum tveir í stýrishúsinu: Ud í det vidne blu, sejlede en bád med to. Danaóvildin úr sögubókum Hriflu- Jónasar hvarf mér Jtetta sumar. Næstu tvö sumur var ég á Björgvin frá Keflavík, nýjum sjötíu tonna bát. Skip- stjóri var Kristján Ásgeirsson, kallaður Kitti Geiri, mikill aflamaður, en frábrugð- inn þeim flestum að því leyti hvað hann var hæglátur. Hann hækkaði sjaldan rödd- ina og öskraði aldrei, ekki einu sinni í lát- unum við að kasta á vaðandi síld. En flskaði samt. Af öllum einkunnum sem ég hef fengið um dagana, Jtykir mér einna vænst um viðurkenninguna sem fólst í því, að Kitti Geiri skyldi hringja til Akur- eyrar og bjóða mér að fyrra bragði pláss hjá sér aftur. Áhöfnin á Björgvin var að mestu leyti úr Keflavík, úrvalsmenn, flestir ungir, hraust- ir og hressir. Létt var yfir þessum mann- skap, um borð og ekki síður í landi. Skemmtiiegastur var Baldur Hjálmtýsson, Keflvíkingur, einn mesti húmoristi sem ég hef kynnst. Hann gat gert gaman úr öllu. Eftir rosalega skammadembu, sem hann fékk frá einum félaga okkar, leit hann á armbandsúr sitt og sagði rólega við okkur hina: „Þetta er versti tíminn hans“. Hann umsamdi stundum veðurspárnar. Ein var svona: „Gæti rignt ef í það færi“. Eitt sinn tók hann mig með sér í liðs- könnun á Siglufirði. Var hún fólgin í jtví að ganga fyrir framan röð af síldarstúlkum við söltun. Röðin var ótrúlega löng og á mörgum samliggjandi síldarplönum, enda var að Ijúka einni síðustu stóru söltunar- hrotunni sem ég man eftir. Uppábúinn, hár og myndarlegur, með brennivíns- flösku í botnlangastað, gekk Baldur með- fram röðinni, gantaðist við stúlkurnar, gaf ráð og jafnvel fyrirskipanir. Mér leist ekki á blikuna þegar við kom- um á eitt planið þar sem stúlkurnar voru orðnar úrvinda af vökum og þreytu. Bald- ur rak augun í stóra stafl á húsi bak við þær, þar sem stóð Söltunarstöð Ólafs Ragnars, og sagði um leið og hann sá staf- ina, hátt og með myndugleika: „Skilaboð frá Óla Ragnars, skilaboð frá Óla Ragnars: Það á skera sporðinn af í næstu tvær tunn- ur“. Snarlega dró ég hann burt þegar ör- Jtreyttar stúlkumar hófu að bregða hnífn- um á sporðinn. í lúkamum á Björgvin var ég að sofna þegar Baldur skilaði sér um borð í lok nokkurra daga landlegu á Siglufirði. Að- eins eimt skipsfélagi auk Baldurs átti ólok- ið veislunni, en var að gefast upp og kom- inn í koju. Hann hét Jón, lærður húsgagna- smiður og hafði af því hlotið viðumefnið mubla, sem breyttist í meðfömm og varð Jón kommóða. Enginn bilbugur var á Baldri. Tók hann upp á ýmsu til að fá Jón í selskapsform, en án árangurs. Jón neitaði meira að segja að jtiggja sjúss og dró teppi yfir höfúð. Þá seildist Baldur í vaskafat á Iúkarsborðinu, sem í var skonrok og hart kex handa næt- urvaktinni, en það var nokkurn veginn það síðasta sem menn lögðu sér til munns þarna um borð. Lét hann hringla í vaskafatinu við eyrað á Jóni kommóðu og sagði ísmeygilega: „Ég er héma með svo- lítið sérstakt handa þér“. Jón dró af sér teppið, horfði sljóum aug- um ofan í vaskafatið og spurði undrandi hvað hann ætti að gera við þetta. „Get- urðu ekki látið það í neðstu kommóðu- skúffuna?“, sagði Baldur, en Jón hvarf snögglega undir teppið. Eftir það ræddi Baldur um stund við kaffikönnuna; hrósaði henni og skamm- aði á víxl, og endaði með því að strjúka 42 SJÓMANNABLAÐIÐ VÍKINGUB
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Sjómannablaðið Víkingur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Sjómannablaðið Víkingur
https://timarit.is/publication/335

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.