Náttúrufræðingurinn - 1932, Side 5

NÁTTÚRUFR.
67
hjá honum stefnuleysi og hringl, svo að hann síðar meir eigi mundi
geta fengið staðfestu við reglubundin istörf. Að hann bannig
hyrfi frá guðfræðinni um nokkurra ára skeið, myndi leiéu til
þess, að honum yrði mjög örðugt að fá viðunandi prestakall á
eftir. En vel metinn frændi Darwins gekk í málið og gat talið
föður hans hughvarf. — Þegar Darwin hitti skipstjórann á
Beagle, sem hét Fitz Roy, var hann hálf hikandi með að taka hann
með í förina. Um það fer Darwin svofelldum orðum í æfisögu
sinni: „Síðar, þegar eg var orðinn handgenginn vinur Fitz Roy,
komst eg að því, að mjög hefði það staðið tæpt, að hann veldi mig
til fararinnar, vegna þess, hvernig nefið á mér var lagað. Hann
trúði því, að hann gæti dæmt um lundarfar manna og skapfestu
eftir andlitsfalli, og hann efaðist mjög um, að maður með eins
vöxnu nefi og eg hafði, myndi hafa nægilegt þrek og skap-
festu til slíkrar farar“. Sýnir þetta, hve mikið getur stundum oltið
á smámunum. Hefði Darwin ekki farið för þessa, er líklegt, að
hann hefði aldrei orðið náttúrufræðingur og ekki ritað bók sína
um uppruna tegundanna.
Darwin var tæp 5 ár í Beagle-leiðangrinum, fr. 27. des. 1831
ti'l 2. okt 1836. — I för þessari nam hann óvenju milcið og margt
af sjálfri náttúrunni og hafði auk þess með sér margt af náttúru-
fræðisbókum, er hann bæði las og studdist við í rannsóknum sín-
um á ferðinni. Nú fékk hann líka í fyrsta sinn, tækifæri til að
beita rannsóknarhæfileikum sínum við margskonar mikilvæg
rannsóknarefni'. Hann var að eðlisfari hugsjónamaður íog hafði
næmt ímyndunarafl, og beitti því, samfara nákvæmum athugun-
um, til þess að leysa úr ýmsum verkefnum, er vöktust upp fyrir
honum á ferðinni. Þá festist og hugur hans við ýmis mikilvæg við-
fangsefni, sem hann síðar starfaði að og reyndi að leysa. Þegar
hann fékk tækifæri til að bera saman dýralífið á meginlandi Suð-
ur-Ameríku og á Galapagoseyjum vaknaði í fyrsta sinni sú skoð-
un hjá honum, að dýrategundirnar mundu smámsaman taka
breytingum. Var það fyrsti vísirinn til rannsókna hans um upp-
runa tegundanna. Festist þessi skoðun í huga hans við frekari at-
huganir og í júlí 1837, tók hann að rita í sérstaka minnisbók alls-
konar athuganir til stuðnings þessari skoðun, sem hann ýmist
fann sjálfur, eða rakst á í ritum annarra vísindamanna.
Árin 1836—42 dvaldi Darwin lengst af í London, og vann
að því, að raða söfnum sínum úr ferðinni og rita um árangurinn
af rannsóknum þeim, er hann framkvæmdi í ferðinni. — Þá reit
hann og ferðasögu sína („Voyage of a Naturalist round the
5*