Náttúrufræðingurinn - 1999, Blaðsíða 90

6. mynd. Aðsetur frœðimanna sem taka þátt í rannsóknum á botndýrum.
sýni er miðað við að fjöldi eintaka af hverjum
hópi fari ekki yfir tiltekna viðmiðun. Þegar
þeim tjölda er náð fyrir einhvern dýrahóp er
hætt að tína úr eintök þess hóps og jafn-
framt skráð hversu mikill hluti af sýninu
hefur verið unninn. Þannig er haldið áfram
uns viðmiðunarfjölda allra dýrahópa er náð
eða sýnið er uppurið. Þó er ávallt haldið
áfram að tína úr eintök mjög fágætra lífvera.
Þessi vinnubrögð eru viðhöfð til að gögnin
veiti sem fyllstar upplýsingar um hlutfalls-
legt magn algengustu tegundanna og jafn-
framt til að sem flestar sjaldgæfar tegundir
komi fram. Óvissuþættir eru þó það miklir að
ógerlegt er að áætla stofnstærðir einstakra
tegunda með þessari aðferð en hinsvegar er
hægt að segja til um afstæðan fjölda, þ.e.
hvort tegundirnar eru sjaldgæfar, algengar
eða í mikilli mergð.
Að llokkun lokinni eru sýnin varðveitt og
upplýsingar um þau skráð í gagnagrunn.
Þessu næst eru flest sýnanna send frá Sand-
gerði til fræðimanna sem rannsaka nánar
tiltekna dýrahópa og greina lil tegunda. I
flestum tilfellum þarf að leita út fyrir land-
steinana þar eð skortur er á íslensku kunn-
áttufólki á þessu sviði. Komið hefur verið á
samvinnu við um 80 innlenda og erlenda
fræðimenn (6. mynd). Nokkrir þeirra hafa
skipulagt rannsóknaverkefni sín þannig að
þeir þjálfa starfsmenn Rannsóknastöðvar-
innar í Sandgerði til að flokka ýmsa dýra-
hópa til algengustu tegunda, en það flýtir
verulega fyrir legundagreiningu hinna
ýmsu botndýra. Starfsmenn stöðvarinnar
eru þannig stöðugt að öðlast meiri þekkingu
og þjálfun sem mun nýtast í framtíðinni.
■ GAGNAGRUNNUR OG
VÍSINDASAFN BOTNDÝRA
Þegar hinir ýmsu fræðimenn hafa lokið við
tiltekna þætti rannsókna sinna, skila þeir til
baka upplýsingum um tegundagreiningar
sínar í miðlægan gagnagrunn verkefnisins.
Gagnagrunnurinn geymir einnig upplýsing-
ar um umhverfisaðstæður á sýnatöku-
232