Náttúrufræðingurinn - 1933, Blaðsíða 23

atfÁTTÚRTJFÍR.
17
Nokkttr orð tim grágæsír og helsíngja.
Frh. -------
2. tegund.
Stóra blesgæs (A. álbifrons Scopoli).
{Myndin eftir A. P. Coward: The Birds of the British Isles and their
Eggs. Series II, 4th. Ed. London 1929).
[Á Norðurlandamálum: Blisgaas, Blisgás, (Hvitpannadtgás), á
þýzku: Blássgans, á ensku: White-fronted Goose].
Samnefni: Branta albiírons, Scopoli; Anas albifrons, Latham; Anser
inedius, Brehm. A intermedius, Naumann.
Lýsing*): Liturinn á höfði og hálsi er all-dökk-mógrár, en
'kverkin og kinnarnar eru þó oftast dálítið ijósari (gráleitari). Fram-
an í enni, umhverfis nefrótina, er mismunandi breið hvít rönd, sem
getur orðið allt að 25 mm þar sem hún nær hæst. Venjuleg breidd
er frá 14—22 mm. Þessi hvíta rönd, eða blesa, nær sárasjaldan
upp undir augun, en aldrei lengra. Stundum er blesan aðeins við
ofanvert nefið, en nær ekki niður að munnvikunum. Stundum er
hún svo að segja jafnbreið niður undir munnvikin. Að neðanverðu,
á milli neðri kjálkanna (á hökunni), sést oft lítið af hvítum lit,
og stundum er hvítan þar svo yfirgnæfandi, að hún nær niður undir
kverk. Blesan er yfirleitt afar breytileg að stærð og útliti, og virð-
* S. Alpheraky (sjá bls. 146) og ennfremur: Kolthoff och Jagerskiold:
Nordens Fáglar.
2