Náttúrufræðingurinn - 1933, Blaðsíða 23

NÁTTÚIlUFn.
181
s
Anamaðkar.
Það var eirm dag í byrjun ágústmánaðar, að eg gekk um
garðinn bak við ,,Skálann“ í Austurstræti. Það var fyrir nokkru
byrjað að rigna og mátti víða í moldarbeðnum undir trjánum
sjá ánamaðlca, sem komnir voru meira en hálfir upp úr mold-
inni. Virtust þeir vera að rannsaka umhverfið og voru mjög fjör-
ugir, en lítið þurfti, að þeir í flýti drægju sig ofan í jörðina; ekki
annað en að stigið væri þungt til jarðar, og það leið æði löng
stund þar til þeir, er þannig hafði verið komin styggð að, komu
aftur upp úr moldinni.
Nokkur skrælnuð lauf, mjó og löng, lágu hér og þar um
garðinn, þau eru af útlendri víðistegund er þarna vex, eg held
það sé salix vitulina (sú tegund er ræktuð erlendis til tunnusviga-
gerðar). Mér datt nú í hug, að láta eitt þessara skrælnuðu blaða
fyrir framan einn ánamaðkinn, gekk eg svo varlega þangað, að
eg hafði ekki komið neinni styggð að ormunum, og ætlaði að láta
blaðið fyrir framan einn þeirra, sem var mjög stór, eg held að
það hafi verið spannarlangur sá hluti hans, sem upp úr mold-
inni stóð. En mér tókst þá svo klaufalega, að eg misti blaðið of-
an á maðkinn og datt mér ekki annað í hug, en að hann myndi
fælast við það. En svo varð þó ekki; hann vissi auðsjáanlega að
engin hætta væri á ferðum, þó laufblað félli. Mér virtist nú í fyrstu,.
sem ánamaðkurinn væri að athuga blaðið; framendi hans var
ýmist ofan á því eða undir því, en af því að á þessu stóð töluverð-
an tíma, hvarf eg aftur frá því að nokkur skynsemi væri í því, sem
hann var að aðhafast, og fór eg að horfa á máríetlu, sem var grá
á höfðinu og að ýmsu leyti frábrugin því, sem maður vanalega
sér — auðsjáanlega ungi — sem var hinum megin í garðinum.
Eg stakk eldspýtu ofan í moldina aftur, og gekk burt. En
þegar eg nokkrum mínútum seinna kom aftur þangað, þar sem
eldspýtan var, sá eg í fyrstu hvorki maðkinn eða blaðið. En svo sá
eg að laufblað stóð upp á endann, einmitt þar upp úr moldinni, .
sem mig minnti að ánamaðkurinn hefði komið upp úr henni.
Hafði ánamaðkurinn dregið blaðið svona niður? Eg tók nú
annað visið lauf, og lét framan við stóran maðk, er var að koma
upp úr moldinni nokkuð frá þessum stað. Hann hagaði sér mjög
líkt og hinn, og var svo lengi að taka ákvörðun, að eg var orðinn
leiður að bíða til þess að sjá hvað skeði, er hann loksins beit í