Náttúrufræðingurinn - 1933, Blaðsíða 19

aSiÁTTÚRUPR.
177
sofa svefni hinna réttlátu, liggja í dái og lifa af fitunni frá
haustinu unz aftur batnar í ári. Því meiri sem snjórinn er og
frostið, því værara sofa þeir. Já, værum við mennirnir sömu
gáfu gæddir!
Hin upprunalegu heimkynni þvottabjarnanna eru í Norð-
ur-Ameríku, allt frá skóglendum Kanada suður undir Panama.
Víðast hvar eru þeir þó horfnir, eða að minssta kosti orðnir
sjaldgæfir á þeim slóðum, þar sem mennirnir hafa náð til þeirra.
Þar í landi er nafnið á dýrinu ,,racoon“ eða aðeins ,,coon“, sem
kvað vera komið frá Indíánum. Ólafur Friðriksson hefir stungið
!npp á að nefna það ,,kóna“ á íslenzku. Einnig er það nefnt
Þuottabjörn.
-,,sjub“ (á þýzku ,,Schuppen“). Eg hefi tekið upp þýðingu á
nafni því, sem notað er í næstu málum við okkur (d. Vaske-
hjörn, s. tváttbjörn, þ. .Wasehbár), og er orðið til af þeim hætti
dýrsins að þvo fæðuna áður en það neytir hennar.
í september 1932 komu hingað 7 þvottabirnir eða kónar;
hafði eg 5 af þeim undir hendi fram til júlíloka í sumar, 3 full-
vaxin dýr og 2 unga. Eitt ungapar fór til Vestmannaeyja.
Það er af þessum dýrum að segja, að ekki get eg hugsað
mér skemmtilegri dýr að umgangast, sbr. það, sem áður er sagt.
Þó er það ekki vandalaust. Þó að þau geti orðið gæf, eru þau
seintekin. Sé beitt við þau afli eða hörku, reiðast þau svo illa,
að erfitt er að vinna hylli þeirra aftur. Þegar þau komu fyrst,
voru þau í illu skapi eftir flutninginn — sunnan frá Wiirttem-
berg á Þýzkalandi. Aðbúðin í kössunum var ekki góð, menn
12