Náttúrufræðingurinn - 1951, Blaðsíða 45

SÍLDARGÖNGUR í NOREGSHAI-I
39
landsmiðanna frá norðri eða norðaustri, verður síldin ávallt að synda
gegnum breiðan flaum Austur-lslandsstraumsins, og ef síldin fylgdi
ríkjandi straumstefnu, gæti vart verið um síldargöngur að ræða frá
hlýsævarsvæðinu í Noregshaf'i til norðurlandsmiðanna.
Magn hlýsævarins, sem streymir norður með Vesturlandi og aust-
ur með Norðurlandi, hefur verið mjög mismunandi frá ári til árs,
án þess að hægt sé
að benda á nokk-
urt samband milfi
þessa innstreymis
og síldarleysisins,
að svo komnu
máli, enda hafa
talsmenn fyrr-
greindra skoðana
ekki hent á nein-
ar rannsóknarnið-
urstöður, er sýna
slíkt samrænri.
Málið liggur allt
öðruvísi við, ef
síldin er að miklu
eða öllu feyti ó-
háð straumstefn-
unni, ef hún synd-
ir á móti straumn-
urn eða þvert á
straum. Og lrvað
ætti eiginlega að
vera því tif fyrir-
stöðu? Devold tók
málið upp á þeim
sem gerð var sumarið 1949. Þá athuguðu Norðmenn síld, sem
sem veiðst hafði fyrir norðan Færeyjar, og sýndu aldursathuganir,
að hún var svo lík þeirri síld, sem nokkru seinna veiddist nálægt
Langanesi, að sennilegast þótti að hér væri um sömu síldargengd
að ræða. En þá var óhjákvæmilegt að álykta, að hún hefði gengið frá
Færeyjum til Norð-Austurlandsins, á móti straumnum.
Nú er næst að segja frá því, að síðastliðið sumar (1950) gerðu De-
CTt m
UndtriSÍ«. ISÍ-iiOX. ISO-lbiX. Ov.r
Myndin sýnir mistmínandi seltumagn á 50 metra dýpi, sam-
kvamt rannsóknUm árið 190-í. Austur-íslandsstraumurinn er
seltuminni en Golfstraumssjórinn. Alirif Golfstraumsins i Nor-
cgsliafi og straummörkin sjást injög greinilega. (Eftir Helland-
Hansen 1905.)
grundvelli, og hafði við eina athugun að styðjast,