Náttúrufræðingurinn - 1955, Side 28

90
NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
l.mynd. Kötlugosið 1721. Hringimir sýna staði, sem aska féll ó. Númer þeirra
eru nefnd í textanum. — The Katla eruption in 1721. Places where tephra-fall was
recorded are marked with open rings. Their numbers are found in the text.
Þan 12ta bjart veður með litlu öskufalli og eins um næstu nótt.
Þan 13da nær miðjum morgni enn dagmálum sló yfir þviliku
myrkri, að fólk í Skálholts sveitum mundi ei annað þvílíkt, og morg-
un saungur í Skálholti [2] var haldin vi'Ö Ijós. Þó geingu aldrei meiri
stór brestir helduren meðan þetta svarta myrkur yfir stóð, sem var-
aði alt til hádeigis, og ef maSur rétti hendina útum dyr éSa glugga,
þurfti han litla stund aS halda henni, áSur hún fyltist af ösku, sama
dags kvöld var sandur í Biskupstungum á sléttlendi sauSum uppyfir
lágklaufir, enn fyrir austan Hvítá hestum uppyfir hófskegg (þetta
eptir sögn síra Jóns Þorlákssonar sóknarprests að Sandfelli og Hofi
í Öræfum sem þá var skólapiltur í Skálholti). Sama dag var svo
mykiS myrkur í FljótshlíS aS Sgr Brinjúlfur ÞórSarson, Thorlacius,
og hans sóknar prestur, Síra Benidikt Jakobsson urSu aS haldast í
höndur, og taka sér stefnu úr karldyrum á HlíSarenda [4] útí kirkj-
una og þaSan inn aptur í stáSin.
Þennan dag var þíngaS á Saurbœ [6] á HvalfjarSarströnd og urSu