Náttúrufræðingurinn

Volume

Náttúrufræðingurinn - 1968, Page 26

Náttúrufræðingurinn - 1968, Page 26
18 NÁTTÚ RUFRÆÐINGURINN ingnum, eins og síðar verður að vikið. Á austurströnd Bandaríkj- anna er kræklingurinn tekinn með sköfu, hrífu eða gaffli. Með Jreirri aðferð er talið að einn maður taki upp 500—1000 lítra af kræklingi á einni fjöru. Kræklingur í skel er venjulega mældur og seldur eftir rúmmáli. Til Jress að Jdvo og hreinsa kræklinginn er notuð sams konar vél og við afhreistrun á fiski. Lágmarksstærð á kræklingi til sölu er 5 cm. Stærstur er hann við Cape Cod, en á svo djúpu vatni verður að taka hann með botnsköfu. I Noregi var kræklingur áður fyrr mikið notaður til beitu, eins og liér á Islandi, en lítið til matar. Nýlega eru þó Norðmenn byrjaðir að taka hann og verka sem matvöru. Hafa þeir gert á kræklingnum ýmsar rannsóknir og meira segja reynt að rækta hann. I Oslófirð- inum er mikið af kræklingi. Gýtur hann Jrar í maí til júlí. Stærð hans eftir li/2 ár er 4—6 crn, eftir 2]/, ár7—8 cm. Minnstur reyndist kræklingurinn við fjöruborðið, en stækkaði Jregar neðar dró. í Danmörku liefur kræklingurinn þegar lengi verið tekinn til matar. Niðursoðinn kræklingur frá Limafirðinum er löngu þekktur á heimsmarkaðinum, hann er meira að segja kominn liingað til íslands. í Limafirðinum er kræklingurinn á mjúkurn botni og er tekinn með botnsköfu. Á vesturströnd Þýzkalands er mikið tekið af kræklingi og er hann oftast seldur nýr, en einnig niðursoðinn. Hollendingar framleiða þjóða mest af kræklingi. Árið 1964 tóku þeir upp 69 þúsund tonn. Mest af þessum kræklingi er flutt út lifandi. Ekki má taka upp minni krækling en 5 cm. Með Jrví að taka ekkert undir þeirri stærð er talið að stofninn rýrni ekki neitt. Hollendingar rækta líka kræklinginn. Gerist það þannig, að skelj- arnar eru fluttar meðan Jrær eru ungar á þá staði, þar sem skilyrði til vaxtar eru bezt. Er það oftast nær á meira dýpi en Jrar sem lirfurnar hafa sezt að upphaflega, og nokkur straumur er lika æskilegur. Er sáð sem svarar 12tonni af ungskeljum á 1 ekru botns, en J). e. 3 kg á fermetra. Verður breiðan að vera svo þétt, að skeljarnar geti spunnið sig saman sér til stuðnings. Þar sem kræklingurinn er tekinn á þurru eru undirmálsskeljarnar skildar eftir, en þurli að nota botnsköfu er það sem upp kemur flokkað í sundur og skeljar undir lágmarksstærð eru settar aftur í sjóinn. Kræklingur er ekki tekinn frá því að hann byrjar að hrygna í apríl —maí og þar til hrygningu er lokið í ágúst—september. Er það i
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128

x

Náttúrufræðingurinn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.