Náttúrufræðingurinn - 1972, Síða 10

2
NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
af þeim eldmóði, sem inni fyrir bjó. Hann var einn af allrabeztu
kennurum, sem ég hafði á námsferli mínum.
Prófessor Thorson var mikill elju- og afkastamaður, en þó hafði
hann alltaf tíma til þess að hlusta á vandamál nemenda sinna og var
venjulega fljótur að finna viðeigandi lausnir á þeiin, livort sem þau
voru faglegs efnis eða ekki.
Hann var ætíð glaður og kátur og liafði jafnan frá einhverju
skemmtilegu að segja. Minnist ég þess einkum frá námskeiðum, sem
hann hélt í sjávarlíffræði í Frederikshavn, en þar var samband hans
við nemendurna mjög náið, enda borðuðum við saman og fórum
daglega með honum á sjó, svo að mörg tækifæri voru til viðræðna.
Þarna kom fram, að hann liafði mikinn áhuga á listum og má þar
nefna tónlist, myndlist og bókmenntir. Mun hann, þrátt fyrir mikið
annríki, hafa gefið sér nokkurn tírna til þess að njóta þeirra.
Auk þess að vera góður kennari, var Thorson framúrskarandi
vísindamaður eins og verk hans sýna. Nokkru fyrir síðari heimsstyrj-
öldina kom hann sér upp eigin rannsóknastöð á sænsku eynni Ven í
Eyrarsundi. Þar rannsakaði hann botndýralirfur úr sundinu þar tíl
heimsstyrjöldin varð þess valdandi, að hann varð að flytja sig til
Helsingör með rannsóknir sínar, en þar kom hann sér fyrir í kjallara
þar til verkinu var lokið.
Árið 1946 kom svo árangurinn af rannsóknunum í bók um botn-
dýralirfurnar í Eyrarsundi. Þetta er stór og mjög ítarleg bók, 523 síð-
ur í stóru broti með fjölda góðra teikninga. Hún heitir „Repro-
duction and Larval Development of Danish Marine Bottom Inverte-
brates, with Special Reference to tlie Planktonic Larvae in the
Sound (Öresund)“. Bók þessi mun um langan aldur verða mikilvæg
fyrir þá, sem stunda lirfurannsóknir í sjó, enda er í henni að finna
fyrstu lýsingu á lirfum margra dýra. Þá eru lýsingarnar og teikning-
arnar mjög nákvæmar.
Rannsóknarstofan í kjallaranum í Helsingör mun hafa valdið því,
að hann fékk þá hugmynd að koma þar upp vandaðri rannsóknastöð.
Öll þau ár, sem ég var í Kaupmannahöfn, vann hann ósleitilega
að því að koma þessari hugmynd í framkvæmd, en þar var við ramm-
an reip að draga, þegar afla átti fjár til slíkrar stofnunar. Að lokum
fékkst þó loforð fyrir því, að rannsóknastöðinni yrði komið upp á
vegum háskólans, en samt varð Thorson að bíða í nokkur ár eftir
nægilegu fé til framkvæmdanna.
Árið 1957 var honum veitt prófessorsembætti við Hafnarháskóla,