Náttúrufræðingurinn - 1972, Side 64

52
NÁTTÚRUFRÆÐIN GURINN
6. mynd. Kapilluþræðir úr Lycoperdon molle. Ljósm. H. Kr.
Samkvæmt skiftingu Demoulins vex L. molle (í þrengri merk-
ingu) nær eingöngu í skógum eða kjarri, og eru sérkenni hans þau
sem áður voru talin um skógareintökin. L. niveum er tegund, sem
nýlega var frumlýst af Þjóðverjanum Kreisel frá Himalayja, en
Demoulin telur að muni einnig vaxa í heimskautalöndum. Þessi
tegund vex eingöngu utan skóganna, oftast í mólendi og á heiðum,
en þó ekki hátt til fjalla. Tegund númer 3 vex hins vegar einkum
í fjöllunum, ofan við 300 m. liæð og allt upp í 700 m. hæð. Um
hana gildir einkum það, sem áður var sagt um fjallaeintökin. Teg-
und númer 9 vex í skógi, en aðeins eitt eintak er talið þar til.
Safntegundin Lycoperdon molle er algeng víða í Evrópu og Norð-
ur-Ameríku og vex oftast í skógum. í Noregi hefur hún fundist
norður í Tromsfylki, og á Grænlandi allt norður á 72. breiddar-
gráðu. Hér á landi virðist tegundin vera algeng, a. m. k. norðan-
og austanlands, og hefur einnig fundizt á Miðvesturlandi. Sunnan-
lands hefur tegundin ekki fundizt svo vitað sé, en á líklega eftir
að koma þar í leitirnar. Lycoperdon molle í þrengri merkingu hefur