Náttúrufræðingurinn - 1977, Blaðsíða 23

Lendi eggið í sjój þenst það út á
nokkrum mínútum og milli eggsins
og egghimnunnar myndast holrúm
fullt af fósturvökva. Um leið eiga sér
stað efnabreytingar í líminu, sem gera
það virkt. Límið storknar eftir einn
tíma.
Eins og ég lýsti áðan, þyrlast eggin
út frá loðnuparinu við lnygningu.
Límlagið þyngir neðri hluta eggsins
og verður því valdandi, að eggið sest
á botninn með límlagið niður. Sand-
korn og steinar festast við límhjúp-
inn, en efri hluti eggsins er límlaus
og helst því hreinn. Sandkornin á lím-
laginu þyngja eggin og hjálpa Jjeim
að haldast á réttum kili, þó að sand-
urinn, sem þau sitja í, sé á stöðugri
hreyfingu vegna ölduróts og straums,
en hinn hreini hluti eggsins auðveld-
ar öndun fóstursins.
Eins og ég gat um áður, á hrygn-
ingin sér stað í mörgum hrygningar-
lotum með löngu millibili. Þetta veld-
ur því að límið á eggjunum, sem got-
ið er í fyrstu hrygningarlotunni, fær
tækifæri til að liarðna og festa sand-
kornin við sig, áður en næsta hrygn-
ingarlota hefst. Eggin með álímdum
sandkornum eru léttari en sandurinn
og þyrlast því auðveldlega upp í
næstu hrygningarlotu og nýklöktu
eggin lenda þá á óhreyfðu sandlaginu
fyrir neðan eggin, sem fyrir voru.
Við síendurtekna hrygningu á sama
stað getur hrognalagið orðið fjögurra
til fimm sentimetra þykkt, en sára-
sjaldgæft er að eggin séu límd saman.
Fulljiroska lirfa klekst úr egginu
eftir um það bil 3 vikur. Leitar hún
þá fljótlega upp í sjó og getur strax
farið að afla sér fæðu. Lirfan er 5—7
millimetra löng með örlitla kviðpoka-
næringu. 1 fullu svelti endist kviðpok-
inn í 8—10 daga, en nái lirfan ekki í
fæðu eftir það deyr hún fljótlega.
133