Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1991, Síða 41

Náttúrufræðingurinn - 1991, Síða 41
2. mynd. Skræklóa við hreiður í Madison, Wisconsin, Banda- ríkjunum, júní 1989. Killdeer (Charadrius vociferusj on breeding grounds in Madison, Wisconsin, USA, June 1989. Ljósm. photo KHS. fugla. Útbreiðsla þeirra og farhættir endurspegla nánast öll þekkt lífs- mynstur vaðfugla, en meirihluti þeirra verpur á suðurhveli. [Vatnalóa (Charadrius dubius) Ýmsir hafa getið um þessa tegund frá Islandi, en ekkert þeirra tilvika er stutt nægum sönnun- argögnum (sbr. Timmermann 1949). Jónas Hallgrímsson (1936a, 1936b) segir t.d. að þeir Japetus Steenstrup hafi séð þennan fugl á Langadalsströnd við Djúp sumarið 1840 og Benedikt Gröndal (1886, 1895a) segist hafa séð hóp við Reykjavík 27. júlí 1878. Eflaust hafa þessir menn ruglast á ungum sandlóum. Þá hef- ur Hantzsch (1905) það eftir J.V. Havsteen á Akureyri að vatnalóur sjáist öðru Itvoru í Eyja- firði. Pað er ranghermi hjá Slater (1901) þegar hann hefur eftir Benedikt Gröndal (1886) að vatnalóa hafi náðst hér á landi.] Skræklóa (Charadrius vociferus) Skræklóa (2. mynd) er kunnasti og útbreiddasti vaðfuglinn í Vesturheimi. Hún verpur nær samfellt yfir þvera N- Ameríku, frá SA-Alaska, Hudsonflóa og Nýfundnalandi í norðri til suður- hluta Mexíkó, á eyjum í Karíbahafi og í strandhéruðum Perú og Chile. Varp- kjörlendi skræklóu eru fjölbreytt, m.a. akurlendi og útjaðrar þéttbýlis, en oftast þó snöggt þurrlendi og opin svæði, frá sjávarmáli upp á hásléttur. Utan varptíma sækja fuglarnir meira í votlendi, jafnt til sjávar (leirur o.fl.) og inn til landsins. Skræklóa lifir á margs konar hryggleysingjum, en tek- ur einnig fræ (sbr. Bent 1929). Skræklóur sem verpa í sunnanverð- um Bandaríkjunum og Mið- og Suður- Ameríku eru taldar vera staðfuglar, en þær eru farfuglar í norðhluta heim- kynna sinna. Vetrarstöðvar skræklóu ná frá suðurhluta Bandaríkjanna til norðurhluta S-Ameríku. Fyrstu far- fuglarnir hverfa frá sumarheimkynn- um í byrjun júlí, en fartíminn stendur þó allt fram í nóvember og jafnvel desember. I norðurhluta varpheim- kynnanna eru skræklóur fyrstar á ferðinni af norður-amerískum vað- fuglunr, sjást þegar í febrúar, en flest- ar koma þó ekki fyrr en í mars og byrjun apríl. Fyrstu fuglarnir fara að verpa þegar í mars. Skræklóur hafa sést þrisvar sinnum hér á landi: 1. Gröf á Rauðasandi, V-Barð, 16. mars 1939 (RM2200). Finnur Guðmundsson (1940). 2. Dalir á Hcimaey, Vestm, 15. desember 1970 (cf imm RM2201). Sigurgeir Sigurðsson. 3. Hlíðarvatn í Selvogi, Arn, 17.-18. október 1980 (C? imm RM6970). GP & KHS (1982). 35
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88

x

Náttúrufræðingurinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.